Allah Müheymindir.
Ayeti kerimelerde:
"Allah şüphesiz hepinizi görüp gözetmektedir." (Nisâ: 1).
"Allah her şeyi görüp gözetendir." (Ahzab: 52).
Allah Celle Celalühü bizi onu bir görmektedir. Tüm hareketlerimizi, tüm yaptıklarımızı, tüm kalbimizden geçenleri, tüm üzüntülü ve sevinçli halimizi her
an ve zamanda hem bilip hemde görmektedir. Bunu tüm hayatına uygulayan kullar. Günahlara dalmaz. Bu sözde değil, özde yaşanınca Allahın onun bizi gördüğü anlaşılır.
Kullarını sadece izlemiyor. Birde koruyucudur. İnsan hayatını incelediğinde bir iğne ayağına batsa feryat eder. Ocaktan eli yansa feryat
eder. Kılına zarar gelse feryat eder. Allah ise muhtemelen bu bitkileri olan bu bitkileri korumaktadır. Sadece bazılarında imtihan için. Kendisini hatırlatır. Her an Rabbimize sığınıp koruma ayetleri ve dualarınıda okumalıyız. Günlük yaşantımızda bir günde bile
insan aslında farkında olsa başına neler gelmekte. Rabbimiz tehlikelerden bizleri korumaktadır. Mutfakta ayakta bıçağı ayağı düşürecekten geri çekilmek, ocakta yanacakken yanmamak, üstümüze çay dökülecekken başka yöne devrilmesi, trafikte ise arabalar çarpacakken Rabbimizin
koruması ve buna benzer örneklerdir. Onun an koruyup kollandığımız açıkça tefekkür edildiğinde.
Allah Müheymin ismiyle sevkte eder. Hafaza meleklerini gönderir. Bunu şöyle anlamamız gerekir Allah bizim onu anımızı görmekte
bilmektedir. Gaybıda bilir. Fakat kiramen katibi melekleri bizlerin sevaplarımızı ve günahlarımızı, ağzımızdan onun kelimeyi, onu yazmaktadır. Oysa Allahın meleklere ihtiyacı yoktur. Fakat bu bizimde itiraz etmememiz içindir. Nasıl ki insanlar bazı insanlarla işlerini
görmektedir. Allahda işlerini kullarıyla görmektedir. Bir kul hasta olunca doktora gider ilacını alır fakat şifayı veren yine Allahtır. Koruyucu meleklerde insanı koruması için görevlendirir fakat yine de koruyan yüce Rabbimizdir. Korumasını dilemeyince hangi melek veya insan koruyabilir. Koruduğuna ise kim zarar verebilir. Allah tam bir koruma ile tüm yarattıklarını ömürleri boyunca korumaktadır.
Bizler bu gafillikden ancak Rabbimiz bizi görüyor diyerek, nefsimizle mücadele ederek yaşayabiliriz. Dilde kalırsa bu söz etki etmez. Kul günah işlemeye devam eder. Bu günahlar kalbi karartır. Tövbe istiğfarla kalp yıkanmalı. Nefs ve şeytandan Allaha sığınmalıdır.
Allah bizleri güzel bela ve musibetlerden de korumaktadır.
Ayeti kerimede:
"Başınıza gelen her hangi bir musibet, kendi ellerinizle işledikleriniz yüzündendir. O yine de çoğunu affeder." Şura: 30).
Eğer ellerimizle işlediklerimizden ötürü hep bela gelseydi. Bizler belasız bir anımız olmazdı. Çünkü bakalım bizler Allahtan gafiliz.Allah ise onu bizi korumaktadır. Affetmektedir.
Bazıları bu musibetlerin nedenini kendinde aramaz. İsyan eder.
Ayeti kerimede:
" İnsanlardan kimi de, Allah'a Bir yar kenarındaymış gibi kulluk eder Eger Kendisine Bir hayır dokunursa buna pek memnun olur Başına Bir bela...
Gelirse yüzüstü döner Dünyayı da ahireti de kaybeder İşte apaçık kayıp budur... Hac”: 11).
Müminler ise ayeti kerimede:
Onlara bir musibet geldiğinde: “Biz Allah içiniz ve elbette O'na döneceğiz.” derler.
göster Aslında kimin Burada Allaha bağlı, kimin nefsine Bağlı Olduğu Ortaya çıkar. “Gülü seven, dikenine katlanır." derler. İnsanlar arasında eşlerin karı-
kocanın arasıda böyle değil midir. Hatalar, kusurlar bağışlanır .Böylece aynı hayatla ömür sürerler. Peki Rabbimiz ile kulu arası nasıldır.Bize iptila, musibet dersini
hem teslim edildiğini bildirmektedir. Hemde bu iptilalara sabreden müminleri sevaplarla ecrini vermektedir. İsyan eden ise bir eş-karı koca nasıl boşanır, Ayrılırsa Rabbiyle kulu arası öyle açılır. Çünkü Rabbinin verdiğine razı olmamıştır. Bunların herkesin anlması için temsil ve örneklerdir.Oysa O ibtilayı kulu sevap kazansın diye vermiştir.
Ayeti kerimede: “Şerlendirmek hayır, hayır alınmanız şer olabilir. “ Buyrulmaktadır.
İnsan nefsiyle kibirlendiği için en çok musibet ve belaya uğrayanlarda bunlardır. Bunlara ceza olarak verilir. Aslında buda rahmettir ki
nefsi kırılsın, kibiri kırılsın.
Müminin hali, musibete sabreder sevabını alır. Diğerlerinin hali isyan eder. İmtihanını kaybeder. Daha çok günah kazanır.
Heran tövbe, istiğfar şarttır ki böyle, musibetler kalsın. Mümin feraha ersin. Sabrettikcede derecesi artsın, Rabbine yaklaşsın.
Ayeti kerimede:
"Allah'ın izni olmayınca hiçbir musibet isabet etmez. Kim de Allah'a inanırsa ona hidayet eder, gönlünü doğruya yöneltir. Allah her şeyi bilendir. Tegabun : 11)
Allahın Müheymin ismiyle tecelli kullar. Maddi ve manevi tüm zararlardan Haham ne verse razı olacağından gönlüde huzur doludur
Bizler imtihan için yaratıldık Ayeti kerimede:
Onlar her yıl bir veya iki varsayılan çeşitli belalara uğratılıp imtihana çekildiklerini görmüyorlar mı? Böyleyken yine de tövbe etmiyorlar, ibret almıyorlar Tevbe: 126).
En şiddetli iptilalara uğrayanlar Allahın en sevdikleridir. Çünkü onlar dünyalık değil ahretliktir. İptilalar onları Allaha yaklaştırır, dereceleri kat ve kat
fazladır. Sıraysa peygamberlere, sonra evliyalara, sonrada imanına göre müminlere iptila gelir. Allahın en sevdikleri Heran iptiladadır.
Hadisi şeriflerde:
Ashâb-ı kiram'dan Ebu Saîd-i Hudrî -radiyallahu anh- der ki:
"Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem- humma hastalığından yanına girdim. Elimi onun üzerine koyunca, hararetini örtünün
üstünde ellerimle hissettim ve:
'Yâ Resulellah! Ateşinin hararetine hayret ederim. ' deyince:
'Biz (peygamberler) böyleyiz. Bizim için ibtilâ kat fazla olur ve sevabı da bizim için (bu derece) kat fazla olur.' buyurdu.
'Yâ Resulellah! Hangi insanlar en şiddetli ibtilâya uğrarlar? ' diye sordum.
Peygamberler. buyurdu.
'Onlardan sonra kimlerdir?' diye sordum.
'Sonra sâlih insanlardır. Onlardan herhangi biri fakirliğe cidden öyle mübtelâ olur ki, büründüğü abadan başka hiçbir şey bulamaz ve biriniz
mutlulukla sevindiği gibi herhangi biri ibtilâya uğramakla cidden sevinir. ' buyurdu. " (İbn-i Mâce: 4024)
Allah dilemedikçe kula zerre zarar gelmez. Allahın takdiri bir olay yaşayamaz.
Ayeti kerimede:
" Yeryüzünde vuku bulan ve sizin
başınıza gelen herhangi bir musibet yoktur ki, biz yaratmadan önce bir Kitap'ta yazılmış olmasın. Şüphesiz ki bu Allah'a göre kolay. " Hadid: 22).
Kullar sabrına göre imtihan geçe geçe Rabbine yaklaşır. Ahiretteki dereceleri ve cennette kazandıkları hayal edilemez. Rableri bu
kullara değer için iptilaya uğratmıştır. Zaten onlarda bunu bilir. Dünya geçici, ahiret geçici der. İmtihanları Allahın Yetiştirilebilir
. Ona teslim olmuştur.
İbnu Ömer (radıyallahu anhüma) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalatu Vesselam) buyurdular ki:" Kime dua kapısı açılmış ise ona rahmet kapıları
açılmış anlamına gelir. Allah'a taleb edilen (dünyevi şeylerden) Allah'ın en çok sevdiği afiyettir. Dua, inen ve henüz inmeyen onun çeşit (musibet) için
faydalıdır. Kazayı sadece dua geri çevirir. Öyle ise sizlere dua etmek gerekir. "(KAYNAK kÜTÜBİ SİTESİ: 1723)
Allah Müheymin ismi şerifiyle kulunu korusun çok sığınılmalı çok dua edilmelidir ki.
Allah öyle müheymindir ki kendisinin korunmaya ihtiyacı yoktur fakat o yarattıklarını korur. Muhtaç olanları yardımsız bırakmaz. Kulunu onu
halinde murakaba eder. Haline göre ecrini ve derecelerini ihsan eder. Duaları kabul edip musibetleri kaldırır. Sabredenlere mükafatlarını bol
verir .Öğleki zatına yaklaştırır sabrı ve azmi gayretince.
Bir mümin eğer ki Rabbini bilmiyorsa: "Bu belalar niye beni buluyor." der. Hiç nefsini hesaba çekmez. "Neydi günahım." der. isyanda eder. Bu sefer
musibetler ve belalar ceza olarak yağar. Hem dünyası, hem ahireti cehennem olur. Kul kafirse rahat yaşar. Ahiretteki hesabı korkunçtur. Müminse
aklı başına gelene kadar belaya uğrar. Hala isyandaysa imanını dahi kaybedebilir. Oysa nefsini hesaba çekmeliydi. Rabbine yönelip günahlardan
samimi tövbe etmeliydi. Bunu yapana kadar bu böyle devam eder. Kullarını en iyi bilen odur.
Yani kul Rabbine sığınacak ondan başkasına sığınmayacak. Unutmayin ki bir kulda musibetleri ancak o kaldırır. Ebetteki hastaysa şifresini
arasın, duasını etsin, bilsin imtihan oldugunu. Şifayı verende bulduranda yine odur. Dertleri, sıkıntıları yalnız o kaldırır.
Kulların kalbini, tüm hallerini bilir ki hiçbir şey ona gizli kalmaz.
İptilalarla nefsinin başı ezile ezile, pişe pişe, kibri ve benliği yok olana kadar iptilaya uğrar. Bunlara sabreden hem ecrini alır. Allahım. "Seviyorum
Seni. "demişti. Sözünde sadık olduğu anlaşılır. Allaha sevgi böyle olur. Allah sevdiği kullarına iptila verir. Onun sevgiside budur. Çünkü bu pislik
nefisimiz nasıl Rabbine yönelirdi ibtilasız?
Rahat içinde yüzen .Bir süre sonra şükrü dahi unutabilir. Normalleşir. Hasta olduğunda sağlığın kıymetini nasıl anlar Bu kulların
Halide böyledir ki iptilayı nimet görür.Allahın böyle yaklaşılır
Allahı seviyorum iddiasında bulunan onu imtihanlara yolda tutulur Denenir .O yüzden bu yola çıkmayı başaran milyonlar yolda dökülür, kayar.
Yine kurtuldukları kurtulacaktır. bir kadına dahi sevdiğini ispatlamaya çalışır ki bunlar temsili örneklerdir.
kul arası ise bambaşka boyuttadır. Hayatımız boyunca Rabbimize kendimizi sevdireceğiz ki kurtulalım. Seviyorum bitti. Haliyle böyle olmaz. Dilde
kalır.
Ben Müslümanım deyip ibadetlere hiç yönelmemek gibidir. Bunlar hep nefsin oyunlarıdır. Nefsiyle yaşayan ne elde edilebilir. Nefs ise hep
isyankardır. iptilalara dayanamaz .o kadar isyankdır ki Rabbini tanımaz, ona kızar. Oysa dua edip, Allaha sığınmalıdır. Nefs bu kadar kötü ve
korkunçtur. Mücadele ise şarttır.
islamı yaşamaya çalışmalıyız ki bir şeyler elde edelim. Rabbim yardımcımız olsun. Rabbin kaçanlarla mı ilgilenir yoksa Rabbine koşanlarla
mı?
İnsanlar dahi kendi aralarında ilgi göstermeyene bir süre sonra ondan ilgiyi çeker uzaklaşır.
Bakınız fakat Allah öyle yüceler yücesidir ki Heran kullarının tövbe yapmasını bekler .O çok bağışlayan ve lutüfkar olandır.
Ayeti kerimede:
O; günahı bağışlayan, tövbeyi kabul eden, cezası şiddetli, lütfu bol olandır. O'ndan başka ilâh yoktur. Dönüş yalnız O'nadır. " Mümin: 3)
Rabbiniz sizin kalbinizdekini çok iyi bilir. Eğer siz iyi olursanız iyi bilin ki Allah, tövbeye yönelenleri son derece bağışlayıcıdır." İsra: 25).
"Resulüm! Onlara söyle:" Eğer Allah'ı seviyorsanız bana tâbi olunuz ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah son derece
bağışlayıcı ve merhamet edicidir . ") Ali İmran 31).
Kuran ve sünnet ayrılamaz. Peygamber efendimiz sallallahu aleyhi ve selleme ne kadar sünnetine uyarsak, ona benzemeye çalışırsak o kadar
islamı yaşamış oluruz. Allah bizi sever. Zatına yaklaştırır.
