BİR GÜN Göz dedi ki:
“Bu vadilerin ötesinde mavi sisle örtülü bir dağ görüyorum. Ne güzel değil mi?”
Kulak Göz’ü bir süre dinledikten sonra, şöyle dedi:
“İyi ama, dağ nerede? Onu işitmiyorum.”
Sonra El araya girip dedi ki:
“Dağa dokunup hissetmek için boş yere uğraşıp duruyor, ama onu bulamıyorum.”
Ve Burun şöyle dedi:
“Dağ yok; kokusunu almıyorum.”
Sonra Göz başka tarafa döndü.
Diğerleri, kendi aralarında, Göz’ün garip dağ hayali hakkında konuşmaya başladılar.
Ve şu sonuca ulaştılar:
“Göz’ün bir sorunu olmalı.”
(Halil Cibran)
