Divan-ı harb-i örfî 1.2.ifade-i nâşir(devamı)

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 24 Eyl 2011

• #1

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 1.2.İFADE-İ NÂŞİR(DEVAMI)

Evet, Said Nursî İstanbul’a, şûrezâr vilâyât-ı şarkiyenin maarifsizlikle öldürülmek istenilen Yıldız siyasetlerine istikamet vermek azmiyle gelmişti. Daha İstanbul’a gelmeden, Van’dan, Bitlis’ten, Mardin’den defaatla nefyolmasından, İstanbul’a gelmesiyle beraber, merhum Sultan Abdülhamid tarafından sûret-i ciddiyede tarassut altına aldırıldı. Birkaç kere tevkif edildi. Nihayet birgün geldi, Said Nursî’yi Üsküdar’a, Toptaşına yolladılar. Çünkü hapishanede ikaz edilecek kimseler bulunmak muhtemeldi. Tımarhaneden ikide bir çıkartılıyor; maaş, rütbe tebşir ediliyor; Hazret-i Said, “Ben memleketimde mektep-medrese açtırmak üzere geldim, başka bir dileğim yoktur. Bunu isterim, başka birşey istemem” diyordu. Tâbir-i âharle, Bediüzzaman iki şey istiyordu: Vilâyat-ı şarkıyenin her tarafında mektepler, medreseler açtırmak istiyor ve başka birşey almamak istiyordu. Arş-ı kanaat oldu behişt-i gına bize, Biz etmeyiz zemîn-i müdârâya ol emin. Mansıbların, makamların en bülendidir, Hizmet-i iman ile âsâyiş ve saadeti temin Şehzadebaşında şemâtetle konferans verildiği gece, kemâl-i mehabetle sahneye çıkıp irad ettiği nutk-u beliğ-i bîtarafane, Said’in ihata-i ilmiyesi kadar hamaset ve fedakârlıkta da ileri olduğunu teyid eder. Gerek o gece, gerek menhus 31 Mart’ta cihandeğer nasihatleriyle ortaya atılan hoca-i dânâya, böyle tehlikeli bir anda vücud-u kıymetdarının sıyaneti, nefean lil’umum elzem olduğu halde ve ihtar edildiği zaman, “En büyük ders, doğruluk yolunda ölümünü istihkar dersi vermektir”; “Yerinde ölmek için bu hayat lâzımdır” fikrine karşı, Aşinayız, bize bîgânedir endişe-i mevt. Adl ü hak uğruna nezreylemişiz cânımızı. Olur bize âb-ı hayat, ateş-i seyyâl-i memat. mısrâı ile mukabele ederdi. Said-i hüşyârın safvet-i ruhunu, besalet ve şecaatini, fedakârlığındaki nihayetsizliğini anlamak ve ona bağlanmak için, lisân-ı hamasetinden bu mezkûr mısrâı dinlemek kifayet eder. Bediüzzaman’a zurafâdan biri bir gün irfanıyla mütenasip bir esvap iktisaı lüzumundan bahseder. Müşarün ileyh de, “Siz Avusturya’ya güya boykot yapıyorsunuz; hem onun yolladığı kalpakları giyiyorsunuz. Ben ise bütün Avrupa’ya boykot yapıyorum; [SUP]HAŞİYE[/SUP] onun için yalnız memleketimin maddî ve mânevî mâmulâtını giyiyorum” buyurmuştur. Elyevm, Said Nursî memleketine döndü. Karışmış İstanbul’un havâ-i gıll ü gışından ve tezviratından ve bedraka-i efkâr olmak lâzım gelen gazetecilerin bazılarının bütün fenalıklara bâdî ve bütün felâketlerin müvellidi olduklarını görerek, bu derece açık cinayetlere tahammül edemeyerek meyus ve müteessir, vahşetzâr fakat mûnis, vefakâr ve nâmusperver olan dağlarına döndü. İsabet etti. Kim bilir, belki en büyük icraatından biri de budur. Nâşiri Ahmet Râmiz (Rahmetullahi aleyh) [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] HAŞİYE : Otuz sene cebir ve işkenceler altında sıkıştırıldığı halde, hiçbir defa Avrupa şapkasını başına koymadı.

Lügatler : âb-ı hayat : hayat suyu adl ü hak : adalet ve doğruluk arş-ı kanaat : kanaatin arşı, tahtı âsâyiş : emniyet, güven aşina : alışkın, bildik, tanıdık ateş-i seyyâl-i memât : ölümün akışkan (akıcı) ateşi azîm : büyük, yüce azim : kararlılık, niyet bâdî : sebep, başlatan, başlangıç bedraka-i efkâr : düşüncelerin kılavuzu, yol gösterici behişt-i gına : zenginlik cenneti besalet : yiğitlik, bahadırlık, sağlam yüreklilik bîgâne : ilgisiz, kayıtsız bülend : yüksek, yüce cebir : zorlama cihandeğer : dünya kıymetinde, çok değerli cünun : delilik defaat : çok defa, defalarca elyevm : bugün, hâlihazırda elzem olma : çok gerekli olma endişe-i mevt : ölüm endişesi esvap : giysi, giyecek fenalık : kötülük hamaset : yiğitlik, kahramanlık, cesaret haşiye : dipnot havâ-i gıll ü gış : hile, yalan ve dolanın hâkim olduğu ortam, hava hizmet-i iman : iman hizmeti hoca-i dânâ : bilgin hoca icraat : faaliyetler, işler ihata-i ilmiye : ilmin kuşatıcılığı ve genişliği ihtar edilme : uyarılma iktisa : giyme, giyinme irad etmek : sunmak, vermek irfan : bilgi, kültür istihkar : küçük görme, basit görme istikamet vermek : doğru yön vermek kalpak : kesik koni biçiminde deri, kürk veya kumaştan yapılmış başlık kemâl-i mehabet : büyük bir heybet, haşmet ve azamet kifayet etmek : yeterli olmak lisân-ı hamaset : yiğitlik ve kahramanlık dili maarifsizlik : eğitimsizlik mâmulât : mamuller, ürünler mansıb : mevki, konum, rütbe medrese : dinî eğitim veren yüksek okul mektep : okul menhus : kötü, çirkin merhum : Allah’ın rahmetine kavuşmuş olan, rahmetli meyus : ümitsiz mezkûr : adı geçen mukabele etmek : karşılık vermek mûnis : canayakın, dost müşarün ileyh : adı geçen, işaret edilen müteessir : etkilenen, üzüntülü mütenasip : uygun müvellid : meydana getiren, doğuran nâmusperver : nâmuslu nâşir : neşreden, yayıncı nefean lil'umum : herkesin yararına, umumun faydası için nefyolma : sürgün edilme nezreylemek : adamak nihayetsiz : sonsuz nutk-u beliğ-i bîtarafane : tarafsız (objektif) şekilde, hâl ve seviyeye uygun olan nutuk, konuşma rahmetullahi aleyh : Allah’ın rahmeti onun üzerine olsun saadet : mutluluk safvet-i ruh : ruh temizliği Said-i hüşyâr : (kalbi ve aklı) uyanık Said sıyanet : koruma sûret-i ciddiye : ciddî şekilde şecaat : yiğitlik, cesurluk; hak için canını feda edip hakkı olmayan şeye karışmama şemâtet : kuru gürültü, şamata şûrezâr : çorak, verimsiz yer tâbir-i âhar : başka bir ifadeyle tarassut altına aldırılma : göz hapsine aldırılma tebşir edilmek : müjdelenmek temin : sağlama tevkif edilmek : tutuklanmak teyid etmek : desteklemek, onaylamak tezvirat : yalan dolan şeyler, kovuculuklar tımarhane : akıl hastanesi vahşetzâr : ıssız, sakin yer vilâyât-ı şarkiye : doğu illeri vücud-u kıymetdar : değerli vücut, kıymetli varlık Yıldız siyaseti : içinde padişah bulunan ve dönemin yönetim merkezi olan Yıldız Sarayının siyaseti zemin-i müdârâ : aldatıcı ortam, iki yüzlü dünya ziya-yı ulviyet : yücelik ışığı zurafâ : zarifler, ince duygulu kişiler

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 25 Eyl 2011

• #2

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.1.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ

Kırk altı sene evvel tab’ edilen [SUP]1[/SUP] İki Mekteb-i Musibetin Şehadetnamesi [SUP]2[/SUP]بِاسْمِهِ سُبْحَانَهُ [SUP]3[/SUP]وَاِنْ مِنْ شَىْءٍ اِلاَّ يُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ Mukaddime VAKTÂ Kİ HÜRRİYET divanelikle yâd olunurdu; zayıf istibdat tımarhaneyi bana mektep eyledi. Vaktâ ki itidal, istikamet; irtica ile iltibas olundu; Meşrutiyette şiddetli istibdat, hapishaneyi mektep yaptı. Ey şu şehadetnamemi temaşa eden zevat! Lütfen ruh ve hayalinizi misafireten, yeni medeniyete karışmış asabî bir bedevî talebenin hâl-i ihtilâlde olan ceset ve dimağına gönderiniz. Ta tahtie ile hatâya düşmeyiniz. 31 Mart Hâdisesinde Divan-ı Harb-i Örfîde dedim ki: Ben talebeyim. Onun için herşeyi mizan-ı şeriatla muvazene ediyorum. Ben milliyetimizi, yalnız İslâmiyet biliyorum. Onun için herşeyi de İslâmiyet nokta-i nazarından muhakeme ediyorum. Ben hapishane denilen âlem-i berzahın kapısında dururken ve darağacı denilen istasyonda âhirete giden şimendiferi beklerken, cemiyet-i beşeriyenin gaddarane hallerini tenkit ederek, değil yalnız sizlere, belki bu zamandaki nev-i benî beşere irad ettiğim bir nutuktur. Onun için, [SUP]4[/SUP]يَوْمَ تُبْلَى السَّرَۤائِرُ sırrınca, kabr i kalbden hakaik çıplak çıktı; nâmahrem olan kimseler nazar etmesin. Âhirete kemâl-i iştiyak ile müheyyayım. Bu asılanlarla beraber gitmeye hazırım. Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Bu tarih 1954 senesine aittir. [SUP]2[/SUP] : Her türlü noksan sıfatlardan yüce olan Allah’ın adıyla. [SUP]3[/SUP] : “Hiçbir şey yoktur ki Allah’ı hamd ile tesbih etmesin.” İsrâ Sûresi, 17:44. [SUP]4[/SUP] : “O gün ki, bütün sırlar ortaya serilir.” Târık Sûresi, 86:9.

Lügatler : acaip : hayret verici ve şaşırtıcı âhiret : öldükten sonra sonsuz olarak devam edecek olan hayat âlem-i berzah : dünya ile âhiret arasındaki kabir âlemi asabî : sinirli bedevî : şehirde yaşamayıp, şehir hayatını bilmeyen cemiyet-i beşeriye : insanlık topluluğu dimağ : beyin divanelik : delillik, çılgınlık Divan-ı Harbî Örfî : Sıkıyönetim Mahkemesi gaddarane : acımasızca, zulmederek garaipperest : garip ve tuhaf şeylere düşkün olan, çok seven hakaik : gerçekler hâl-i ihtilâl : ayaklanma durumu, karışıklık hâli İki Mekteb-i Musibetin Şehadetnamesi : “İki Musibet Okulunun Diploması” anlamında olan ve içinde Bediüzzaman’ın 1909 yılında Divan-ı Harb-i Örfî’de (Sıkıyönetim Mahkemesi) yaptığı savunması bulunan bir eseri iltibas olma : karıştırılma irad etme : sunma irtica : gericilik istibdat : baskı, zulüm istikamet : hak, doğru yol ve adalet üzere olma itidâl : her konuda orta yolu tutma, aşırıya kaçmama kabr-i kalb : kalp kabri kemâl-i iştiyak : tam bir istek ve arzu mehasin : güzellikler misafireten : misafir olarak mizan-ı şeriat : şeriat terazisi; Allah tarafından bildirilen hükümlerin teraizisi, ölçüsü muhakeme : yargılama, değerlendirme muvazene : karşılaştırma; ölçme, tartma müheyya : hazır, hazırlanmış nâmahrem : yabancı olan; görmesi ve bilmesi sakıncalı olan nazar : bakma nev-i benî beşer : insanoğlu, insanlık türü nokta-i nazar : bakış ve görüş açısı şimendifer : tren tahtie : hatâya düşürme; “Benim yolum doğrudur, hatâ ihtimali var. Başkalarının yolu hatâdır, doğru olma ihtimali var.” görüşünde olmak temaşa eden : bakan, seyreden tımarhane : ruh, sinir ve akıl hastalıkları hastanesi vaktâ ki : ne zaman ki yâd olunma : anılma, zikredilme zevat : zâtlar, kişiler

--

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 3 Eki 2011

• #3

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.9.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Ben zahiren buna teşebbüs ettim, iki maksad-ı azîm için: Birincisi: O ismi tahdit ve tahsisten halâs etmek ve umum mü’minlere şümulünü ilân etmek. Ta ki tefrika düşmesin ve evham çıkmasın. İkincisi: Bu geçen musibet-i azîmeye sebebiyet veren fırkaların iftirakının, tevhid ile önüne set olmaktı. Vâ esefâ ki, zaman fırsat vermedi. Sel geldi, beni de yıktı. Hem derdim: Bir yangın olsa, bir parçasını söndüreceğim. Fakat hocalık elbisem de yandı. Ve uhdesinden gelemediğim bir yalancı şöhret de maalmemnuniye ref’ oldu. Ben ki âdi bir adamım. Böyle meclis-i meb’usan ve a’yan ve vükelânın en mühim vazifelerini düşündürecek bir emri uhdeme aldım. Demek cinayet ettim. SEKİZİNCİ CİNAYET: Ben işittim ki, askerler bazı cemiyetlere intisap ediyorlar. Yeniçerilerin hâdise-i müthişesi hatırıma geldi. Gayet telâş ettim. Bir gazetede yazdım ki: Şimdi en mukaddes cemiyet, ehl-i iman askerlerinin cemiyetidir. Umum mü’min ve fedakâr askerlerin mesleğine girenler, neferden seraskere kadar dahildir. Zira, ittihad, uhuvvet, itaat, muhabbet ve ilâ-yı kelimetullah, dünyanın en mukaddes cemiyetinin maksadıdır. Umum mü’min askerler tamamıyla bu maksada mazhardırlar. Askerler merkezdir. Millet ve cemiyet onlara intisap etmek lâzımdır. Sair cemiyetler, milleti, asker gibi mazhar-ı muhabbet ve uhuvvet etmek içindir. Amma ittihad-ı Muhammedî (a.s.m.) ki, umum mü’minlere şâmildir, cemiyet ve fırka değildir. Merkezi ve saff-ı evveli gaziler, şehidler, âlimler, mürşidler teşkil ediyor. Hiçbir mü’min ve fedakâr asker-zâbit olsun, nefer olsun-hariç değil ki, ta intisaba lüzum kalsın. Lâkin bazı cemiyet-i hayriye, kendine ittihad-ı Muhammedî diyebilir. Buna karışmam. Ben ki âdi bir talebeyim. Böyle büyük ulemanın vazifelerini gasp ettim. Demek cinayet ettim.

Lügatler : a’yan : senato üyeleri âdi : basit, sıradan âlim : bilen, ilim sahibi cemiyet ve fırka : siyasî parti, grup ve topluluk cemiyet : topluluk; siyasi grup, örgüt, dernek cemiyet-i hayriye : hayır cemiyeti, hayır kurumu ehl-i iman : Allah’a ve Allah’tan gelen herşeye inanan kimseler, mü’minler evham : kuruntular, şüpheler fırka : grup, parti hâdise-i müthişe : dehşet veren olay halâs etme : kurtarma i’lâ-yı kelimetullah : Allah’ın kelâmını, Kur’ân ve iman hakikatlerini yüceltme, bildirme ve duyurma iftirak : ayrılık intisap : bağlanma, mensup olma itaat : emre uyma ittihad : birlik ittihad-ı Muhammedî : Resul-i Ekrem Efendimizin (a.s.m.) sünnetine bağlı olan Müslümanların oluşturduğu birlik maalmemnuniye : memnuniyetle maksad : gaye maksad-ı azîm : büyük gaye mazhar : erişmiş, elde etmiş mazhar-ı muhabbet ve uhuvvet : sevgi ve kardeşliği gösterme, onlara ayna olma meclis-i meb’usan : Osmanlı Devletinde iki meclisten, üyeleri halk tarafından seçilmiş olanı; Osmanlı Millet Meclisi muhabbet : sevgi mukaddes : yüce, kutsal musibet-i azîme : büyük musibet mürşid : doğru ve hak yolu gösteren nefer : asker, er ref’ olma : ortadan kalkma saff-ı evvel : ilk saf, en öndeki sıra sebebiyet : sebep olma serasker : ordu komutanı şâmil : içine alan, kapsamlı şümul : kapsamlılık tahdit : sınırlama tahsis : birşeye özel duruma getirme, ayırma tefrika : bölünme, ayrılık teşebbüs : başvurma, girişme teşkil : oluşturma, meydana getirme tevhid : birleştirme, birliği temin etme uhde : üstlenilen görev, üzerine alınan vazife, yük uhdeye alma : yüklenme, sorumluluğunu üstlenme uhuvvet : kardeşlik umum : bütün vâ esefâ : “Yazıklar olsun, ne yazık ki” anlamında bir ifade vükelâ : Osmanlı Devletinde bakanlar, vekiller zâbit : rütbeli asker, subay zahiren : görünüşte

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 4 Eki 2011

• #4

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.10.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
DOKUZUNCU CİNAYET

Mart’ın otuz birinci gününde dehşetli hareketi, iki-üç dakika uzaktan temaşa ettim. Müteaddit metalibi işittim. Fakat yedi renk sür’atle çevrilirse yalnız beyaz göründüğü gibi, o ayrı ayrı matlaplardaki fesadâtı binden bire indiren ve avamı anarşilikten kurtaran ve efrad elinde kalan umum siyaseti mu’cize gibi muhafaza eden lâfz-ı şeriat yalnız göründü. Anladım iş fena, itaat muhtel, nasihat tesirsizdir. Yoksa, her vakit gibi yine o ateşin söndürülmesine teşebbüs edecektim. Fakat avam çok; bizim hemşehriler gafil ve safdil; ben de bir şöhret-i kâzibe ile görünüyorum. Üç dakikadan sonra çekildim. Bakırköyüne gittim. Ta beni tanıyanlar karışmasınlar. Rastgelenlere de karışmamak tavsiye ettim. Eğer zerre miktar dahlim olsaydı, zaten elbisem beni ilân ediyor, istemediğim bir şöhret de beni herkese gösteriyordu. Bu işte pek büyük görünecektim. Belki, Ayastefanos’a kadar tek başıma olsun, Hareket Ordusuna karşı mukabele ederek ispat-ı vücut edecektim. Merdane ölecektim. O vakit dahlim bedîhî olurdu, tahkike lüzum kalmazdı. İkinci günde bir ukde-i hayatımız olan itaat-i askeriyeden sual ettim: Dediler ki: “Askerlerin zabitleri asker kıyafetine girmiş. İtaat çok bozulmamış.” Tekrar sual ettim: Kaç zabit vurulmuş? Beni aldattılar, dediler: “Yalnız dört tane. Onlar da müstebit imişler. Hem şeriatın âdap ve hududu icra olunacak” Bir de gazetelere baktım; onlar da o kıyamı meşru gibi tasvir ediyorlardı. Ben de bir cihette sevindim. Zira, en mukaddes maksadım, şeriatın ahkâmını tamamen icra ve tatbiktir. Fakat itaat-i askeriyeye halel geldiğinden, nihayet derecede meyus ve müteessir oldum. Ve umum gazetelerle askere hitaben neşrettim ki: Ey askerler! Zabitleriniz bir günah ile nefislerine zulmediyorlarsa, siz o itaatsizlikle otuz milyon Osmanlı ve üç yüz milyon nüfus-u İslâmiyenin haklarına bir nev’i zulmediyorsunuz. Zira, umum İslâm ve Osmanlıların haysiyet, saadet ve bayrak-ı tevhidi, bu zamanda bir cihette sizin itaatinizle kaimdir. Hem de şeriat istiyorsunuz; fakat itaatsizlikle şeriata muhalefet ediyorsunuz. Ben onların hareketini ve şecaatlarını okşadım. Zira efkâr-ı umumiyenin yalancı tercümanı olan gazeteler, nazarımıza hareketlerini meşru göstermişlerdi. Ben de takdirle beraber nasihatimi bir derece tesir ettirdim. İsyanı bir derece bastırdım. Yoksa böyle âsân olmazdı. Ben ki, bilfiil tımarhaneyi ziyaret etmiş bir adamım. “Neme lâzım, böyle işleri akıllılar düşünsün” demediğimden cinayet ettim.

Lügatler : âdap : edepler; birşeyin kendine has kuralları, usul ve yöntemleri âdi : basit, sıradan ahkâm : hükümler, esaslar anarşilik : kargaşa işi, otorite tanımama eylemi avâm : halk tabakası Ayastefanos : İstanbul, Yeşilköy’ün eski adı bedîhî : apaçık, aşikâr dahli olma : girme, karışma, müdahale etme, rol oynama dehşetli : korkunç, ürkütücü efrad : fertler fena : kötü, çirkin fesadât : bozukluklar, karışıklıklar gafil : olayların iç yüzünden habersiz, duyarsız halel : zarar hitaben : hitap ederek, seslenerek hudud : yasaklar, men edilenler; İslâm Hukukunda Kur’ân ve Sünnet ışığında işlenen suçlar için belirlenen ve uygulanması zorunlu olan cezalar icra : yerine getirme, uygulama ispat-ı vücut : kendi varlığını ispatlama itaat muhtel : emir çiğnenmiş, ihlâl edilmiş, emre uyulmamış itaat : emre uyma, bağlılık itaat-i askeriye : askerin emre uyması kıyam : ayaklanma lâfz-ı şeriat : şeriat sözü, ifadesi matlap : istek merdane : mert bir şekilde meşru : yasal, kanunî; dine uygun metalib : istekler, arzular meyus : ümitsiz mu’cize : olağanüstü, harika muhafaza : koruma mukabele : karşılık verme mukaddes : yüce, kutsal müstebit : baskıcı, diktatör müteaddit : birçok, çeşitli müteessir olma : üzülme nefis : kişinin kendisi neşretme : yayımlama, dağıtma nüfus-u İslâmiye : Müslümanların nefisleri, kendileri safdil : saf kalpli, kolay aldanan şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet şöhret-i kâzibe : yalancı şöhret tahkik : araştırma tasvir : anlatma, bildirme temaşa : seyretme teşebbüs : başvurma, girişme ukde-i hayat : can damarı ulemâ : âlimler zabit : rütbeli asker, subay zerre miktar : çok az miktar

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 4 Eki 2011

• #5

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.10.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
DOKUZUNCU CİNAYET

Mart’ın otuz birinci gününde dehşetli hareketi, iki-üç dakika uzaktan temaşa ettim. Müteaddit metalibi işittim. Fakat yedi renk sür’atle çevrilirse yalnız beyaz göründüğü gibi, o ayrı ayrı matlaplardaki fesadâtı binden bire indiren ve avamı anarşilikten kurtaran ve efrad elinde kalan umum siyaseti mu’cize gibi muhafaza eden lâfz-ı şeriat yalnız göründü. Anladım iş fena, itaat muhtel, nasihat tesirsizdir. Yoksa, her vakit gibi yine o ateşin söndürülmesine teşebbüs edecektim. Fakat avam çok; bizim hemşehriler gafil ve safdil; ben de bir şöhret-i kâzibe ile görünüyorum. Üç dakikadan sonra çekildim. Bakırköyüne gittim. Ta beni tanıyanlar karışmasınlar. Rastgelenlere de karışmamak tavsiye ettim. Eğer zerre miktar dahlim olsaydı, zaten elbisem beni ilân ediyor, istemediğim bir şöhret de beni herkese gösteriyordu. Bu işte pek büyük görünecektim. Belki, Ayastefanos’a kadar tek başıma olsun, Hareket Ordusuna karşı mukabele ederek ispat-ı vücut edecektim. Merdane ölecektim. O vakit dahlim bedîhî olurdu, tahkike lüzum kalmazdı. İkinci günde bir ukde-i hayatımız olan itaat-i askeriyeden sual ettim: Dediler ki: “Askerlerin zabitleri asker kıyafetine girmiş. İtaat çok bozulmamış.” Tekrar sual ettim: Kaç zabit vurulmuş? Beni aldattılar, dediler: “Yalnız dört tane. Onlar da müstebit imişler. Hem şeriatın âdap ve hududu icra olunacak” Bir de gazetelere baktım; onlar da o kıyamı meşru gibi tasvir ediyorlardı. Ben de bir cihette sevindim. Zira, en mukaddes maksadım, şeriatın ahkâmını tamamen icra ve tatbiktir. Fakat itaat-i askeriyeye halel geldiğinden, nihayet derecede meyus ve müteessir oldum. Ve umum gazetelerle askere hitaben neşrettim ki: Ey askerler! Zabitleriniz bir günah ile nefislerine zulmediyorlarsa, siz o itaatsizlikle otuz milyon Osmanlı ve üç yüz milyon nüfus-u İslâmiyenin haklarına bir nev’i zulmediyorsunuz. Zira, umum İslâm ve Osmanlıların haysiyet, saadet ve bayrak-ı tevhidi, bu zamanda bir cihette sizin itaatinizle kaimdir. Hem de şeriat istiyorsunuz; fakat itaatsizlikle şeriata muhalefet ediyorsunuz. Ben onların hareketini ve şecaatlarını okşadım. Zira efkâr-ı umumiyenin yalancı tercümanı olan gazeteler, nazarımıza hareketlerini meşru göstermişlerdi. Ben de takdirle beraber nasihatimi bir derece tesir ettirdim. İsyanı bir derece bastırdım. Yoksa böyle âsân olmazdı. Ben ki, bilfiil tımarhaneyi ziyaret etmiş bir adamım. “Neme lâzım, böyle işleri akıllılar düşünsün” demediğimden cinayet ettim.

Lügatler : âdap : edepler; birşeyin kendine has kuralları, usul ve yöntemleri âdi : basit, sıradan ahkâm : hükümler, esaslar anarşilik : kargaşa işi, otorite tanımama eylemi avâm : halk tabakası Ayastefanos : İstanbul, Yeşilköy’ün eski adı bedîhî : apaçık, aşikâr dahli olma : girme, karışma, müdahale etme, rol oynama dehşetli : korkunç, ürkütücü efrad : fertler fena : kötü, çirkin fesadât : bozukluklar, karışıklıklar gafil : olayların iç yüzünden habersiz, duyarsız halel : zarar hitaben : hitap ederek, seslenerek hudud : yasaklar, men edilenler; İslâm Hukukunda Kur’ân ve Sünnet ışığında işlenen suçlar için belirlenen ve uygulanması zorunlu olan cezalar icra : yerine getirme, uygulama ispat-ı vücut : kendi varlığını ispatlama itaat muhtel : emir çiğnenmiş, ihlâl edilmiş, emre uyulmamış itaat : emre uyma, bağlılık itaat-i askeriye : askerin emre uyması kıyam : ayaklanma lâfz-ı şeriat : şeriat sözü, ifadesi matlap : istek merdane : mert bir şekilde meşru : yasal, kanunî; dine uygun metalib : istekler, arzular meyus : ümitsiz mu’cize : olağanüstü, harika muhafaza : koruma mukabele : karşılık verme mukaddes : yüce, kutsal müstebit : baskıcı, diktatör müteaddit : birçok, çeşitli müteessir olma : üzülme nefis : kişinin kendisi neşretme : yayımlama, dağıtma nüfus-u İslâmiye : Müslümanların nefisleri, kendileri safdil : saf kalpli, kolay aldanan şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet şöhret-i kâzibe : yalancı şöhret tahkik : araştırma tasvir : anlatma, bildirme temaşa : seyretme teşebbüs : başvurma, girişme ukde-i hayat : can damarı ulemâ : âlimler zabit : rütbeli asker, subay zerre miktar : çok az miktar

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 6 Eki 2011

• #6

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.12.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)
ON BİRİNCİ CİNAYET

Ben vilâyât-ı şarkiyede aşiretlerin hâl-i perişaniyetini görüyordum. Anladım ki, dünyevî bir saadetimiz, bir cihetle fünun-u cedide-i medeniye ile olacak. O fünunun da gayr-ı müteaffin bir mecrâsı ulema ve bir menbaı da medreseler olmak lâzımdır. Ta ulemâ-i din, fünun ile ünsiyet peyda etsin. Zira, o vilâyatta nim-bedevî vatandaşların zimâm-ı ihtiyarı, ulema elindedir. Ve o saik ile Dersaadete geldim. Saadet tevehhümü ile o vakitte-şimdi münkasim olmuş, şiddetlenmiş olan-istibdatlar, merhum Sultan-ı mahlûa isnad edildiği halde, onun Zaptiye Nâzırı ile bana verdiği maaş ve ihsan-ı şahanesini kabul etmedim, reddettim. Hatâ ettim. Fakat o hatam, medrese ilmi ile dünya malını isteyenlerin yanlışlarını göstermekle hayır oldu. Aklımı feda ettim, hürriyetimi terk etmedim. O şefkatli Sultana boyun eğmedim. Şahsî menfaatimi terk ettim. Şimdiki sivrisinekler beni cebirle değil, muhabbetle kendilerine müttefik edebilirler. Bir buçuk senedir burada memleketimin neşr-i maarifi için çalışıyorum. İstanbul’un ekserisi bunu bilir. Ben ki bir hamalın oğluyum. Bu kadar dünya bana müyesser iken kendi nefsimi hamal oğulluğundan ve fakr-ı hâlden çıkarmadım. Ve dünya ile kökleşemediğim ve en sevdiğim mevki olan vilâyât-ı şarkıyenin yüksek dağlarını terk etmekle millet için tımarhaneye, tevkifhaneye ve Meşrutiyet zamanında işkenceli hapishaneye düşmeme sebebiyet veren öyle umurlara teşebbüs etmekle büyük bir cinayet eyledim ki, bu dehşetli mahkemeye girdim. YARI CİNAYET Şöyle ki: Daire-i İslâmın merkezi ve rabıtası olan nokta-i hilâfeti elinden kaçırmamak fikriyle ve sabık Sultan merhum Abdülhamid Han Hazretleri sabık içtimaî kusuratını derk ile nedamet ederek kabul-ü nasihate istidat kesbetmiş zannıyla ve “Aslâh tarik musalâhadır” mülâhazasıyla, şimdiki en çok ağraz ve infiâlâta mebde ve tohum olan bu vukua gelen şiddet sûretini daha ahsen sûrette düşündüğümden, merhum Sultan-ı sâbıka ceride lisânıyla söyledim ki: Münhasif Yıldızı darülfünun et, ta Süreyya kadar âli olsun. Ve oraya seyyahlar, zebânîler yerine ehl-i hakikat melâike-i rahmeti yerleştir, ta cennet gibi olsun. Ve Yıldız’daki milletin sana hediye ettiği servetini, milletin baş hastalığı olan cehaletini tedavi için büyük dinî darülfünunlara sarf ile millete iade et. Ve milletin mürüvvet ve muhabbetine itimad et. Zira, senin şahane idarene millet mütekeffildir. Bu ömürden sonra sırf âhireti düşünmek lâzım. Dünya seni terk etmeden evvel sen dünyayı terk et. Zekâtü’l ömrü ömr-ü sâni yolunda sarf eyle. Şimdi muvazene edelim: Yıldız eğlence yeri olmalı veya darülfünun olmalı? Ve içinde seyyahlar gezmeli veya ulema tedris etmeli? Ve gasp edilmiş olmalı veyahut hediye edilmiş olmalı? Hangisi daha iyidir? İnsaf sahipleri hükmetsin. Ben ki bir gedayım, bir büyük padişaha nasihat ettim. Demek yarı cinayet ettim. Cinayetin öteki yarısını söylemek zamanı gelmedi. [SUP]HAŞİYE[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : O yarının zamanı, on beş sene sonra yirmi sekiz senedir müellifin sebeb-i hapsi olan Siracü’n-Nur’un âhirindeki bahse bakınız. Tam o yarı cinayeti bileceksiniz.

Lügatler : ağraz : kötü niyet ve düşmanlıklar âhiret : öldükten sonra sonsuz olarak devam edecek olan hayat ahsen : en güzel, daha güzel âli : yüksek aslâh : en iyi, en uygun, en elverişli cebir : zor kullanma cehalet : cahillik, bilgisizlik ceride : gazete, basın, medya daire-i İslâm : İslâm dairesi darülfünun : üniversite dehşetli : korkunç, ürkütücü derk : anlama, bilme ehl-i hakikat : doğru ve hak yolda olan kimseler ekserisi : çoğunluğu fakr-ı hâl : fakir hâl, fakirlik içtimaî : sosyal, toplumsal infiâlât : etkilenmeler, hareketlenmeler, taşkınlıklar istidat kesbetme : yetenek kazanma itimad : güvenme kabul-ü nasihat : nasihat kabul etme kusurat : kusurlar, hatâlar mebde : başlangıç medrese : dinî ilimlerin öğretildiği okul melâike-i rahmet : rahmet melekleri menfaat : çıkar mevki : yer muhabbet : sevgi musalâha : barışma, barış mülâhaza : düşünce münhasif : sönmüş, batmış, tutulmuş mürüvvet : iyilikseverlik, cömertlik mütekeffil : kefilliği üstlenen, garantör müyesser : kolay, kolaylaştırılmış nedamet : pişman olma, pişmanlık nefis : kişinin kendisi neşr-i maarif : ilmi ve bilgiyi yayma nokta-i hilâfet : Peygamberimizin (a.s.m.) vekili olarak Müslümanların din ve dünya işlerinin tedbirini gören genel başkanlık noktası rabıta : bağ sabık : geçen, önceki sebebiyet verme : sebep olma seyyah : yolcu, gezip dolaşan Sultan-ı sâbıka : önceki sultan, padişah; İkinci Abdülhamid Süreyya : Ülker takım yıldızı şefkatli : merhametli tarik : yol teşebbüs : başvurma, girişme tevkifhane : tutuk evi, hapishane tımarhane : ruh, sinir ve akıl hastalıkları hastanesi umur : işler vilâyât-ı Şarkiye : Doğu illeri vukua gelme : meydana gelme zebânî : Cehennemde vazifeli melek, korkunç ve kötü bir iş yapan görevli

--

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 7 Eki 2011

• #7

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.13.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Yazık! Eyvahlar olsun! Saadetimiz olan meşrutiyet-i meşrûâ, bir menba-ı hayat-ı içtimaiyemiz ve İslâmiyete uygun olan maarif-i cedideye millet nihayet derecede müştak ve susamış olduğu halde, bu hâdisede ifratperver olanlar Meşrutiyete garazlar karıştırmakla ve fikren münevver olanlar da dinsizce harekât-ı lâubaliyâne ile milletin rağbetine karşı maatteessüf set çektiler. Bu seddi çekenler, ref etmelidirler; vatan namına rica olunur. Ey paşalar, zabitler! Bu on bir buçuk cinayetin şahitleri binlerle adamdır. Belki bazılarına İstanbul’un yarısı şahittir. Bu on bir buçuk cinayetin cezasına rıza ile beraber, on bir buçuk sualime de cevap isterim. İşte bu seyyiatıma bedel bir hasenem de var. Söyleyeceğim: Herkesin şevkini kıran ve neş’esini kaçıran ve ağrazlar ve taraftarlıklar hissini uyandıran ve sebeb-i tefrika olan ırkçılık cemiyat-ı akvamiyeyi teşkiline sebebiyet veren ve ismi meşrutiyet ve mânâsı istibdat olan ve İttihad ve Terakki ismini de lekedar eden buradaki şube-i müstebidaneye muhalefet ettim. Herkesin bir fikri var. İşte sulh-u umumî, aff-ı umumî ve ref-i imtiyaz lâzım. Ta ki, biri bir imtiyaz ile başkasına haşerat nazarıyla bakmakla nifak çıkmasın. Fahr olmasın, derim: Biz ki hakikî Müslümanız; aldanırız, fakat aldatmayız. Bir hayat için yalana tenezzül etmeyiz. Zira, biliyoruz ki, [SUP]1[/SUP]اِنَّمَا الْحِيلَةُ فِى تَرْكِ الْحِيَلِ Fakat, meşru, hakikî meşrutiyetin müsemmâsına ahd ü peyman ettiğimden, istibdat ne şekilde olursa olsun, meşrutiyet libası giysin ve ismini taksın, rastgelsem sille vuracağım. Fikrimce meşrutiyetin düşmanı, meşrutiyeti gaddar, çirkin ve hilâf-ı şeriat göstermekle meşveretin de düşmanlarını çok edenlerdir. “Tebeddül-ü esmâ ile hakaik tebeddül etmez.” En büyük hatâ, insan kendini hatâsız zannetmek olduğundan, hatâmı itiraf ederim ki, nâsın nasihatini kabul etmeden nâsa nasihati kabul ettirmek istedim. Nefsimi irşad etmeden başkasının irşadına çalıştığımdan, emr-i bilmârufu tesirsiz etmekle tenzil ettim. Hem de tecrübe ile sabittir ki, ceza bir kusurun neticesidir. Fakat bazan o kusur, işlenmemiş başka kusurun sûretinde kendini gösterir, o adam mâsum iken cezaya müstehak olur. Allah musibet verir, hapse atar, adalet eder. Fakat hâkim ona ceza verir, zulmeder. Ey ulû’l-emir! Bir haysiyetim vardı, onunla İslâmiyet milliyetine hizmet edecektim; kırdınız. Kendi kendine olmuş istemediğim bir şöhret-i kâzibem vardı, onunla avama nasihatımı tesir ettiriyordum; maalmemnuniye mahvettiniz. Şimdi usandığım bir hayat-ı zaifim var; kahrolayım eğer idama esirgersem! Mert olmayayım, eğer ölmeye gülmekle gitmezsem! Sûretâ mahkûmiyetim, vicdanen mahkûmiyetinizi intaç edecektir. Bu hal bana zarar değil, belki şandır. Fakat millete zarar ettiniz. Zira nasihatimdeki tesiri kırdınız. Sâniyen: Kendinize zarardır. Zira, hasmınızın elinde bir hüccet-i kàtıa olurum. Beni mihenk taşına vurdunuz. Acaba fırka-i hâlisa dediğiniz adamlar böyle mihenge vurulsalar, kaç tanesi sağlam çıkacaktır? [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]1[/SUP] : Gerçek hile, hileleri terk etmektedir.

Lügatler : adalet : hak sahibine hakkını verme, haksızı terbiye etme ve cezalandırma ahd ü peyman etme : söz verme ve yemin etme avam : sıradan halk tabakası emr-i bilmâruf : “iyilik ve güzellikleri emretme, tebliğ etme” mânâsında İslâmın bir prensibi fahr : gurur, övünç fırka : parti, grup fırka-i hâlisa : samimî grup, samimî, içten kişilerin partisi gaddar : acımasız, çok zulmeden hakaik : hakikatler, esaslar hasım : düşman haşerat : böcekler, parazitler; değersiz ve zararlı kimseler, asalak geçinenler hayat-ı zaif : zayıf hayat haysiyet : itibar, şeref hilâf-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlere aykırı, İslâmiyete ters hüccet-i kàtıa : kesin delil imtiyaz : ayrıcalık intaç : netice verme irşad : doğru yolu gösterme istibdat : baskı, zulüm kahrolmak : mahvolmak libas : elbise maalmemnuniye : memnuniyetle mahkûmiyet : hükümlülük, tutukluluk mahvetme : yok etme meşru : yasal, legal; dine uygun meşveret : fikir alışverişi mihenk : altının değerini ölçen taş; (mecaz) kişinin değerini, ahlâkını anlamaya yarayan ölçüt müsemmâ : isimlendirilen, ismin sahibi müstehak : hak etmiş, lâyık nâs : insanlar nazar : bakış nefis : insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygu nifak : münafıklık, ikiyüzlülük sâniyen : ikinci olarak sille : tokat sûretâ : görünüş itibariyle şöhret-i kâzibe : yalancı şöhret tebeddül : değişme tebeddül-ü esmâ : isimlerin değişmesi tenezzül : inme, alçalma tenzil : indirme, düşürme ulü’l-emir : işi yönetenler, idareci, yönetici ve siyasetçiler vicdanen : vicdan olarak, vicdanca

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 8 Eki 2011

• #8

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.14.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Eğer meşrutiyet bir fırkanın istibdadından ibaretse ve hilâf-ı şeriat hareket ise, فَلْيَشْهَدِ الثَّقَلاَنِ اَنِّى مُرْتَجِعٌ [SUP]HAŞİYE[/SUP] Zira yalanlarla ittihad yalandır. Ve ifsadat üzerine müesses olan ism-i meşrutiyet, fâsittir. Müsemmâ-i meşrutiyet hak, sıdk, muhabbet ve imtiyazsızlık üzerine bekà bulacaktır. Maatteessüf bunu kemâl-i telâş ve teessüfle ihtar ediyorum ki: Meselâ, bir âlim-i zîtehevvür ki, sıfat-ı ilim kendini fesat ve fenalıktan men etmişken, daima onun sıfat-ı tehevvüründen vücuda gelen fesat ve fenalığın zikri vaktinde onu âlimlikle yâdetmek ve sıfat-ı ilme ilişmek, nasıl ilme husumet ve adaveti ima eder. Kezalik, şeriat-ı mutahharanın ve ittihad-ı Muhammedînin ism-i mukaddesi ki, fırkaların ağrâz-ı şahsiye ve hilâf-ı şeriat ile ektikleri tohum-u fesadı bir milyon fişek havaya atıldığı ve umum siyaset ve âsâyiş efrad elinde kaldığı ve ortalık anarşist gibi olduğu halde, o müthiş fırtına mucize-i şeriatla kansız, hafif geçtiği halde, o mübarek nâm ile o müthiş fesadı binden bir dereceye indirmekle beraber, daima o ismi garaz sahiplerine siper göstermek pek büyük bir tehlikeli noktaya, belki ukde-i hayatiyeye ilişmektir ki, dehşetinden her bir vicdan-ı selim titriyor, dağ-dâr-ı teessüf oluyor. Süreyyayı süpürge yapmaya, üfürmekle şemsi söndürmeye ihtimal veren, belâhetini ilân eder. Mesela, Ağrı Dağı ile Sübhan Dağı, ikisini tartacak dehşetli bir terazinin birer kefesine konulsalar ve cevv-i semâda, Zuhalde duran bir melek de o terazinin ucunu tutsa; Ağrı Dağı üzerine bir dirhem ilâve olunsa Sübhan Dağı âsumâna, Ağrı Dağı zemine geldiğini görenlerden fikri kısa olanlar, kıymet ve sıkleti tamamen o ilâveye verecekler. [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : Yani, bütün dünya, cin ve ins şahit olsun ki ben mürteciim.

Lügatler : adavet : düşmanlık ağrâz-ı şahsiye : kişisel maksatlar, kötü niyet ve düşmanlıklar âlim-i zîtehevvür : öfkeli âlim; sonunu düşünmeden öfkeli hareket eden ilim adamı anarşist : hiçbir düzen ve otorite tanımayan, karışıklık ve bozgunculuktan yana olan ve ondan fayda uman kimse âsâyiş : emniyet, düzen, güvenlik âsuman : semâ, gökkubbe bekà bulma : devam etme, kalıcı olma belâhet : aptallık, ahmaklık cevv-i semâ : gökyüzü boşluğu, feza, uzay, atmosfer dağ-dâr-ı teessüf olma : büyük acı ve üzüntü duyma efrad : fertler fâsit : bozulmuş fesat : bozgunculuk, karışıklık fırka : parti, grup garaz : kin, kötü niyet hak : doğru, gerçek haşiye : dipnot, açıklayıcı not hilâf-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlere, İslâmiyete aykırı hilâf-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin zıttı, karşıtı husumet : hasımlık, zıtlaşma; düşmanlık ifsadat : fitne ve bozgunculuklar ihtar etmek : uyarmak, ikaz etmek imtiyazsızlık : eşitlik ism-i meşrutiyet : meşrutiyet ismi ism-i mukaddes : kutsal isim istibdad : baskı ve zulüm ittihad : birlik ittihad-ı Muhammedî : Muhammedî birlik; Hz. Muhammed’in (a.s.m.) Allah tarafından getirdiği dinin mensuplarının oluşturduğu İslâm birliği kemâl-i telâş ve teessüf : tam bir telâş ve üzüntü kezalik : bunun gibi maatteessüf : ne yazık ki mu’cize-i şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin, İslâmiyetin mu’cizesi muhabbet : sevgi müesses : kurulu, kurulmuş müsemmâ-i meşrutiyet : meşrutiyetin özü, gerçek mânâsı müthiş : dehşet veren, korkunç sıdk : doğruluk sıfat-ı ilim : ilim sıfatı, niteliği sıfat-ı tehevvür : öfke sıfatı; sonunu düşünmeden öfkeli hareket etme sıklet : ağırlık Süreyya : Ülker takım yıldızı şems : güneş şeriat-ı mutahhara : temiz, mübarek şeriat; Allah tarafından bildirilen temiz, şüphelerden uzak hükümler, İslâmiyet tohum-u fesad : bozgunculuk tohumu ukde-i hayatiye : hayat düğümü, can alıcı nokta umum : bütün vicdan-ı selim : sağlam, temiz vicdan vücuda gelme : meydana gelme, ortaya çıkma yâdetmek : anmak, zikretmek zemin : yer, yeryüzü; dünya

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 10 Eki 2011

• #9

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.15.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

İşte haysiyet-i askeriye ve hamiyet-i İslâmiye ve şeriat-ı Muhammediye, o cesîm dağlara benzer. Esbâb-ı hariciye bir dirhem kıymetindedir. Bu kıymetsiz esbabı esas tutmak, insaniyetin ve İslâmiyetin kıymetini bilmemek ve tenzil etmektir. Hakkın hatırını kırmayacağım, hakikati söyleyeceğim. Zira Hakkın hatırı âlidir; hiçbir hatıra feda edilmez. Kimin hatırı kırılırsa kırılsın, yalnız hak sağ olsun. Şöyle ki: 31 Mart Hâdisesi denilen o sâika ve müthiş fırtına, âdi sebepler tahtında öyle bir istidad-ı tabiîyi müheyya etmişti ki, neticesi hercümerc olduğu halde, min indillâh ehl-i kıyamın lisânına daima mu’cizesini gösteren ism-i şeriat geldi. O fırtınayı gayet hafif geçirdiğinden Nisan’ın nısfından sonraki gazeteleri indallah mahkûm ediyor. Zira, o hâdiseye sebebiyet veren yedi mesele ve onunla beraber yedi hal nazar-ı mütâlâaya alınsa, hakikat tezahür eder. Onlar da bunlardır: 1. Yüzde doksanı İttihad ve Terakkinin aleyhinde, hem onların tahakkümü ve istibdadı aleyhinde bir hareket idi. 2. Fırkaların meydan-ı münakaşâtı olan vükelâyı tebdil idi. 3. Sultan-ı mazlûmu sukut-u musammemden kurtarmaktı. 4. Hissiyat-ı askeriyenin ve âdâb-ı dindaranelerinin muhalif telkinatın önüne set olmaktı. 5. Pek çok büyütülen Hasan Fehmi Beyin kâtilini meydana çıkarmaktı. 6. Kadro haricine çıkanları ve alay zabitlerini mağdur etmemekti. 7. Hürriyeti, sefahete şumulünü men ve âdâb-ı şeriatla tahdit ve avamın siyaset-i şer'î bildikleri yalnız kısas ve kat-ı yed haddini icra idi. Fakat zemin bataklık ve dam ve plân serilmişti. Mukaddes olan itaat-i askeriye feda edildi. Üssü’l-esas esbab, fırkaların taraftarane ve garazkârane münakaşatı ve gazetelerin belâgat yerine mübalâğat ve yalan ve ifratperverane keşmekeşleri idi. Bu metâlib-i seb’ada, nasıl ki yedi renk çevrilse yalnız beyaz görünür, bunda da yalnız ziya-yı şeriat-ı beyzâ tecellî etti, fesadın önüne set çekti. Elhasıl: Sekiz-dokuz ayda gazetelerin heyecan verici neşriyatıyla ve fırkaların cemiyetlere fedai yazmakla ve inkılabı vücuda getiren zevatın tahakkümatıyla ve itaat-i askeriyeye münafi olan hürriyet-i mutlaka efrada sirayetle ve âdâb-ı diniyeye muhalif zannettikleri şeyleri bazı dikkatsizlerin efrada telkinatıyla ve itaat bozulduktan sonra müstebitler, cahil mutaassıplar, dinde hassas, muhakeme-i akliyede noksan olanlar, iyilik zannıyla o bataklık zeminde tohum ekmeye başlamasıyla ve devletin umum siyaseti cahil efradın elinde kalmakla ve bir milyona yakın fişek havaya atılmakla ve dahil ve hariç müddeîler parmak vurmakla ortalık anarşistlik haline girdiğinden, bu hâdisenin istidad-ı tabiîsi, hercümerc ve müdahale-i ecnebî iken, min indillâh, ism-i şeriat, o müteaddit sebeplerden çıkan ervâh-ı habîse ve münteşireyi yuvalarına irca ile, on üç asırdan sonra bir mu’cize daha gösterdi.

Lügatler : âdâb-ı dindarane : dinî edep ve kurallar âdâb-ı diniye : dine ait edep ve kurallar âdâb-ı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerde belirtilen edep ve kurallar alay : genel olarak üç taburdan oluşan askerî birlik âli : yüksek anarşistlik : kargaşa işi, otorite tanımama eylemi avam : halk tabakası belâgat : sözün düzgün, kusursuz, hâlin ve makamın icabına göre söylenmesi cemiyet : dernek cesîm : büyük cin ve ins : cinler ve insanlar dahil : iç efrad : fertler, kişiler ehl-i kıyam : ayaklananlar, ihtilâl girişiminde bulunanlar, isyan edenler elhasıl : sonuç olarak, özetle ervâh-ı habîse ve münteşire : her tarafa yayılmış ve kötü olan ruhlar esas tutmak : temel almak, temel kabul etmek esbab : sebepler esbab-ı adîde : çeşitli sebepler esbâb-ı hariciye : dış sebepler fesad : bozulma fırka : parti garazkârane : maksatlı olarak had : yasaklama, men etme; İslâm hukukunda Kur’ân ve Sünnet ışığında işlenen suçlar için belirlenen ve uygulanması zorunlu olan ceza hâdise : olay hak : doğru, doğruluk hakikat : gerçek Hakk : doğru, doğruluk; herşeyi hakkıyla yaratan, varlığı hak olan ve her hakkın sahibi olan Allah hamiyet-i İslâmiye : İslâmiyeti koruma gayreti; İslâmın verdiği din, vatan, namus, hak, hukuk gibi değerleri koruma gayreti, duygusu hariç : dış haysiyet-i askeriye : askerî şeref, onur ve itibar hercümerc : karmakarışıklık, darmadağınıklık hissiyat-ı askeriye : askerî duygular, hisler hürriyet-i mutlaka : mutlak hürriyet; sınırsız özgürlük icra : yerine getirme, uygulama ifratperverane : aşırılığı severek indallah : Allah katında inkılâp : köklü değişiklik insaniyet : insanlık irca : döndürme ism-i şeriat : şeriat ismi; İslâmiyet adı istidad-ı tabiî : müsait olan doğal gelişim itaat : emre uyma itaat-i askeriye : askerî itaat; askerin emre uyması kat-ı yed : el kesme keşmekeş : karışıklık kısas : bir suç işleyenin kanun tarafından işlediği suçun aynıyla cezalandırılması lisân : dil men’ : yasaklama metâlib-i seb’a : yedi istek; 31 Mart Hâdisesinde ayaklananların yedi isteği meydan-ı münakaşât : tartışma ve anlaşmazlıkların alanı, sahası min indillâh : Allah tarafından mu’cize : benzerini insanların yapmaktan âciz kaldığı olağanüstü hal, durum muhakeme-i akliye : aklî muhakeme; birşeye karar vermede aklın iyi düşünmesi, değerlendirmesi muhalif : aykırı, zıt mukaddes : kutsal, yüce mutaassıp : birşeye körü körüne bağlanan mübalâğat : aşırılıklar, abartmalar müdahale-i ecnebî : yabancı müdahalesi müddeîler : iddiacılar, davacılar müheyya etme : hazırlama münafi : aykırı münakaşat : tartışmalar mürteci : geriye yönelmek isteyen; gerici müstebit : baskıcı, diktatör müteaddit : birçok, çeşitli müthiş : dehşet veren, korkunç, ürkütücü nazar-ı mütâlâaya alınma : dikkatli bir şekilde incelenme neşriyat : yayın nısf : yarı sâika : gök gürültüsü, yıldırım sebebiyet veren : sebep olan sefahet : helâl olmayan zevk ve eğlenceye düşkünlük, beyinsizce davranış sirayet : bulaşma, geçme siyaset-i şer’î : İslâmın öngördüğü siyaset ve yönetim anlayışı sukut-u musammem : düşmesi kararlaştırılmış, iktidardan düşürülmesine kesin karar alınmış Sultan-ı mazlûm : suçsuz Sultan; İkinci Abdülhamid şeriat-ı Muhammediye : Allah tarafından Hz. Muhammed (a.s.m.) vasıtasıyla bildirilen hükümlerin hepsi şümul : kapsama tahakküm : baskı, zorbalık tahakkümat : baskılar, zorbalıklar tahdit : sınırlama tahtında : altında taraftarane : taraftarca, taraftar olarak tebdil : değiştirme tecelli : belirme, görünme telkinat : telkinler, fikir aşılamalar tenzil etmek : indirmek, düşürmek tezahür : ortaya çıkma, görünme umum : genel, bütün üssü’l-esas : temel taşı, temel esas vücuda getirmek : meydana getirmek vükelâ : vekiller; millet vekilleri zabit : subay; rütbeli asker zemin : yer zevat : zâtlar, kişiler ziyâ-yı şeriat-ı beyzâ : şeriatın beyaz ışığı; İslâmın parlak nuru ve ışığı

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 10 Eki 2011

• #10

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.16.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Hem geçen inkılâb-ı azîmde ordu ve ulemanın “Meşrutiyet şeriata müsteniddir” diye yükselen sadâsı, umum ehl-i İslâmın vicdanlarını manyetizmalandırdı. O inkılâp, inkılâpların kaide-i tabiîyesini hark ile şeriatın tesir-i mu’cizânesini gösterdi. Ve daima da gösterecektir. Nisan’ın nısf-ı âhirinde çıkan gazetelerin esas-ı fikirlerine muterizim. Şöyle ki: Hayat onun yoluna feda edilen ve hayattan bin derece daha yüksek olan haysiyet ve itaat-i askeriyeyi, hayata feda edilen ve ehl-i vicdan nazarında gayet hasis olan âmâl-i nâmeşruaya feda etmeye ihtimal verdiler. Hem de hakaik ve ahval onun cazibesine tâbi ve o merkeze merbut olan şems-i şeriat, saltanata veya hilâfete veya başka siyasete tâbî ve âlet tevehhümüyle, bir şems-i münîri, münkesif bir yıldıza peyk ve câzibesine tâbi itikad etmek gibi göstermekle tarik-i dalâlete sülûk ettiler. Bütün kuvvetimle derim ki: Terakkimiz, ancak milliyetimiz olan İslâmiyetin terakkisiyle ve hakaik-i şeriatın tecellîsiyledir. Yoksa, “Yürüyüşünü terk etti, başkasının da yürüyüşünü öğrenmedi” diye olan darb-ı mesele mâsadak olacağız. Evet, hem şan ve şeref-i millet-i İslâmiye, hem sevab-ı âhiret, hem cemiyet-i milliye, hem hamiyet-i İslâmiye, hem hubb-u vatan, hem hubb-u din ile mütehassis olmalıyız. Zira müsennâ daha muhkemdir. Ey paşalar, zabitler! Cinayetlerime ceza ve şimdi suallerime de cevap isterim. İslâmiyet ise, insaniyet-i kübrâ; ve şeriat ise, medeniyet-i fuzla (en faziletli) olduğundan, âlem-i İslâmiyet, medine-i fazilet-i Eflâtuniye olmaya sezâdır.[SUP]HAŞİYE[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : Bu sualler kırk-elli masum mahpusun tahliyelerine sebep oldu.

Lügatler : a’mâl-i nâmeşrua : meşru olmayan işler; İslâmın izin vermediği işler ahval : haller, durumlar âlem-i İslâmiyet : İslâm dünyası cazibe : çekim gücü cemiyet-i milliye : millî cemiyet, topluluk; din, şeriat, inanç birliği olan millet, topluluk darb-ı mesel : atasözü ehl-i İslâm : Müslümanlar ehl-i vicdan : vicdan sahipleri esas-ı fikirleri : düşüncelerinin temeli, aslı esası hakaik : hakikatlar, esaslar hakaik-i şeriat : şeriatın hakikatleri, esasları hamiyet-i İslâmiye : İslâmiyetin mukaddes değerlerini koruma gayreti hamiyet-i milliye : vatan ve millet gibi mukaddes değerleri koruma duygusu; millî onur ve haysiyet hark : yarma, yırtma hasis : değersiz, basit haşiye : dipnot, açıklayıcı not haysiyet : itibar, şeref hilâfet : halifelik; Peygamber Efendimizin (a.s.m.) vekili olarak Müslümanların din ve dünya işlerinin tedbirini gören genel başkanlık görevi hubb-u din : din sevgisi hubb-u vatan : vatan sevgisi inkılâb-ı azîm : büyük çaplı köklü değişim inkılâp : köklü değişim, dönüşüm insaniyet-i kübrâ : büyük insanlık, İslâmiyet itaat-i askeriye : askerin emre uyması itikad etmek : inanmak kaide-i tabiîye : tabiî kural, prensip mahpus : hapsedilmiş, tutuklu manyetizmalandırmak : çekim alanına almak, mıknatıs gibi kendine çekmek mâsadak : bir söz veya hükmü doğrulayan husus, doğrulayıcı bir mânâ medeniyet-i fuzla : en faziletli, üstün ve erdemli medeniyet medine-i fazilet-i Eflâtuniye : Eflâtun’un faziletli şehri; Eflâtun’un felsefesinde tarif ettiği, ancak hayalde mümkün olabilen fazilet şehri merbut : bağlı muhkem : sağlam muteriz : itiraz eden münkesif : sönmüş, sönük müsennâ : ikili olan; meselâ sevginin ikili olanı vatan sevgisi, din sevgisi gibi müstenid : dayanmış, dayalı mütehassis olma : duygulanma, hislenme, hassas olma nazar : bakış, görüş nısf-ı âhir : son yarı peyk : uydu sadâ : ses sevab-ı âhiret : âhiret ücreti sezâ : lâyık sülûk etmek : yürümek, yürüyüp gitmek şems-i münîr : nurlu, parlak güneş şems-i şeriat : şeriat güneşi; İslâm güneşi şeref-i millet-i İslâmiye : İslâm milletinin şerefi, onuru şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi; İslâmiyet tahliye etme : serbest bırakma tarik-i dalâlet : sapıklık yolu tecellî : belirme, görünme terakki : ilerleme, yükselme tesir-i mu’cizâne : mu’cizeli bir şekilde etki tevehhümüyle : kuruntusuna düşmekle ulema : âlimler umum : bütün zabit : subay, rütbeli asker

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 11 Eki 2011

• #11

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.17.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Birinci sual: Gazetelerin aldatmalarıyla meşru bilerek buradaki görenek ve âdete binaen cereyan-ı umumîye kapılan safdillerin cezası nedir? İkinci sual: Bir insan yılan sûretine girse yahut bir velî haydut kıyafetine girse veyahut meşrutiyet, istibdat şekline girse, ona taarruz edenlerin cezası nedir? Belki, hakikaten onlar yılandırlar, haydutturlar ve istibdattırlar. Üçüncü sual: Acaba müstebit yalnız bir şahıs mı olur? Müteaddit şahıslar müstebit olmaz mı? Bence kuvvet kanunda olmalı, yoksa istibdat münkasım olmuş olur. Ve komitecilikle tam şiddetlenir. Dördüncü sual: Bir mâsumu idam etmek mi, yoksa on câniyi affetmek mi daha zarardır? Beşinci sual: Maddî tazyikler, ehl-i meslek ve fikre galebe etmediği gibi daha ziyade nifak ve tefrika vermez mi? Altıncı sual: Bir mâden-i hayat-ı içtimaiyemiz olan ittihad-ı millet, ref-i imtiyazdan başka ne ile olur? Yedinci sual: Müsavatı ihlâl ve yalnız bazıları tahsis ve haklarında kanunu tamamıyla tatbik etmek, zahiren adalet iken, bir cihette acaba müsavatsızlıkla zulüm ve garaz olmaz mı? Hem de tebrie ve tahliye ile mâsumiyetleri tebeyyün eden ekser mahbusînin, belki yüzde sekseni mâsum iken, acaba ekseriyet nokta i nazarında bu hal hükümfermâ olsa, garaz ve fikr-i intikam olmaz mı? Divan-ı harbe diyeceğim yok, ihbar edenler düşünsünler. Sekizinci sual: Bir fırka kendisine bir imtiyaz taksa, herkesin en hassas nokta-i asabiyesine daima dokundura dokundura zorla herkesi meşrutiyete muhalif gibi gösterse ve herkes de onların kendilerine taktığı ism-i meşrutiyet altında olan muannid istibdada ilişmiş ise, acaba kabahat kimdedir? Dokuzuncu sual: Acaba bahçıvan bir bahçenin kapısını açsa, herkese ibaha etse, sonra da zâyiat vuku bulsa, kabahat kimdedir?

Lügatler : adalet : hak sahibine hakkını verme, haksızı terbiye etme ve cezalandırma binaen : dayanarak cereyan-ı umumîye : genel cereyan, akım, hareket divan-ı harp : askerî mahkeme ehl-i meslek ve fikir : fikir, düşünce ve meslek sahipleri ekseriyet : çoğunluk fırka : grup, topluluk, parti fikr-i intikam : intikam fikri, düşüncesi galebe : üstün gelme garaz : kötü kasıt, art niyet haydut : eşkıya hükümfermâ : hüküm süren ibâha : serbest etme, helâl gösterme ihlâl : bozma, karıştırma imtiyaz : ayrıcalık, özel sınıf statüsü ism-i meşrutiyet : meşrutiyet ismi istibdad : baskı, zorbalık ittihad-ı millet : milletin birliği komitecilik : belli bir amaç için bir araya gelenlerin faaliyet göstermesi mâden-i hayat-ı içtimaiye : sosyal hayatın madeni, kaynağı mahbusîn : hapsedilmiş olanlar, tutuklular mâsumiyet : suçsuzluk meşru : yasal, kanunî; dine uygun muannid : inatçı muhalif : karşı, karşıt münkasım : bölünmüş, bölümlere ayrılmış müsavat : eşitlik müsavatsızlık : eşitsizlik müstebit : baskıcı, diktatör müteaddit : birçok, çeşitli nifak : münafıklık, ikiyüzlülük nokta-i asabiye : ırkçılık damarı, ırkçılık noktası nokta-i nazar : bakış açısı ref-i imtiyaz : ayrımcılığın, kayırmacılığın kaldırılması safdil : saf kalpli, kolay aldanan taarruz : saldırma, hücum etme tahliye : serbest bırakılma tahsis : birşeye ait kılma tatbik : uygulama tazyik : baskı tebeyyün : ortaya çıkma, görünme tebrie : beraat etme, suçsuz bulunma tefrika verme : bölücülük ve ayrımcılığa neden olma velî : Allah’ın sevgili kulu, Allah dostu vuku bulma : gerçekleşme, meydana gelme zahiren : görünürde zâyiat : kayıplar, zararlar

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 12 Eki 2011

• #12

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.18.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

Onuncu sual: Fikir ve söz hürriyeti verilse, sonra da muahaze olunsa, acaba bîçare milleti ateşe atmak için bir plân olmaz mı? Böyle olmasaydı, başka bahaneyle mevki-i tatbike konulacağı hayale gelmez miydi? On Birinci sual: Herkes meşrutiyete yemin ediyor. Hâlbuki ya müsemmâ-yı meşrutiyete kendi muhalif veya muhalefet edenlere karşı sükût etse, acaba kefaret-i yemin vermek lâzım gelmez mi? Ve millet yalancı olmaz mı? Ve mâsum olan efkâr-ı umumiye yalancı, bunak ve gayr-ı mümeyyiz addolunmaz mı? Elhasıl: Şedit bir istibdat ve tahakküm, cehalet cihetiyle şimdi hükümfermâdır. Güya istibdat ve hafiyelik tenâsuh etmiş. Ve maksat da Sultan Abdülhamid’den istirdad-ı hürriyet değilmiş. Belki hafif ve az istibdadı, şiddetli ve kesretli yapmakmış! Yarım sual: Nazik ve zayıf bir vücut ki, sivrisineklerin ve arıların ısırmasına tahammül edemediği için, gayet telâş ve zahmetle onları def’e çalışırken, biri çıksa, dese ki: Maksadı sivrisinekleri, arıları def etmek değil, belki büyük arslanı ikaz edip kendine musallat etmek ister. Acaba böyle demekle hangi ahmağı kandıracaktır? Sualin diğer yarısı çıkmaya izin yoktur. Ey paşalar, zabitler! Bütün kuvvetimle derim ki: Gazetelerde neşrettiğim umum makalâtımdaki umum hakaikte nihayet derecede musırrım. Şayet zaman-ı mâzi cânibinden, Asr-ı Saadet mahkemesinden adaletnâme-i şeriatla davet olunsam; neşrettiğim hakaiki aynen ibraz edeceğim. Olsa olsa, o zamanın ilcaatının modasına göre bir libas giydireceğim. Şayet müstakbel tarafından üç yüz sene sonraki tenkidât-ı ukalâ mahkemesinden tarih celp namesiyle celp olunsam, yine bu hakikatleri, tevessü ve inbisat ile çatlayan bazı yerlerini yamalamakla beraber, taze olarak orada da göstereceğim.[SUP]HAŞİYE[/SUP] [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]HAŞİYE[/SUP] : Şimdi Üstad Bediüzzaman bu kırk beş senedeki dehşetli mahkemelerinde, aynen bu on bir buçuk cinayetlerini ve on bir buçuk suallerini o divan-ı harb-i örfîdeki gibi tekrar etmiştir ve etmektedir. Nur talebeleri namına Hüsrev

Lügatler : adaletnâme-i şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin adalet belgesi addolunmak : sayılmak, kabul edilmek Asr-ı Saadet : Peygamberimizin (a.s.m.) yaşadığı dönem, mutluluk asrı bîçare : çaresiz cânib : taraf, yön cehalet : cahillik celp olunma : çağrılma, davet edilme celpname : çağrı belgesi def’ : kovma, uzaklaştırma efkâr-ı umumiye : kamuoyu; genelin fikir ve düşünceleri elhasıl : kısaca, özetle gayr-ı mümeyyiz : iyiyi ve kötüyü, doğruyu ve yanlışı birbirinden ayıramayan kimse; bunak ve deliler gibi hafiyelik : casusluk hak : doğru gerçek hakaik : gerçekler, doğru esaslar hakikat : doğru gerçek hükümfermâ : hüküm süren ibraz : gösterme ikaz etmek : uyarmak ilcaat : mecbur etmeler, zorlamalar; zamanın şartlarının gerektirdiği mecburiyetler inbisat : genişleme, yayılma istibdat : baskı, zulüm istirdad-ı hürriyet : hürriyeti geri alma, geri getirme kefaret-i yemin vermek : yerine getirilemeyen yeminin karşılığını ödemek kesretli : çok libas : elbise makalât : makaleler, yazılar mevki-i tatbik : uygulama yeri, makamı muaheze : sorumlu tutma, cezalandırma muhalefet eden : zıt ve aykırı davranan musallat etme : sataştırma, iliştirme musır : ısrarcı, ısrar eden müsemmâ-yı meşrutiyet : meşrutiyetin özü, gerçek mânâsı neşr : yayınlama, yayma nihayet derece : son derece şedit : şiddetli tahakküm : baskı, zorbalık tenasuh : başka bir bünyeye, yapıya girerek ortaya çıkma tenkidât-ı ukalâ : akıllılık taslayanların tenkit ve eleştirileri tevessü : genişleme zabit : rütbeli asker, subay zaman-ı mâzi : geçmiş zaman

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 13 Eki 2011

• #13

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 2.21.İKİ MEKTEB-İ MUSİBETİN ŞEHADETNAMESİ(DEVAMI)
MUKADDİME(DEVAMI)

وَلَوْلاَ تَكَالِيفُ الْعُلٰى وَمَقَاصِدُ عَوَالٍ وَاَعْقَابُ اْلاَحَادِيثِ فِي غَدٍ َلاَعْطَيْتُ نَفْسِى فِى التَّخَلِّى مُرَادَهَا وَذَاكَ مُرَادِى مُذْ نَشَئْتُ وَمَقْصَدِى وَاَكْتُمُ اَشْيَاءً وَلَوْ شِئْتُ قُلْتُهَا وَلَوْ قُلْتُهَا لَمْ اُبْقِ لِلصُّلْحِ مَوْضِعًا[SUP]1[/SUP] Tenbih: MEDENİYETTEN İSTİFAM, sizi düşündürecek. Evet, böyle istibdat ve sefahete ve zilletle memzuç medeniyete, bedeviyeti tercih ediyorum. Bu medeniyet, eşhası fakir ve sefih ve ahlâksız eder. Fakat hakikî medeniyet, nev-i insanın terakki ve tekemmülüne ve mahiyet-i nev’iyesinin kuvveden fiile çıkmasına hizmet ettiğinden, bu nokta-i nazardan medeniyeti istemek, insaniyeti istemektir. Hem de mânâ-yı meşrutiyete iptilâ ve muhabbetimin sebebi şudur ki: Asya’nın ve âlem-i İslâmın istikbalde terakkisinin birinci kapısı meşrutiyet-i meşrua ve şeriat dairesindeki hürriyettir. Ve talih ve taht ve baht-ı İslâmın anahtarı da meşrutiyetteki şûrâdır. Zira, şimdiye kadar üç yüz yetmiş milyon İslâm ecanibin istibdad-ı mânevîsi altında eziliyordu. Şimdi hâkimiyet-i İslâmiye, âlemde, bahusus bundan sonra Asya’da hükümfermâ olduğu halde, her bir ferd-i Müslüman hâkimiyetin bir cüz-ü hakikîsine mâlik olur. Ve hürriyet üç yüz yetmiş milyon İslâmı esaretten halâs etmeye bir çâre-i yegânedir. Farz-ı muhal olarak, burada yirmi milyon nüfus, tesis-i hürriyette çok zarardîde olsalar da, feda olsunlar. Yirmiyi verir, üç yüzü alırız. Yazık! Eyvahlar olsun! Bizdeki unsurlar, ırklar, hava gibi muhtelittir. Su gibi memzuç olmamışlar. İnşaallah, elektrik-i hakaik-i İslâmiyetle imtizaç ederek, ziya-yı maarif-i İslâmiye hararetiyle kuvvet tevlid ederek bir mizâc-ı mutedile-i adalet vücuda gelecektir. Yaşasın meşrutiyet-i meşrua! Sağ olsun hakikat-i şeriat terbiyesinden tam ders alan neyyir-i hürriyet! İstibdadın Garibüzzamanı, Meşrutiyetin Bediüzzamanı, Şimdikinin de Bid’atüzzamanı: Said Nursî [h=3]Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler :[/h] [SUP]1[/SUP] : Eğer ulvî mes’uliyetler, yüce gayeler ve bir de hâdiselerin yarın ne getireceği belli olmasaydı, nefsimin benden istediklerini yerine getirirdim. Zira çocukluktan beri takip ettiğim gayem budur. Söyleyeceğim bazı şeyleri gizliyorum. Çünkü söylersem, sulh için bir zemin bırakmamış olurum.

Lügatler : âlem-i İslâm : İslâm dünyası baht-ı İslâm : Müslümanların talihi bahusus : özellikle bedeviyet : göçebelik; şehirlilikten uzak göçebe hayatı Bid’atüzzaman : zamanın bid’ası; zamanın yenilikçi acayip kişisi cüz-ü hakikî : gerçek, asıl kısım çâre-i yegâne : tek çâre ecanib : ecnebiler, yabancılar elektrik-i hakaik-i İslâmiyet : İslâmiyetin hakikat ve esaslarının elektriği, ışığı esaret : esirlik, kölelik eşhas : şahıslar farz-ı muhal : imkânsızı varsaymak ferd-i Müslüman : Müslüman fert, birey Garibüzzaman : zamanın garibi; zamanın şaşırtıcı, hayret verici kişisi hâdise : olay hakikat-i şeriat : şeriatın hakikat ve esası hakikî : gerçek hâkimiyet : egemenlik, hükümranlık hâkimiyet-i İslâmiye : İslâmiyetin egemenlik ve hâkimiyeti halâs : kurtarma hararet : sıcaklık, ısı hükümfermâ : hüküm süren imtizaç etme : karışıp kaynaşma insaniyet : insanlık iptilâ : düşkünlük, tiryakilik istibdad-ı mânevî : mânevî baskı, zulüm istibdat : baskı, zulüm kuvveden fiile çıkma : potansiyel özellikleri dışa yansıtma, uygulama mahiyet-i nev’iyesi : türünün niteliği, temel özelliği mâlik : sahip mânâ-yı meşrutiyet : meşrutiyetin anlamı memzuç : karışmış, birbirinin içinde kaynaşmış meşrutiyet-i meşrua : dine uygun meşrutiyet; İslâmın öngördüğü meşrutiyet mizâc-ı mutedile-i adalet : ölçülü ve dengeli adalet yapısı karakteri muhabbet : sevgi muhtelit : karışık nefis : insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygu nev-i insan : insan türü, insanlık neyyir-i hürriyet : hürriyetin ışığı, aydınlığı nokta-i nazar : bakış açısı nüfus : nefisler sefahet : yasak zevk ve eğlencelere düşkünlük, zararı yararı ayırt edememe sefih : yasak zevk ve eğlencelere aşırı düşkün, beyinsizce davranan sulh : barış şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet şûrâ : karşılıklı fikir alışverişinde bulunmak için toplanma taht : makam tekemmül : mükemmelleşme, gelişme, ilerleme tenbih : ikaz, uyarı terakki : ilerleme, yükselme tesis-i hürriyet : hürriyetin kurulması tevlid : üretme ulvî : yüce, büyük unsur : ırk vücuda gelme : gerçekleşme, meydana gelme zarardîde : zarar görmüş zemin : yer zillet : alçaklık, aşağılık ziya-yı maarif-i İslâmiye : İslâmî ilimlerin ışığı

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 14 Eki 2011

• #14

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ
3.1.HÂTİME

VATANDAŞLARIMA ve kardeşlerime burada birkaç söz söylemezsem, bence bahis nâtamam kalır. Ey eski çağların cihangir Asya ordularının kahraman askerlerinin ahfâdı olan vatandaşlarım ve kardeşlerim! Beş yüz senedir yattığınız yeter. Artık uyanınız, sabahtır. Yoksa, sahrâ-yı vahşette yatmakla gaflet sizi yağma edecektir. Hikmet denilen makine-i âlemin nizamı ve telgraf hattı gibi umum âleme uzanan ve dal budak salan kanun-u nurânî-yi İlâhiyenin müessisi olan hikmet-i İlâhiye, ufk-u ezelden kaderin parmağını kaldırmış, size emrediyor ki: Tefrika ile müteferrik su gibi katre katre zâyi olan hamiyet ve kuvvetinizi fikr-i milliyetle, yani İslâmiyet milliyetiyle tevhid ve mezc ederek, zerratın câzibe-i cüz’iyeleri gibi bir cazibe-i umumî-i vatanî teşkil ile kütle-i azîmi küre gibi tedvir ederek şems-i şevket-i İslâmiyenin cemahir-i müttefika-i İslâmiyenin mevkibinde bir kevkeb-i münevver gibi câzibesine ittibâ ile muvazene ve âheng-i umumiyeyi muhafaza ediniz. Hem de hürriyet-i şer’iye denilen yüksek bir hakikat-i içtimaiye, Sübhan ve Ağrı dağları gibi istikbalin cibâl-i şâhikasının tepesinde ayağa kalkmış ve esaret-i nefis altına girmeyi yasak etmiş ve gayra tecavüzü tecviz etmeyerek şeriata istinad etmiş olan sultan-ı hürriyet, yüksek sadâ ile sizin gibi mâzinin en derin derelerinde gafil ve müteferrik insanlara “Fen, san’at silâhıyla cehalet ve fakra hücum ediniz” emrini veriyor.

Lügatler : âheng-i umumiye : genel ahenk, uyum ahfâd : evlâtlar, torunlar bahis : konu câzibe : çekim gücü câzibe-i cüz'iye : bireysel çekim gücü cazibe-i umumî-i vatanî : vatana ait genel çekim gücü cemahir-i müttefika-i İslâmiye : İslâm Birleşik Devletleri cibâl-i şâhika : zirvesi çok yüksek olan dağlar cihangir : dünyanın önemli bir bölümüne hükmeden, egemenliği altına alan esaret-i nefis : nefsin esareti; insanı daima kötülüğe, hazır zevk ve isteklere sevk eden duygunun esiri olma fikr-i milliyet : milliyetçilik fikri gaflet : duyarsız davranma hâli, umursamazlık gayra : başkasına hakikat-i içtimaiye : toplumsal hakikat, sosyal gerçek hamiyet : din, aile, vatan, hak, hukuk gibi değerleri koruma duygusu ve gayreti hâtime : son bölüm hikmet : Allah’ın herşeyi belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve tam yerli yerinde yaratması hikmet-i İlâhiye : Allah’ın herşeyi belirli gayelere yönelik olarak, mânâlı, faydalı ve tam yerli yerinde yaratma sıfatı hürriyet-i şer'iye : İslâmın sınırlarını ve şartlarını belirlediği özgürlük istikbal : gelecek zaman istinad etmek : dayanmak ittibâ : tâbi olma, bağlanma kader : Allah’ın takdir ve plânı kanun-u nurânî-yi İlâhiye : İlâhî olan nurlu kanun; Cenâb-ı Hakkın nurlu kanunu katre : damla kevkeb-i münevver : ışık saçan parlak yıldız kütle-i azîm : büyük kütle (yani, büyük halk kitlelerinden meydana gelen topluluk) makine-i âlem : bir makine gibi mükemmel bir şekilde çalışan âlem, dünya makinesi mâzi : geçmiş zaman mevkib : kafile, alay, kortej mezc etme : birbiri içinde eritme muhafaza etmek : korumak muvazene : denge müessis : kurucu, tesis eden müteferrik : farklı farklı, ayrı ayrı nâtamam : tamamlanmamış, yarım nizam : düzen, sistem sadâ : ses, sesleniş sahrâ-yı vahşet : son derece ıssız ve hiç kimsenin bulunmadığı çöl sultan-ı hürriyet : hürriyet sultanı şems-i şevket-i İslâmiye : güçlü ve haşmetli olan İslâm güneşi şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümler; İslâmiyet tecavüz : haddi aşarak saldırma tecviz etmeme : izin vermeme tedvir etmek : döndürmek tefrika : bölünme, parçalanma teşkil etme : oluşturma, meydana getirme tevhid etme : birleştirme ufk-u ezel : başlangıcı olmayan sonsuzluk ufku umum : bütün zâyi olan : elden çıkan, kaybolan zerrat : zerreler, maddenin en küçük parçaları; atomlar

--

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 15 Eki 2011

• #15

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 3.2.HÂTİME(DEVAMI)

Hem de ihtiyaç denilen medeniyetin pederi ve terakkiyatın müessisi olan üstad-ı ihtiyaç, sillesini kaldırmış, size hükmediyor ki, ya hayat-ı hürriyetinizi bu sahrâ-yı vahşette yağmacılara vereceksiniz, veyahut meydan-ı medeniyette fen ve san’at balonuna, şimendiferine binerek istikbali istikbal ve o ecnebî ellerine geçen o emval-i müttefikayı istirdad ederek kâbe-i kemâlâta koşacaksınız. Hem de İslâmiyet milliyeti denilen mâzi derelerinde ve hal sahrâlarında ve istikbal dağlarında hayme-nişin olan ve Salâhaddin-i Eyyûbî ve Celâleddin-i Harzemşah ve Sultan Selim ve Barbaros Hayreddin ve Rüstem-i Zal gibi ecdatlarınızdan emsalleri gibi dâhi kahramanlarla bir çadırda oturan bir aile gibi, herkesi başkasının haysiyet ve şerefiyle şereflendiren ve hayat-ı ulviyenin enmuzeci olan İslâmiyet milliyeti size emr-i kat’î ile emrediyor ki: Ta her biriniz umum İslâmın mâkes-i hayatı ve hâmi-i saadeti ve umum millet-i İslâmın ferdî bir misâl i müşahhası olunuz. Zira, maksadın büyümesiyle himmet de büyür. Ve hamiyet-i İslâmiyenin galeyanı ile ahlâk da tekemmül ve teâlî eder. Hem de meşrutiyet-i meşrua denilen dünyada beşer saadetinin bir sebebi ve hâkimiyet-i milliyeyi temin ile makine-yi hayatın buharı olan hürriyetteki irade i cüz’iyeyi istibdat ve tahakkümün belâsından kurtaran meşveret-i şer’iyenin mayasıyla mayalandıran meşrutiyet-i meşrua sizi herkes gibi imtihana davet ediyor ki, sinn-i rüşde bülûğunuzu ve vasîye adem-i ihtiyacınızı görmek istiyor.

Lügatler : beşer : insanlık cehalet : cahillik ecdat : atalar ecnebî : yabancı emr-i kat'î : kesin emir emsal : benzer emval-i müttefika : insanlığın ortak malı enmuzec : örnek, model fakr : fakirlik fen ve san’at balonu : fen ve san’at uçağı (Balon, 20. yüzyılın başlarında hava taşımacılığında ileri teknolojiydi.) fen : bilim; tecrübeye dayalı ve ispatla meydana gelmiş olan ilimler ferdî : bireysel gafil : dikkatsiz, bilinçsiz galeyan : coşup taşma hâkimiyet-i milliye : millî egemenlik hal : şimdiki zaman hâmi-i saadet : mutluluğun koruyucusu hamiyet-i İslâmiye : İslâmî gayret; İslâmın insana kazandırdığı, din, vatan, hak, hukuk, aile gibi değerleri koruma duygusu, gayreti hayat-ı hürriyet : hür hayat, özgür yaşam hayat-ı ulviye : yüce hayat hayme-nişin : göçebe, göçebe hayatı yaşayan haysiyet : itibar, şeref himmet : ciddi gayret, yardım irade-i cüz'iye : cüz’î irade; şahsî özgürlük İslâmiyet milliyeti : İslâm dini, şeriatı ve inancı istibdat : baskı, zulüm istikbal : gelecek zaman istikbali istikbal (etme) : geleceği karşılama istirdad etmek : geri almak, geri getirmek kâbe-i kemâlât : olgunluk ve mükemmelliklerin kâbesi, merkezi mâkes-i hayatı : hayatının aynası makine-yi hayat : hayat makinesi; bir makine gibi büyük bir denge ve sistemle çalışan hayat mâzi : geçmiş zaman meşrutiyet-i meşrua : İslâmın ortaya koyduğu esaslar çerçevesinde kurulan ve uygulanan meşrutiyet yönetimi meşveret-i şer'iye : İslâmın emrettiği kurallar çerçevesinde gerçekleştirilen danışma toplantıları meydan-ı medeniyet : medeniyet meydanı; uygarlık alanı millet-i İslâm : İslâm milleti; İslâm ümmeti misâl-i müşahhası : somut örneği müessis : kurucu müteferrik : ayrı ayrı, dağınık; çeşitli peder : baba saadet : mutluluk sahrâ : çöl sahrâ-yı vahşet : vahşet sahrası; yalnızlık çölü sille : tokat şimendifer : tren tahakküm : zorbalık teâlî etmek : yükselmek, yücelmek tekemmül : mükemmelleşme, olgunlaşma temin : sağlama terakkiyat : ilim ve medeniyet alanlarında elde edilen gelişmeler umum İslâmın : bütün İslâmın, bütün Müslümanların umum : bütün üstad-ı ihtiyaç : ihtiyaç öğretmeni; insanı bir hoca gibi öğretip eğiten ihtiyaç

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 16 Eki 2011

• #16

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 3.3.HÂTİME(DEVAMI)

İmtihana hazırlanınız. Mevcudiyetinizi ittihadla gösteriniz ve hamiyet-i diniye-i millî ile fikir ve vicdan-ı şahsiyenizi milletin kalb ve akl-ı müştereki gibi gösteriniz. Yoksa, sıfır çekecek ve şahadetnâme-i hürriyeti elinize vermeyecektir. Evet, mâzinin sahrâlarında keşmekeşliğinize sebebiyet veren her birinizdeki meylü’l-ağalık ve fikr-i hodserâne ve enaniyet, şimdi istikbalin saadet-saray-ı medeniyetinde fikr-i icada ve teşebbüs-ü şahsiyeye ve fikr-i hürriyete inkılâp edecektir, inşaallah. Hatta diyebilirim ki: Ey şark vilâyetlerindeki vatandaşlarım! Başkalarının sükûtî medreselerine nispeten sizin gürültülü olan medreseleriniz bir meclis-i meb’usan-ı ilmiyeyi gösteriyor. Hem Şâfiî olduğunuzdan ve imam arkasında kıraat-ı Fatiha ile semâvî ve ruhanî vızıltılarınız sizi mezheben ve medreseten ve fıtraten 1وَاَنْ لَيْسَ لِـْلاِنْسَانِ اِلاَّ مَا سَعٰى ’nın başka bir unvanı olan teşebbüs-ü şahsiyeye teşvik ediyor. Hem de her bir kemâlin müessis ve hâmîsi olan cesaret ve nâmus-u millet-i İslâmiye sizlere emrediyor ki: Nasıl ki, şimdiye kadar dimağdan kalbe mecrâ açmakla, aklı kuvvete mezc ederek maarifinizi kılıçlarınızın hutut-u cevherinden öğrenmekle şecaat-i maddiyede terakki ettiniz. Şimdi ise, kalbden fikre karşı menfez açınız. Kuvveti aklın imdadına ve hissiyatı efkârın arkasına gönderiniz. Ta ki, şecaat-i akliye-i medeniyet meydanında namus-u millet-i İslâmiye pâyimal olmasın. Kılıçlarınızı, fen ve san’at ve tesanüd-ü hikmet-i Kur’âniye cevherinden yapmalısınız. El Bâkî Hüvel Bâkî[SUP]2[/SUP] Bediüzzaman Said Nursî Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : 1 : “İnsan için ancak çalıştığının karşılığı vardır.” Necm Sûresi, 53:39. [SUP]2[/SUP] : Bâkî olan sadece Odur.

Lügatler : adem-i ihtiyaç : ihtiyaç duymama, başkasına muhtaç olmama bülûğ : erme, ulaşma cevher : asıl, öz; değerli taş, elmas dimağ : beyin efkâr : fikirler, düşünceler enaniyet : benlik fen : bilim; tecrübeye dayalı ve ispatla meydana gelmiş olan ilimler fıtraten : yaratılış itibariyle fikir : düşünce fikr-i hodserâne : kimseyi dinlemeden kendi başına hareket etme düşüncesi fikr-i hürriyet : hürriyet düşüncesi fikr-i icad : buluş yapma ve yeni şeyler icat etme düşüncesi hâmî : koruyucu hamiyet-i diniye-i millî : dinî ve millî esasların harekete geçirdiği hamiyet ve gayret duygusu hissiyat : hisler, duygular hutut-u cevher : kılıcın çelik kısmındaki dalgalı çizgiler, meneviş, hare, dalgır (Buradaki maksat; kalemle kılıcın güç birliğidir.) inkılâp edecek : dönüşecek istikbal : gelecek zaman ittihad : birleşme, birlik kalp ve akl-ı müşterek : kalp ve akıl ortaklığı; olaylar karşısında aynı düşünce ve duygulara sahip olma kalpten fikre menfez açmak : hislerin merkezi olan kalple aklın neticesi olan düşünce arasında bağlantı kurmak; akılla duygular arasında bağ kurmak kemâl : mükemmellik, olgunluk keşmekeş : karışıklık kıraat-ı Fatiha : Fatiha Sûresinin okunması maarif : eğitim, kültür, bilgi vs. mâzi : geçmiş zaman meclis-i meb'usan-ı ilmiye : âlim vekiller meclisi; Büyük Millet Meclisini andıran ilmî meclis mecrâ açmak : kanal açmak medrese : dinî derslerin okutulduğu yüksek okul medreseten : medrese olarak menfez : kanal mevcudiyet : varlık meylü'l-ağalık : ağalık meyli, eğilimi mezc etmek : katmak, birleştirmek mezheben : mezhep olarak müessis : kurucu nâmus-u millet-i İslâmiye : İslâm milletinin nâmusu (Millet kelimesi burada “din, şeriat, inanç” anlamına geliyor.) nispeten : kıyasla pâyimal olmasın : ayaklar altına alınmasın, çiğnenmesin ruhanî : maddî yapısı olmayan, ruh âlemine ait saadet-saray-ı medeniyet : medeniyetin sunduğu saadet ve mutluluk sarayı sahrâ : çöl sebebiyet veren : sebep olan semâvî : mânevî özelliklere sahip olan sinn-i rüşd : ergenlik çağı, yaşı sükûtî : sessizlik kuralı esas olan Şâfiî : İmâm-ı Şâfiî’nin kurduğu Şâfiî mezhebine bağlı olan şahadetnâme-i hürriyet : hürriyet diploması; özgürlüğü hak etme belgesi şark vilâyetleri : doğu illeri şecaat-i akliye-i medeniyet meydanı : medeniyetin aklî kahramanlık meydanı; akıl kahramanlarının meydan okuduğu medeniyet meydanı şecaat-i maddiye : maddî kahramanlık, yiğitlik (Maddî bakımdan ilerlerken ifrat ve tefritten uzak olan orta ve doğru hâli ayakta tutma) terakki etmek : ilerlemek, yükselmek tesanüd-ü hikmet-i Kur'âniye : Kur’ânî hikmetle dayanışma içinde olma teşebbüs-ü şahsiye : bireysel girişimcilik vasî : çocuk, yetim, hasta, deli gibi zayıf kimselerin mal ve işlerini idare eden görevli vicdan-ı şahsiye : kişisel vicdan

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 17 Eki 2011

• #17

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ
4.1.YAŞASIN ŞERİAT-I AHMEDÎ(ALEYHİSSALÂTÜ VESSELAM)

5 Mart 1325 (18 Mart 1909) Dinî Ceride, no. 77 Şeriat-ı garrâ, kelâm-ı ezelîden geldiğinden, ebede gidecektir. Nefs-i emmarenin istibdad-ı rezilesinden selâmetimiz, İslâmiyete istinad iledir. O hablü’l-metine temessük iledir. Ve haklı hürriyetten hakkıyla istifade etmek, imandan istimdad iledir. Zira, Sâni-i Âleme hakkıyla abd ve hizmetkâr olanın, halka ubudiyete tenezzül etmemesi gerektir. Herkes kendi âleminde bir kumandan olduğundan, âlem-i asgarında cihad-ı ekber ile mükelleftir. Ve ahlâk-ı Ahmediye (aleyhissalâtü vesselâm) ile tahallûk ve sünnet-i Nebeviyeyi ihyâ ile muvazzaftır. Ey evliya-i umûr! Tevfik isterseniz, kavânin-i âdetullaha tevfik-i hareket ediniz. Yoksa tevfiksizlik ile cevab-ı red alacaksınız. Zira, mâruf umum enbiyanın memâlik-i İslâmiye ve Osmaniyeden zuhuru, kader-i İlâhînin bir işaret ve remzidir ki; bu memleket insanlarının makine-i tekemmülâtının buharı diyanettir. Ve bu Asya ve Afrika tarlasının ve Rumeli bostanının çiçekleri ziya-yı İslâmiyet ile neşvünemâ bulacaktır. Dünya için din feda olunmaz. Gebermiş istibdadı muhafaza için, vaktiyle mesâil-i şeriat rüşvet verilirdi. Dinin meseleleri terk ve feda edilmesinden, zarardan başka ne faydası görüldü? Milletin kalb hastalığı zaaf-ı diyanettir. Bunu takviye ile sıhhat bulabilir. Bizim cemaatımizin meşrebi, muhabbete muhabbet ve husumete husumettir. Yani, beyne’l-İslâm muhabbete imdat; ve husumet askerini bozmaktır. Mesleğimiz ise, ahlâk-ı Ahmediye (aleyhissalâtü vesselâm) ile tahallûk ve sünnet-i Peygamberîyi ihyâ etmektir. Ve rehberimiz şeriat-ı garrâ ve kılıcımız da berahin-i kàtıa ve maksadımız ilâ-yı kelimetullahtır. Cemaatimize her bir mü’min mânen müntesiptir. Sûreten intisap ise, Sünnet-i Nebeviyeyi kendi âleminde ihyâya azm-i kat’î iledir. En evvel mürşid-i umumî ulema ve meşâyih ve talebeyi, şeriat namına ittihada dâvet ederiz. Said Nursî *** İhtar-ı mahsus Gazeteci denilen huteba-i umumî iki kıyas-ı fâsidle milleti bataklığa düşürtmüştür. Birincisi: Vilâyâtı, İstanbul’a kıyas ederek... Hâlbuki elifbâyı okumayan çocuklara felsefe dersi verilse sathî olur. İkincisi: İstanbul’u Avrupa’ya kıyas etmişler. Hâlbuki, bir erkek, kadının kametinden istihsan ettiği libası giyinse maskara ve rezil olur. Said Nursî

Lügatler : abd : kul ahlâk-ı Ahmediye : Hz. Muhammed’in (a.s.m.) ahlâkı âlem : dünya âlem-i asgar : en küçük âlem; insan aleyhissalâtü vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun azm-i kat’î : kesin azim ve ciddî gayret berahin-i kàtıa : kesin deliller beyne’l-İslâm : Müslümanlar arasında ceride : gazete cevab-ı red : red cevap cihad-ı ekber : en büyük cihad; nefis ile mücadele diyanet : din ebed : sonsuzluk elifbâ : alfabe, İslâm alfabesi enbiya : nebiler, peygamberler evliya-i umûr : iş başında bulunan kimseler hablü’l-metin : sağlam ip; İslâmiyet hizmetkâr : hizmetçi husumet : düşmanlık huteba-i umumî : herkese hitâp edenler, umuma ders verenler i’lâ-yı kelimetullah : Allah’ın ismini, dâvâsını yüceltmek, yaymak ihtar-ı mahsus : hususî ikaz ihyâ : yeniden hayata döndürme, canlandırma imdat : yardım intisap : bağlılık istibdad : baskı ve zulüm istibdad-ı rezile : alçakça baskı, zulüm istifade etme : faydalanma istihsan : beğenme, güzel bulma istimdad : yardım dileme istinad : dayanma, dayanak kader-i İlâhî : Allah’ın meydana gelecek hâdiseleri olmadan önce takdir etmesi, plânlaması kamet : boy bos kavânin-i âdetullah : kâinatta işleyen İlâhî kanunlar, yaratılış kanunları kelâm-ı ezelî : ezelî söz kıyas-ı fâsid : hatâlı karşılaştırma, yanlış kıyas libas : elbise makine-i tekemmülât : ilerleme, olgunlaşma makinesi maksad : gaye, amaç mânen : mânevî olarak mâruf : bilinen, tanınmış memâlik-i İslâmiye ve Osmaniye : İslâm ve Osmanlı memleketleri, ülkeleri mesâil-i şeriat : şeriatın meseleleri, kaideleri meşayih : şeyhler; tasavvuf ve tarikat önderleri meşreb : hareket tarzı, metot muhabbet : sevgi muhafaza : koruma, saklama muvazzaf : görevli mükellef : yükümlü müntesip : bağlanan, bağlı mürşid-i umumî : herkese her yönden doğru yolu gösteren, genel mürşid nefs-i emmâre : kötülüğü şiddetle ve defalarca emreden duygu; nefsin terbiye görmemiş en kötü hâli neşvünemâ : büyüyüp gelişme remiz : işaret Sâni-i Âlem : bütün varlık âlemini san’atlı bir şekilde yaratan Allah sathî : sığ, yüzeysel selâmet : esenlik, güven sıhhat : sağlamlık, doğruluk, sağlık sünnet-i Nebeviye : Hz. Muhammed’in (a.s.m.) sünneti sünnet-i Peygamberî : peygamber sünneti, Hz. Muhammed’in sünneti şeriat namına : İslâmiyet adına Şeriat-ı Ahmediye : Hz. Muhammed’in (a.s.m.) getirdiği şeriat, İslâmın kanun ve hükümleri şeriat-ı garrâ : büyük ve parlak şeriat, İslâmiyet tahallûk : ahlâklanma takviye : güçlendirme, destekleme temessük : sarılma, tutunma tenezzül etme : inme, alçalma tevfik : başarı, muvaffakiyet tevfik-i hareket : uygun hareket tevfiksizlik : başarısızlık ubudiyet : kulluk ulema : âlimler umum : bütün vilâyât : vilâyetler, iller zaaf-ı diyanet : dinde zayıflık, gevşeklik gösterme zira : çünkü ziya-yı İslâmiyet : İslâmiyetin ışığı zuhur : görünme, ortaya çıkma

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 18 Eki 2011

• #18

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 5.1.HAKİKAT

26 Şubat 1324 (Mart 1909) Dinî Ceride, No. 70 Biz kâlû belâdan cemiyet-i Muhammedîde (a.s.m.) dâhiliz. Cihetü’l-vahdet-i ittihadımız tevhiddir. Peymân ve yeminimiz imandır. Madem ki muvahhidiz, müttehidiz. Her bir mü’min i’lâ-yı kelimetullah ile mükelleftir. Bu zamanda en büyük sebebi maddeten terakki etmektir. Zira, ecnebîler fünun ve sanayi silâhıyla bizi istibdad-ı mânevîleri altında eziyorlar. Biz de, fen ve san’at silâhıyla i’lâ-yı kelimetullahın en müthiş düşmanı olan cehil ve fakr ve ihtilâf-ı efkârla cihad edeceğiz. Amma cihad-ı haricîyi şeriat-ı garrânın berahin-i kàtıasının elmas kılınçlarına havale edeceğiz. Zira medenîlere galebe çalmak ikna iledir, söz anlamayan vahşiler gibi icbar ile değildir. Biz muhabbet fedaileriyiz; husumete vaktimiz yoktur. Cumhuriyet ki, [SUP]HAŞİYE[/SUP] adalet ve meşveret ve kanunda inhisar-ı kuvvetten ibarettir. On üç asır evvel şeriat-ı garrâ teessüs ettiğinden, ahkâmda Avrupa’ya dilencilik etmek, din-i İslâma büyük bir cinayettir. Ve şimale müteveccihen namaz kılmak gibidir. Kuvvet kanunda olmalı. Yoksa, istibdat tevzi olunmuş olur. [SUP]1[/SUP]اِنَّ اللهَ هُوَ الْقَوِىُّ الْمَتِينُ hâkim ve âmir-i vicdanî olmalı. O da mârifet-i tam ve medeniyet-i âmm veyahut din-i İslâm namıyla olmalı. Yoksa istibdat daima hükümfermâ olacaktır. İttifak hüdâdadır, hevâda ve heveste değil. İnsanlar hür oldular, ama yine abdullahtırlar. Herşey hür oldu; şeriat da hürdür, meşrutiyet de. Mesail-i şeriatı rüşvet vermeyeceğiz. Başkasının kusuru insanın kusuruna senet ve özür olamaz. Yeis, mâni-i herkemâldir. “Neme lâzım, başkası düşünsün!” istibdadın yadigârıdır. Bu cümlelerin mabeynini raptedecek olan mukaddematı, Türkçe bilmediğim için mütaliînin fikirlerine havale ediyorum. Said Nursî Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]HAŞİYE[/SUP] : O zaman Meşrutiyet; şimdi o kelime yerine Cumhuriyet konulmuş. [SUP]1[/SUP] : Şüphesiz ki Allah, mutlak kuvvet ve kudret sahibidir.

Lügatler : abdullah : Allah’ın kulu ahkâm : hükümler, esaslar aleyhissalâtü vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun âmir-i vicdanî : vicdana ait âmir, vicdanı çalıştıran azîm : büyük, yüce bahr-i umman : Hint Okyanusu; çok büyük denizler gibi engin ve derin bahusus : özellikle berahin-i kàtıa : kesin deliller bu zaman ehli : bu zamanda yaşayanlar; çağdaşlar cehil : cahillik, bilgisizlik cemiyet-i Muhammedî : Muhammed’in (a.s.m.) cemiyeti; Hz. Muhammed’e (a.s.m.) bağlı olan cemiyet, İslâm ümmeti ceride : gazete cihad : din uğrunda çaba harcama cihad-ı haricî : dış düşmana karşı yapılan cihad, mücadele cihet-i vahdet : birlik yönü cihetü'l-vahdet-i ittihad : birleştiren temel unsur; tek vücut halinde birleştiren yön desti : testi din-i İslâm : İslâm dini ecnebî : yabancı encümen : meclis evâmir ve nevâhî-i şer'iye : şeriatın bildirdiği emir ve yasaklar fakr : fakirlik, ihtiyaç hâli farz : Allah’ın kesin emirleri fünun : fenler, bilimler galebe çalmak : üstün gelmek hakikat : asıl, gerçek hâkim : hükmeden, idareci haşiye : dipnot, açıklayıcı not havale etme : gönderme havf : korku hevâ : faydasız ve gelip geçici arzular husumet : düşmanlık hüdâ : hidayet, doğru yol hükümferma : hükümran, egemen icbar : zorlama, baskı ihfâ : gizleme ihtilâf-ı efkâr : fikirlerin ayrı oluşu i'lâ-yı kelimetullah : Allah’ın ismini, dâvâsını yüceltme, yayma îmâ : işaret istibdad-ı mânevî : mânevî baskı istibdat : baskı, zulüm ittifak : birleşme, birlik ittihad : birleşme, birlik İttihâd-ı İslâm : İslâm birliği İttihad-ı Muhammedî : “Muhammedî birlik” anlamına gelen ve 5 Nisan 1909’da İstanbul’da kurulan bir cemiyet kâlû belâdan (beri) : ruhların ilk yaratıldığı andan beri (Ruhlar, yaratıldıktan sonra Allah onlara ‘Ben sizin Rabbiniz değil miyim?’ diye sorar. Onlar da “kalû belâ”; evet, Sen bizim Rabbimizsin cevabını verirler.) kanunda inhisar-ı kuvvet: gücü sadece kanunlara münhasır kılmak, güç ve kuvvetin sadece kanunların eline verilmesi mabeyn : ara, araları mâni-i herkemâl : her türlü mükemmelliğe, gelişmeye engel mârifet-i tam : tam mânâsıyla bilmek medaris : medreseler, din eğitimi ve öğretimi yapan okullar medeniyet-i âm : genel medeniyet mesacid : mescitler mesail-i şeriat : şeriata ait meseleler meşrûtiyet : başında hükümdar bulunmakla birlikte, yasama yetkisi kısmen meclis tarafından kullanılan, kısmen de olsa kuvvetler ayrılığına dayanan idare şekli meşveret : işlerin istişâre (danışıp görüşme) yoluyla halledilmesi; meclis muhit : çevre, etraf mukaddemat : öncüller; mukaddimeler, önsözler muvahhid : Allah’ın birliğine inanan mükellef : yükümlü münezzeh : arınmış, kusur ve eksiklikten yüce münşaib : kollara, şubelere ayrılan müntesibîn : intisap edenler, bağlı olanlar müstağni : tenezzül etmeyen, gerekli bulmayan mütaliîn : okuyucular, mütalâa edenler müteveccihen : yönelmiş olarak müttehid : birleşmiş, bir ve beraber olan nizamname : tüzük; herhangi bir müessesenin tutacağı yolu ve uygulayacağı hükümleri gösteren maddelerin hepsi peymân : yemin, and, kasem rabt : bağlamak, bitiştirmek, birşeye bağlamak, nizam vermek riya : gösteriş sadâ-yı hakikat : hakikatın sesi Sünen-i Ahmediye : Hz. Muhammed’in (a.s.m.) sünneti, ahlâkı ve yaşayış tarzı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet şeriat-ı garrâ : büyük ve parlak şeriat, İslâmiyet şimal : kuzey tarîk-i Muhammedî : Peygamber yolu, Hz. Muhammed’in (a.s.m.) yolu, sünneti teessüs etme : kurulma, yerleşme terakki etme : ilerleme, yükselme tevhid : herşeyin bir olan Allah’a ait olduğunu bilme ve buna inanma tevhid-i İlâhî : Allah’ın birliği tevzi olunma : dağıtılma umum : bütün, genel yadigâr : hediye, armağan yeis : ümitsizlik zevâyâ : zaviyeler; İslâm kültüründe tekkelerin şubeleri gibi çalışmalar sürdüren zikir ve ibadet mekânları

--

 

Y

YİĞİDO

Üye

Kademeli

• 19 Eki 2011

• #19

DİVAN-I HARB-İ ÖRFÎ 6.1.SADÂ-YI HAKİKAT

27 Mart 1909 Tarîk-i Muhammedî (aleyhissalâtü vesselâm) şüphe ve hileden münezzeh olduğundan, şüphe ve hileyi îmâ eden gizlemekten de müstağnidir. Hem o derece azîm ve geniş ve muhit bir hakikat, bahusus bu zaman ehline karşı hiçbir cihetle saklanmaz. Bahr-i umman nasıl bir destide saklanacak? Tekraren söylüyorum ki: İttihad-ı İslâm hakikatinde olan İttihad-ı Muhammedînin (aleyhissalâtü vesselâm) cihet-i vahdeti tevhid-i İlâhîdir. Peymân ve yemini de imandır. Encümen ve cemiyetleri, mesacid ve medaris ve zevâyâdır. Müntesibîni, umum mü’minlerdir. Nizamnamesi, Sünen-i Ahmediyedir (aleyhissalâtü vesselâm). Kanunu, evâmir ve nevâhî-i şer’iyedir. Bu ittihad, âdetten değil, ibadettir. İhfâ ve havf riyadandır. Farzda riya yoktur. Bu zamanın en büyük farz vazifesi ittihad-ı İslâmdır. İttihadın hedef ve maksadı, o kadar uzun, münşaib ve muhit ve merakiz ve meabid-i İslâmiyeyi birbirine rapt ettiren bir silsile-i nuranîyi ihtizaza getirmekle, onunla merbut olanları ikaz ve tarîk-i terakkiye bir hâhiş ve emr-i vicdanî ile sevk etmektir. Bu ittihadın meşrebi muhabbettir. Husumeti ise, cehalet ve zaruret ve nifakadır. Gayr-ı müslimler emin olsunlar ki, bu ittihadımız, bu üç sıfata hücumdur. Gayr-ı müslime karşı hareketimiz iknâdır. Zira onları medenî biliriz. Ve İslâmiyeti mahbup ve ulvî göstermektir. Zira onları munsif zannediyoruz. Lâubaliler iyi bilsinler ki, dinsizlikle kendilerini hiçbir ecnebîye sevdiremezler. Zira mesleksizliklerini göstermiş olurlar. Mesleksizlik, anarşilik sevilmez. Ve bu ittihada tahkik ile dahil olanlar, onları taklit edip çıkmazlar. İttihad-ı Muhammedî (aleyhissalâtü vesselâm) olan İttihad-ı İslâmın efkâr ve meslek ve hakikatini efkâr-ı umumiyeye arz ederiz. Kimin bir itirazı varsa etsin, cevaba hazırız. جُمْلَه شِيرَانِ جِهَانْ بَسْتَئِه اِينْ سِلْسِلَه اَنْد رُوبَه اَزْحِيلَه جِه سَانْ بِكُسَلَدْ اِينْ سِلْسِلَه رَا[SUP]1[/SUP] Neşrettiğim fihriste-i makasıddan terk ettiğim bir fıkradır. Şöyle ki: Zahiren hariçten cereyan eden maarif-i cedidenin bir mecrâsı da bir kısım ehl i medrese olmalı. Ta gıll ü gıştan tasaffi etsin. Zira, bulanıklığıyla başka mecrâdan taaffün ile gelmiş. Ve atâlet bataklığından neş’et ve istibdat sümumu ile teneffüs eden ve zulüm tazyikiyle ezilen efkâra bu müteaffin su, bazı aksü’l-âmel yaptığından, misfat-ı şeriat ile süzdürmek zarurîdir. Bu da ehl-i medresenin dûş-u himmetine muhavveldir. (Vesselâmü alâ meni’t-tebea’l-hüdâ) Said Nursî Dipnotlar - Arapça İbareler - Haşiyeler : [SUP]1[/SUP] : Cihanın bütün arslanlarının bağlandıkları bir zinciri hilekâr bir tilkinin koparmasına imkân var mıdır?

Lügatler : abdullah : Allah’ın kulu aksü’l-âmel : tepki, tepkime, reaksiyon aleyhissalâtü vesselâm : Allah’ın salât ve selâmı onun üzerine olsun arz etme : saygıyla bildirme, sunma atâlet : hareketsizlik, tembellik azîm : büyük, yüce bahr-i umman : Hint Okyanusu; çok büyük denizler gibi engin ve derin bahusus : özellikle bu zaman ehli : bu zamanda yaşayanlar; çağdaşlar cehalet : cahillik cihet-i vahdet : birlik yönü desti : testi dûş-u himmet : himmet omuzu, güçlü himmet ecnebî : yabancı efkâr : fikirler, düşünceler efkâr-ı umumiye : genel halka ait görüşler, düşünceler; kamuoyu ehl-i medrese : medresede ilim tahsil edenler emr-i vicdanî : vicdanî emir encümen : meclis evâmir ve nevâhî-i şer'iye : şeriatın bildirdiği emir ve yasaklar farz : Allah’ın kesin emirleri fihriste-i makasıd : maksatların anlatıldığı liste gayr-ı müslim : Müslüman olmayan gıll ü gış : düşmanlık ve aldatma, kin ve hile hâhiş : istek, arzu hakikat : asıl, gerçek hariç : dış havale etme : gönderme havf : korku hevâ : faydasız ve gelip geçici arzular husumet : düşmanlık hüdâ : hidayet, doğru yol ihfâ : gizleme ihtizaza getirmek : titretmek, harekete geçirmek iknâ : razı etme, inandırma îmâ : işaret istibdad : baskı ve zulüm ittifak : birleşme, birlik ittihad : birleşme, birlik İttihâd-ı İslâm : İslâm birliği İttihad-ı Muhammedî : “Muhammedî birlik” anlamına gelen ve 5 Nisan 1909’da İstanbul’da kurulan bir cemiyet lâubali : saygısız, pervasız maarif-i cedide : yeni bilimler mabeyn : ara, araları mahbup : sevilen mâni-i herkemâl : her türlü mükemmelliğe, gelişmeye engel meabid-i İslâmiye : İslâm mabetleri mecrâ : kaynak medaris : medreseler, din eğitimi ve öğretimi yapan okullar merakiz : merkezler merbut : bağlı mesacid : mescitler mesail-i şeriat : şeriata ait meseleler mesleksizlik : belli bir fikri, tarzı olmama meşreb : hareket tarzı, metod meşrutiyet : başında hükümdar bulunmakla birlikte, yasama yetkisi kısmen meclis tarafından kullanılan, kısmen de olsa kuvvetler ayrılığına dayanan idare şekli misfat-ı şeriat : şeriatın süzgeci muhavvel : havale edilmiş, yüklenmiş muhit : çevre, etraf mukaddemat : öncüller; mukaddimeler, önsözler munsif : insaf eden, insaflı münezzeh : arınmış, kusur ve eksiklikten yüce münşaib : kollara, şubelere ayrılan müntesibîn : intisap edenler, bağlı olanlar müstağni : tenezzül etmeyen, gerekli bulmayan mütaliîn : okuyucular, mütalâa edenler müteaffin : kokuşmuş neş'et : doğma, kaynaklanma neşretmek : yayımlamak nifak : münafıklık, ikiyüzlülük nizamname : tüzük; herhangi bir müessesenin tutacağı yolu ve uygulayacağı hükümleri gösteren maddelerin hepsi peymân : yemin, and, kasem rabt : bağlamak, bitiştirmek, birşeye bağlamak, nizam vermek riya : gösteriş sadâ-yı hakikat : hakikatın sesi silsile-i nuranî : nurlu halka, zincir sümum : zehirler Sünen-i Ahmediye : Hz. Muhammed’in (a.s.m.) sünneti, ahlâkı ve yaşayış tarzı şeriat : Allah tarafından bildirilen hükümlerin hepsi, İslâmiyet taaffün : bozulma, çürüme tahkik : doğruluğunu araştırma tarîk-i Muhammedî : Peygamber yolu, Hz. Muhammed’in (a.s.m.) yolu, sünneti tarîk-i terakki : ilerleme yolu tasaffi : arınma, temizlenme tazyik : baskı teneffüs : nefes alma, rahatlama tevhid-i İlâhî : Allah’ın birliği ulvî : yüce, büyük umum : bütün, genel vesselâmü alâ meni't-tebea'l-hüdâ : selâm Hüdâ’ya tâbi olanlar üzerine olsun yadigâr : hediye, armağan yeis : ümitsizlik zahiren : dış görünüş itibariyle zaruret : ihtiyaç, fakirlik, son derece yoksulluk, çaresizlik zevâyâ : zaviyeler; İslâm kültüründe tekkelerin şubeleri gibi çalışmalar sürdüren zikir ve ibadet mekânları zira : çünkü