yaşayan bir ölüyüm şimdi

  • Konuyu başlatan Konuyu başlatan sevde34
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

sevde34

Kıdemli Üye
Kademeli
8fd09iawn2.gif


Öyle bir an geldi ki artık hep hasret kokuyordu yağan yağmurlar Gülmek nedir bilmiyordu içimdeki çocuk yaşamak ağır bir yüktü omuzlarımda ne sevdiğim yağmurlarda ıslanmak istedim ne de yaşamak!


Yüreğim yaşayan bir ölüydü kime sarıldıysam hüzün bulaştı ellerime oysa onlar hüznü bilmezlerdi Ve bir dağ başı ıssızlığı gibi gömüldüm içime


Kendimde eğer ki bulamıyorsam yaşama gücünü neye yarar ki çabalarım? Ve her uykuya dalışlarımda ne kadar çok istedim bir daha hiç uyanmamayı


Ölümlerini yakıştaramadıklarım birer birer çıktığında hayatımdan her biri kendince bir boşluğu bırakıp gitti ardından Yaşama sevincim onlarla birlikte karıştı toprağa Birbirinin aynısı olan günler bitmeyen sancılardı acılardı


Mühürleyip dudaklarımı tıkayıp kulaklarımı ve kapamayı denedim gözlerimi Buna rağmen içimdeki sessizlik büyüdükçe büyüdü yazmak da yetmedi yetersiz geldi kelimeler ama yine de en zoru kendimi hiç bulamayışım


Kaç kişi için anlamı vardı ki varlığımın ve kaç kişi için sığınacak bir limandı bu yüreğim? söylermisin ey kadim dost Söylemesem yazmasam ben de herkes gibiyim işte sağır dilsiz ve kör oldum sayende


Ölümlerini yakıştıramadıklarım birer birer çıktığında hayatımda ne bırakılan boşlukları doldurabildim ne de o boşlukları birilerine dostum dediklerime...


Ben her gün öldüm öldüm dirildim ama bu yüreğim yaşıyor senin için.........................
SEVDE34
 
Güzel yürekli ablam ,yüreğine sağlık
bizlerle paylaştığın için HAKK teala razı olsun
:33439::33439:
 
amin ablam ruhsuz bir ölü gibi ve artık hakka aşık bir kul olarak sadece ona
Allahım beni sevdiğim ve onun sevgisinden ayırmasın beni:667918:
 
Yüreğine ,gönlüne sağlık ablacım. Rabbim ebeden razı olsun inşaAllah.
 
Geri
Üst