Öfke ile ilgili Hadisi Şerifler

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 28 Ağu 2014

• #1

"Bir sahabî Resûlullah'a (s.a.v.) gelip "Yâ Resûlallah! Bana nasihatte bulununuz." dedi. Resûlullah (s.a.v.) "Öfkelenme" buyurdular. Tekrar tekrar nasihat istedi. Resûlullah (s.a.v.) her defasında "Öfkelenme" buyurdular." (Hadîs-i Şerîf, Sahîh-i Buhârî)

Resûlullah Efendimiz (s.a.v.); "Biriniz ayakta iken gazaba gelecek olursa hemen oturuversin, gazabı geçerse ne âlâ, geçmezse yanı üzerine yatıversin." buyurmuşlardır.

Hz. Mu'az İbnu Cebel radıyallahu anh anlatıyor.
"İki kişi Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm'ın huzurunda küfürleştiler.
(Öyle ki) birinin yüzünde (diğerine karşı) öfkesi gözüküyordu.
Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm:
"Ben bir kelime biliyorum, eğer onu söyleyecek olsa, kendinde zuhur eden öfke giderdi:
Eûzu billahi mineşşeytanirracim" buyurdular."
Tirmizi, Da'avat 53, (3448); Ebu Davud, Edebb 4, (4780).

 

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 28 Ağu 2014

• #2

"Resûlullah aleyhissalâtu vesselâm buyurdular ki:
"Öfkesinin gereğini yerine getirebilecek güçte olduğu halde öfkesini tutan kimseyi,
Allah Teâla Hazretleri, Kıyamet günü, mahlukatın başları üstüne davet eder;
tâ ki, (onlardan önce) dilediği huriyi kendine seçsin."
Tirmizi, Birr 74, (2022); Ebu Davud, Edeb 3, (4777).

​

 

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ

Yönetici

• 28 Ağu 2014

• #3

İbnu Abbas radıyallahu anhüma anlatıyor:

"Uyeyne İbnu Hısn (Medine'ye) gelince, kardeşinin oğlu Hürr İbnu Kays'ın yanına indi. Hürr İbnu Kays ise Hz. Ömer'in yakınlarındandı. Onun meclisinde yaşlı veya genç bir kısım kurrâ ve fakihler müşavere heyeti olarak bulunurdu. Uyeyne İbnu Hısn:

"Ey kardeşimin oğlu! Emirü'l-mü'minin'in yanına girmem için izin taleb et!" dedi. O da izin istedi. Ancak yanına girince:

"Yeter artık! Ey İbnu'l-Hattab sen bize bol vermediğin gibi, aramızda adaletle de hükmetmiyorsun!" dedi.

Hz. Ömer radıyallahu anh pek öfkelendi. Neredeyse dövmek için üzerine yürüyecekti ki, Hürr radıyallahu anh atılıp:

"Ey emire'l-mü'minin! Allah Teâla Hazretleri, Resûlüne: "Affı eses tut, ma'rufu emret ve cahillerden de yüz çevir!" (A'raf 199) emretmiştir.

Bu adam da cahillerden biridir" dedi. Vallahi, Hürr ayeti okuyunca, Hz. Ömer olduğu yerde kalıp hiçbir şey yapmadı.

Hz. Ömer Kitabullah'ın yanında hemen durur, onu koyup geçmezdi (radıyallahu anh)."


Buhari, İ'tisam 2, Tefsir, A'raf 5.​