Iyâl:
Fık : Bir adamın üzerine nafakasını vermek vacip olan, kendilerini geçindirdiği kimseler.
(Nur hizmetlerinin îfâsı, Üstad için mânevî bir gıdâ hükmünde idi. Bilhassa şiddetli hastalıklı zamanında dahi çalışması görülüyordu. Hayat-ı içtimâiyeden çekilmiş olup, kimse ile görüşmez; muhâbereden de menedildiğinden, insanların cemaatlerinden gelen ünsiyet ve tesellîden mahrum idi. Fakat, o, bu yokluk içinde tükenmez bir varlığa kavuşmuştu. Rahmet-i İlahîye ona Nurları ihsan etmişti.
Evlâd ü ıyâl, mal, mülk, hiçbir şey ve yeryüzünde taht-ı temellükünde bir karış yeri yoktu; yalnız bir Risâle-i Nur'u vardı. Herşeyi o idi. Sevinci, medâr-ı tesellîsi o idi. Bütün istidatları ile Nurlara müteveccih idi. Fıtri vazifesini, Nurların ders ve taallümü ile insanlara neşri biliyordu. T.H)
Iyâlullâh:
Halk, insanlar.
K:Yeni Lûgat
Fık : Bir adamın üzerine nafakasını vermek vacip olan, kendilerini geçindirdiği kimseler.
(Nur hizmetlerinin îfâsı, Üstad için mânevî bir gıdâ hükmünde idi. Bilhassa şiddetli hastalıklı zamanında dahi çalışması görülüyordu. Hayat-ı içtimâiyeden çekilmiş olup, kimse ile görüşmez; muhâbereden de menedildiğinden, insanların cemaatlerinden gelen ünsiyet ve tesellîden mahrum idi. Fakat, o, bu yokluk içinde tükenmez bir varlığa kavuşmuştu. Rahmet-i İlahîye ona Nurları ihsan etmişti.
Evlâd ü ıyâl, mal, mülk, hiçbir şey ve yeryüzünde taht-ı temellükünde bir karış yeri yoktu; yalnız bir Risâle-i Nur'u vardı. Herşeyi o idi. Sevinci, medâr-ı tesellîsi o idi. Bütün istidatları ile Nurlara müteveccih idi. Fıtri vazifesini, Nurların ders ve taallümü ile insanlara neşri biliyordu. T.H)
Iyâlullâh:
Halk, insanlar.
K:Yeni Lûgat
