SIDDÎK-I EKBER HZ. EBÛ BEKR'İN (R.A.) FAZÎLETİ
İmâm-ı Rabbânî Hazretleri Sahâbe-i Kirâm'ın Hz. Ebû Bekir'in (r.a.) en faziletli olduğu hususunda ittifak ettiklerini bildirmiş ve İmam Şâfiî'nin (rh.): "Resûlullâh'ın (s.a.v.) âhirete irtihâlinden sonra Ashâb- ı Kirâm çaresiz kalmışlardı. Yeryüzünde Hz. Ebû Bekir'den daha faziletli birini bulamamışlar ve ona bîat etmişlerdir." buyurduğunu nakletmişlerdir.
(Mektûbât-ı Şerîfe, 1/M. 59)
İmâm-ı Rabbânî Hazretleri, İmam-ı Şâfiî Hazretlerinin bu sözünün, Sahâbenin Hz. Ebû Bekir'in fazileti hususunda ittifak ettiklerini açıkça beyan ettiğini, bu hususta icmâ olduğunu ve onun Sıddık-ı Ekber olduğunu bildirmiş ve İmâm-ı Rabbânî Hazretleri Hz. Ebû Bekir (r.a.) hakkında sık sık "Sıddîk-ı Ekber" ifadesini kullanmıştır. Onun derecesini yükselten Allah yolunda gösterdiği fedâkarlık ve gayretlerine şöyle işaret buyurdular:
"Peygamberlerden sonra bu ümmet içinde en büyük fazilete sahib olan Sıddîk-ı Ekber'dir. Çünkü o, bütün malını Allah yolunda harcamakta, Allah yolunda harb etmekte, pek fazla gayret göstermekte, fitne ve fesâdı ortadan kaldırmakta herkesi geçmiştir. Bunların tamamını, İslâm dinini kuvvetlendirmek ve Alemlerin Efendisine (s.a.v.) yardım etmek için yapmıştır. Böylece onun diğer Ashâb üzerine fazileti herkesçe kabul edilmiştir."
(Mektûbât-ı Şerîfe, 2/M. 99)
Fırka-i Nâciye olan Ehl-i sünnet ve cemâat îtikadında peygamberlerden sonra insanların en faziletlileri Ashâb-ı Kirâmdır. Onlar içinde de en faziletli olanları sırasıyla Hz. Ebû Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osmân ve Hz. Ali'dir. İmâm-ı Rabbânî Hazretleri buyurdular ki:
"Ey kurtuluşa ermek isteyen kimse! 'Tafdîlü'ş-Şeyhayn' yani Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer'in, Peygamberlerden sonra insanların en faziletlisi olduğuna inanmak ve 'Muhabbetü'l-Hateneyn' yani peygamberimizin damatları Hz. Osmân ve Hz. Ali'yi sevmek Ehl-i sünnet ve cemaatin alâmetlerindendir."
(Mektûbât-ı Şerîfe, 1/M. 202)
İmâm-ı Rabbânî Hazretleri Sahâbe-i Kirâm'ın Hz. Ebû Bekir'in (r.a.) en faziletli olduğu hususunda ittifak ettiklerini bildirmiş ve İmam Şâfiî'nin (rh.): "Resûlullâh'ın (s.a.v.) âhirete irtihâlinden sonra Ashâb- ı Kirâm çaresiz kalmışlardı. Yeryüzünde Hz. Ebû Bekir'den daha faziletli birini bulamamışlar ve ona bîat etmişlerdir." buyurduğunu nakletmişlerdir.
(Mektûbât-ı Şerîfe, 1/M. 59)
İmâm-ı Rabbânî Hazretleri, İmam-ı Şâfiî Hazretlerinin bu sözünün, Sahâbenin Hz. Ebû Bekir'in fazileti hususunda ittifak ettiklerini açıkça beyan ettiğini, bu hususta icmâ olduğunu ve onun Sıddık-ı Ekber olduğunu bildirmiş ve İmâm-ı Rabbânî Hazretleri Hz. Ebû Bekir (r.a.) hakkında sık sık "Sıddîk-ı Ekber" ifadesini kullanmıştır. Onun derecesini yükselten Allah yolunda gösterdiği fedâkarlık ve gayretlerine şöyle işaret buyurdular:
"Peygamberlerden sonra bu ümmet içinde en büyük fazilete sahib olan Sıddîk-ı Ekber'dir. Çünkü o, bütün malını Allah yolunda harcamakta, Allah yolunda harb etmekte, pek fazla gayret göstermekte, fitne ve fesâdı ortadan kaldırmakta herkesi geçmiştir. Bunların tamamını, İslâm dinini kuvvetlendirmek ve Alemlerin Efendisine (s.a.v.) yardım etmek için yapmıştır. Böylece onun diğer Ashâb üzerine fazileti herkesçe kabul edilmiştir."
(Mektûbât-ı Şerîfe, 2/M. 99)
Fırka-i Nâciye olan Ehl-i sünnet ve cemâat îtikadında peygamberlerden sonra insanların en faziletlileri Ashâb-ı Kirâmdır. Onlar içinde de en faziletli olanları sırasıyla Hz. Ebû Bekir, Hz. Ömer, Hz. Osmân ve Hz. Ali'dir. İmâm-ı Rabbânî Hazretleri buyurdular ki:
"Ey kurtuluşa ermek isteyen kimse! 'Tafdîlü'ş-Şeyhayn' yani Hz. Ebû Bekir ve Hz. Ömer'in, Peygamberlerden sonra insanların en faziletlisi olduğuna inanmak ve 'Muhabbetü'l-Hateneyn' yani peygamberimizin damatları Hz. Osmân ve Hz. Ali'yi sevmek Ehl-i sünnet ve cemaatin alâmetlerindendir."
(Mektûbât-ı Şerîfe, 1/M. 202)
