Güşâ:
f. Açıcı, açan mânâsına gelir ve birleşik kelimeler yapılır.
Meselâ: Dil-güşa : Gönüle ferahlık veren. Gönül açan.
Güşâd:
f. Açılış, açılma, açma.
* Bir cins ok atma şekli.
Güşâd-ı dil:
Gönül açılması. Gönlün refaha kavuşması.
Güşâde:
f. Ferah, şen, Açılmış, açık.
Güşâde-dest:
(C: Güşadedestân) f. Civanmert, cömert, eli açık.
Güşâdnâme:
f. Padişah fermanı.
* Boşanma vesikası.
Güşâyiş-i hâtır:
Gönül ferahlığı, iç açıklığı.
Güşâyiş-i hevâ:
Havanın açıklığı.
K:Yeni Lûgat
f. Açıcı, açan mânâsına gelir ve birleşik kelimeler yapılır.
Meselâ: Dil-güşa : Gönüle ferahlık veren. Gönül açan.
Güşâd:
f. Açılış, açılma, açma.
* Bir cins ok atma şekli.
Güşâd-ı dil:
Gönül açılması. Gönlün refaha kavuşması.
Güşâde:
f. Ferah, şen, Açılmış, açık.
Güşâde-dest:
(C: Güşadedestân) f. Civanmert, cömert, eli açık.
Güşâdnâme:
f. Padişah fermanı.
* Boşanma vesikası.
Güşâyiş-i hâtır:
Gönül ferahlığı, iç açıklığı.
Güşâyiş-i hevâ:
Havanın açıklığı.
K:Yeni Lûgat
