Elfaz-ı Küfür

  • Konuyu başlatan şuletçi
  • Başlangıç tarihi
Ş

şuletçi

Ziyaretçi
İslam inancına göre peygamberin Allah'tan getirdiği kesin olan vahiyleri ve bunlardan zorunlu olarak çıkan hükümleri inkâr etme özelliği taşıyan bütün sözlerin imandan çıkıp küfre girmeye sebep olduğu ve bunlara elfâz-ı küfür adı verildiği belirtilmektedir. (İslam Ansiklopedisi)

Bu tür sözleri bir yerden okuyan, şahitliğini anlatan veya hikâye tarikinden nakleden kimse ve de ikrah altında olan kimse hariç küfür izhar edenin kâfir olacağı konusunda ümmetin icma ettiği (İbn Hazm, El-Fisal 3/245) ve kişinin, dehşet ve sersemlik hâlinde söylediği bu tür sözlerden dolayı sorumlu tutulmayacağı, alay etmek veya taklit etmek amacı ile yapılmadığı sürece, ilmî bir amaç ile bu tür sözleri nakletmekte de sorumluluk olmadığı (Fethu’l-Bari, Tevbe bölümü) belirtilmektedir.
 
Y

yeldoksan

Ziyaretçi
“Kalbde kararlaştırmadan sadece dil ile ikrarın Allahu Teala’nın yanında bir hükmü yoktur. Çünkü her birimiz Kur’an’da küfür sözleri okuyor ve söylüyoruz. Kendisine akide olarak edinmediği sürece o sözleri okuduğu veya söylediği için kişi kafir olmaz." (El-Fasl, 3/249-250)

Önder Nar'ın Eski Eserler adlı sitedeki yazısı:


Soru: Bu sözler Dinden Çıkmaya Sebep Olan Tehlikeli Sözler Olabilir mi?

el Cevab: Bir söz üç şart oluşmadan sahibini dinden çıkarmaz.
1-Bilmek (bilmeden söylenilen söz inanç değildir. Bilmeden Kelime-i tevhid getirmek sahibini mümin yapmaz. Bilmeden söylenen küfür söz sahibi dinden çıkarmaz.)
2- Kastetmek (küfür bir sözü nakletti diye bir kişi dinden çıkmaz. Akaid kitapları tarih kitapları kâfirlerin küfür sözleriyle doludur. Onları nakletmekle sahibi dinden çıkmaz. Onları seslendirmek ile de dinden çıkmaz. Ama o küfür söz deki küfrü inanarak kastederek söylerse dinden çıkar.)
3-Tercihle yapmak (zorla bir küfür sözü söyleyen kâfir olmaz. Hür iradesiyle söylerse kâfir olur.

Bu iç şart oluşmadan yukarıdaki sözler sahibini dinden çıkarmaz.
Bu sözleri inanarak söyleyenin durumu ise şöyledir.
1- Söz: Kaderimi yazan utansın
Kızgınlık kırgınlık ifadesidir. Allaha itiraz ediliyorsa büyük günah küfrediliyorsa küfür olur.
2. söz: Ne biçim kaderim varmış
Bu söz den bir şey gerekmez. Darlanmış insanların sözüdür.
3. söz: Alnımın kara yazısı
Küfür gerekmez.
Hz. Fatıma: Efendimiz ölünce;

صبت علي مصائب لو انها صبت علي الايام صرن لياليا

Üzerime kara belalar indirildi. Eğer onlar gündüzlerin başına gelseydi gündüzler gece olurdu demiştir. Bu tür cümleler imtihan olanlardan sadır olabilir. Allah teala kerimdir. İmtihanın zorluğundan söylenen sözleri affedeceğini ümit ederiz.
4. söz: kaderine terk edilmiş
5. söz: kaderinin pençesine düşmüş
6. söz: kader mahkûmları
Bu sözlerden bir şey gerekmez.
7. söz: kadersiz miyim ben
Avamın işleri yaver gitmediğinde söylediği söz bir şey gerekmez.
8. söz: Türkiye’nin kaderini değiştirdi.
Kader değişir dua kaderi değiştirir salih amel kaderi değiştirir sadaka yazılmış belayı def eder. İnanç değerlerine uygun bir nitelemedir. Edebi açıdan uygundur. Kaderi değiştirenin ilah olduğuna falan delil olmaz. Yani bir şey gerekmez.

9. söz: "Bu zaman helal - haram ayırt etme zamanı değil", "Haram ise haram aç mı kalalım yani".
Küfür gerekmez. Aç kalan insanların zarurete binaen diyebileceği bir laftır.
Haramı helali boş ver manasında kullanılırsa büyük günah olur. Haram helal inkâr edilirse küfür olur.

10. söz: "O çok sofudur böyle yerlere gelmez”
Bir şey gerekmez.

11. söz: "İslamın canlanması mümkün değil”
Bir şey gerekmez.

12. söz: “Allahu Teala akıl dağıtırken sen neredeydin", “Allahu Teala onu özene bezene yaratmış”
Edebi nitelemedir. Bir şey gerekmez.

13. söz: "Allahu Teala boy vermiş, kapmış koy vermiş”
Deyimdir. Betimlemedir. Bir şey gerekmez.

14. Söz : "Din ayrı, dünya ayrı” , “Dini imanı para"
Doğrudur. Bazı yerlerde din bazı yerlerde dünya düşünülür.
Bazı insanların dinleri para olmuştur. Parasız iş yapmazlar. Bu laflardan bir şey gerekmez.

15. söz: "Allahu Teala yüzüme baktı"
Allah duamı kabul etti manasındadır bir şey gerekmez.

16. söz: “Anam avradım (hanımım) olsun”
İslam fıkhında anne ile alakalı annenin kutsiyetiyle alakalı yeminler babı vardır. Ağır bir yemindir ama bundan küfür gerekmez.

17. söz: "İslam dini mantık dinidir.”
İslam inançlarının akla hitap ettiği manasında doğrudur. İslamda akla uymayan dini diye nakledilen her ne varsa hurafedir manasında kullanılırsa bu akademisyenlerimizi sözüdür. Bu söz hurafedir. Aklı başında bir Müslüman bu lafı etmez.

18. söz: "Eğer filan olmasaydı seni falanca öldürecekti."
Bu sözden bir şey gerekmez. Allah dünya hayatını sebeplere dayandırmıştır. Ama Allah’tan başkası öldürür diriltir manasına kullanılırsa ya da Allaha rağmen fayda verebilir Allah’a rağmen sana zarar verebilir manasında kullanılırsa küfür olur.

19. söz: "Güzele bakmak sevaptır"
İnsan helaline söylerse fazilettir. Yabancı kadın ya da erkeklere söylenirse ahlaksızlık alametidir. Ama bu söz direkt olarak haram olan bir şeyin inkârı manasına gelmez.

20. söz: “Eşşek cennetini boyladı”
Eşek cennetinden kasıt cehennemdir. Hayvanların ve cemadatın toprak olacakları inancından muktebestir. Vad edinilen cenneti aşağılama manasına gelmez.
Cehennem zebanisi gibi adam denilmesi de cehennem meleklerinin korkunç görüntülerinden muktebes bir nitelemedir. Birşey gerekmez.

21. söz: “Allah beni veya onu unuttu"
İlahi yardım bekleyenlerin darlık anında söyledikleri sözlerdendir. Allah’la edepsizliktir. Ama Allah’ı inkâr manası yoktur. Allaha noksanlık izafesi ima ettiğinden büyük edepsizliktir. İman sahiplerinin bu konuda hatırlatılmaları her zaman uygun olur.

22. söz: “Yukarıda Allah var demek ve Allah’a baba demek."
Allah semadadır demek çoğu insanımız tarafından manası bilinmeden inkâr edilen bir husustur.
Arapça da sema = كل ما علي her yüce olan şey manasındadır. Allah hakkında Allah semadadır denilmesi zamandan ve mekândan münezzeh olduğu ve yüceliklerde olduğu manasında ki Arapça kullanımı manasında caizdir. Mübahtır. Molla Ali el Kari Fıkhu Ekber şerhinde bunu ifade eder. İmam Ebu Hanife el Fıkhul Ebsatta kendisine bu soru sorulduğunda bu sözlerin hadislerde ve ayetlerde yer aldığını ifade etmiştir. Selefi Vahhabi mezhebi mensupları da İmam Ebu Hanife’nin bu fetvasına sarılıp Allah semadadır ve arşa oturmaktadır gibi çıkarımlarda bulunmuşlardır.
Allah’ın sema da olması Allah’ın süfliyyatta olmaması manasındadır. Allah bir mekana girmekten hulul etmekten münezzehtir. Ebu Hanife mahlukatın Allah’ı kuşatması Allah’ın yarattığı alemin içine girmesi inancının küfür olduğunu da haber vermiştir. Selefi Vahhabi mezhebinin Ebu Hanifeye nispet ettikleri manada Allah gökyüzünde bir yerde olan arşta oturmaktadır inancı küfürdür. Sahibi İslam dairesinden çıkar. Ama Allah yüceliklerdedir. Noksanlıklardadır manasında Allah semadadır denilmesi caizdir. Küfür değildir. Bu söz den birşey gerekmez.

Allah’a baba demek Kuran ve sünnette Allah’ın vasfedilmediği bir sıfatla Allah’ın anılması manasıyla caiz değildir.
Allah’a Hıristiyanların dediği manada baba olarak inanmak küfürdür. Bu manada Allah baba denilmesi bir Müslümanı dinden çıkarır.

23. söz: "Bir kimse “Kadınlar açık gezse ne olur” demiş olsa, o adam mürted olur. (Dinden çıkar.)
Bu söz de şeri bir farzı inkâr ve ya hafife alma manasında kullanılsa küfür olur.
Kadınlar açık gezse ne olur olsa olsa haram işlemiş olurlar manasında kullanılırsa bundan küfür gerekmez.

24. söz: Mahmut Etendi (Kudduse Sırruhu)
Mahmut efendiyi tanıdığım kadarıyla akaid ve fıkıh bilgisi olan bir ilim adamıdır. Bu lafların ona nispeti içerdiği fıkhi ve itikadi zaaflar ve hatalar sebebiyle sahih olmasa gerektir.
 
Üst