Mezar taşına çaktılar düşlerimi.
Kör oldu gözlerim, duymaz oldu kulaklarım.
Bir gün geldi bütün yeşiller,sarıya boyandı.
Bir gün geldi kaybettim bendeki beni.
Sonra insanları kaybettim,
gülümsemeyi kaybettim,
dünü kaybettim,
yarını kaybettim,
gökyüzünü kaybettim,
yeryüzünü kaybettim.
Adım yok,sanım yok,
tanımlanacağım bir tarif yok.
Bu kayıp şehri bulabilecek bir nefes yok
Ağlamayı öğrendi artık gözlerim.
Susmayı biliyor dilim.
Büyüdüm,
büyüdüm ve en sonunda unufak bir toz haline geldim.
Sazımda tek tel var,hep aynı sesi veriyor kulaklarıma.
YALNIZIM.
Kör oldu gözlerim, duymaz oldu kulaklarım.
Bir gün geldi bütün yeşiller,sarıya boyandı.
Bir gün geldi kaybettim bendeki beni.
Sonra insanları kaybettim,
gülümsemeyi kaybettim,
dünü kaybettim,
yarını kaybettim,
gökyüzünü kaybettim,
yeryüzünü kaybettim.
Adım yok,sanım yok,
tanımlanacağım bir tarif yok.
Bu kayıp şehri bulabilecek bir nefes yok
Ağlamayı öğrendi artık gözlerim.
Susmayı biliyor dilim.
Büyüdüm,
büyüdüm ve en sonunda unufak bir toz haline geldim.
Sazımda tek tel var,hep aynı sesi veriyor kulaklarıma.
YALNIZIM.
