Vuslatımı “yalan” a neden çevirdin yar..?
Neden yaptın bunu bana ?
Neden kırdın kolumu , kanadımı ?
Ne zaman ben senin canını yaktım da
Hangi haftanın hangi günü hangi saati vurdum da seni
Beni böyle yarım bıraktın..
Böyle ceza olmaz..!
Olmaz yar..!
Böylesi kanlı bir son olmaz..!
Nasıl kıydın da yüreğimi kan gölüne çevirdin ?
Sensiz yüzmeyi bilmem ben unuttun mu?
Çırpına çırpına ölmem mi seni mutlu edecek yoksa ?
“can” dan geçtim..”canan” dan anladığın buysa
Sevgi denen şey düşmemiştir senin yüreğine
Şimdi hangi duayla el açsam Rabbime ?
Ne desem ?
Nasıl dilesem ?
Neyi , ne için istesem ?
. . .
Ya da her şeyi sineye çekip,kabullensem..
Sende kalıp, kendimden geçsem…
Yaşama dair tek bir sebebim kalmayana dek
Senden yana ne varsa içimde
Ve ne varsa düşümde , teker teker öldürsem..!
Payıma düşen hiçsizliği valizime koyup yollara düşsem..
Ağlasam,kahretsem,inlesem..!
Senden bana yadigar kalan bu şarkıyı dilime dolayıp,
Mecnun misali yüreğinin çöllerine düşsem…
Susuzluğu(n)dan kuruyan duygularımın can çekişini seyretsem..
Ölmesem..
Ölemesem..
Ölüp ölüp dirilsem..!
Bir lahza olsun sızlar mı ki için..?
Elini yüreğine koyup,
“... Sevmiştim ...“ der mi bir kez olsun dilin ?
. . .
Vazgeçtim yar..
Sende kalıp ,kendimden geçmekten vazgeçtim..!
Çünkü bilirim ki dilin “sevmiştim” demez..
O zaman bu kadar acı senin için değmez..!
Oysa ki
Sevmiş olsaydın beni
Kanlı bir sonu da yazsan bugünüme
Kan gölüne çevirdiğin yüreğimde,ölüme terk etsen de beni
Ölmek pahasına sevmeye devam ederdim seni…
Ama sen….
Yalan bir sevgiye mahkum etmişsin beni…
Sana ve sevdana olan esaretim,
Şiirimin son dizesiyle bitecek yar
Haberin olsun !!!
Ve şimdi beni eze eze girmiş olduğun o yol “ kime “ çıkıyorsa açık olsun…
Neden yaptın bunu bana ?
Neden kırdın kolumu , kanadımı ?
Ne zaman ben senin canını yaktım da
Hangi haftanın hangi günü hangi saati vurdum da seni
Beni böyle yarım bıraktın..
Böyle ceza olmaz..!
Olmaz yar..!
Böylesi kanlı bir son olmaz..!
Nasıl kıydın da yüreğimi kan gölüne çevirdin ?
Sensiz yüzmeyi bilmem ben unuttun mu?
Çırpına çırpına ölmem mi seni mutlu edecek yoksa ?
“can” dan geçtim..”canan” dan anladığın buysa
Sevgi denen şey düşmemiştir senin yüreğine
Şimdi hangi duayla el açsam Rabbime ?
Ne desem ?
Nasıl dilesem ?
Neyi , ne için istesem ?
. . .
Ya da her şeyi sineye çekip,kabullensem..
Sende kalıp, kendimden geçsem…
Yaşama dair tek bir sebebim kalmayana dek
Senden yana ne varsa içimde
Ve ne varsa düşümde , teker teker öldürsem..!
Payıma düşen hiçsizliği valizime koyup yollara düşsem..
Ağlasam,kahretsem,inlesem..!
Senden bana yadigar kalan bu şarkıyı dilime dolayıp,
Mecnun misali yüreğinin çöllerine düşsem…
Susuzluğu(n)dan kuruyan duygularımın can çekişini seyretsem..
Ölmesem..
Ölemesem..
Ölüp ölüp dirilsem..!
Bir lahza olsun sızlar mı ki için..?
Elini yüreğine koyup,
“... Sevmiştim ...“ der mi bir kez olsun dilin ?
. . .
Vazgeçtim yar..
Sende kalıp ,kendimden geçmekten vazgeçtim..!
Çünkü bilirim ki dilin “sevmiştim” demez..
O zaman bu kadar acı senin için değmez..!
Oysa ki
Sevmiş olsaydın beni
Kanlı bir sonu da yazsan bugünüme
Kan gölüne çevirdiğin yüreğimde,ölüme terk etsen de beni
Ölmek pahasına sevmeye devam ederdim seni…
Ama sen….
Yalan bir sevgiye mahkum etmişsin beni…
Sana ve sevdana olan esaretim,
Şiirimin son dizesiyle bitecek yar
Haberin olsun !!!
Ve şimdi beni eze eze girmiş olduğun o yol “ kime “ çıkıyorsa açık olsun…
