YIkılsın kerbela yıkılsın kufe

enes61

KF Ailesinden
Özel Üye

Yıkılsın Kerbela Yıkılsın Kufe!

YIKILSIN KERBELA YIKILSIN KUFE
Lanetlenmiş inan lanetli toprak
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!
Çekilsin suların, kalasın kurak
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Bin sekiz yüz davet, riyakar Küfe
On sekiz bin biat uymadı ahde;
Huzur yüzü görme, neslin tükene
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Zulmete seyirci ödlek, korkaklar
Bostan korkuluğu olmuş hortlaklar;
Ebu Ziyat, Yezit deyyus, alçaklar
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

İmamın niyeti Hakkın rızası
Ehlî Beyt Cenabı, sadık, alası;
Aliyullah ayan hayrı kazası
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Zulme boyun eğmek kazanç mı sağlar?
Bir ah çekse imam alemler yanar!
Kerbela davası mahşere kadar
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!





Kufe’nin yolları çile ızdırap
Yezit’in fermanı bin türlü tuzak,
Muhammet Nesline yakışmaz uşak
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Ahdi vefasını görmeye gayret
Allah haricine olur mu minnet(cc)
İmamlar imamı topladı hüccet
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Muharrem ayının onuncu günü
Cuma namazında, oruçlu tümü;
Ali Kebir, Cafer, Kasımı Hür’ü
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Dönmez ki sözünden Allah imanı (cc)
Medarı iftarı Şahlar Sultanı,
İstihare dua, Mevla hayranı
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Atladı davete cemi el ele
Berat-ı Şüheda deste gül ile,
İnsi, cinli şahit, Celal u Celle
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Gök yüzü kıpkızıl, toprak çatladı
Kanlı meydan çöktü,sular akmadı;
Enbiya, evliya, melek ağladı
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

“Medine-Hicaz’a geri dönelim
Irak’ın dışına çekip gidelim,
Allah’a ibadet, niyaz edelim”
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Yezit dedi ki:”Ya ölüm! Ya da biat! ”
İmam dedi ki:”Ölüm var! Yok ki biat!
Ayyaşa, sarhoşa edilmez biat! ”
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Kılıçlar koparmış başlar nerede?
Kolları tepede, gövde derede,
Ehli Beyt türküsü söyler yine de
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Ayşe’si, Fatma’sı, Zeynep, Sekine
Mezalimi gördü, yazık Rukiye;
En son lokması oldu aşure
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Allah’a sığındı aman dilemez
Şehitlik yazgısı kimse silemez,
Kerbela sırrına zahir eremez
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Cibril- i Muhammet gördü dehşeti (as)
Aç susuz bıraktı, zalim vahşeti;
Dinsizin dinsizi nedir neşveti?
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Fevk- i şühedadır Allah aşkına (cc)
Melekler el -kıyam durur şahına,
Cennetin gülleri yağdı başına
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Çoluk çocuk ister Yare kavuşmak
Ehli Beyt aliyle yakın bakışmak,
Muradı İlahi en önde koşmak
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Fırat dindi, güller soldu, Gök kubbe indi;
On sekiz bin alem kabına sindi,
Esfel oğlu esfel süfli Yezidi
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Dağlarında sümbül, lale açmasın
Göklerinde turna, bülbül uçmasın;
Dileriz Mevla’dan damla düşmesin
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Murakabe eder Muhammet Ali (sav)
Halka- ı zikirde evliya- ali,
Davete icabet İmam Hüseyni
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Betsiz bereketsiz Resul beddua
Allah’ın hışımı anında vura,
Güneş ziyasını çevirsin kora
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Bitmesin üstünde otlar bitmesin
Belası kazası eksik olmasın,
Dileriz işleri doğru gitmesin
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Dünyayı yıkıyor bebeler sesi
Toz duman kasırga Ali nefesi,
Şehid- i şüheda, zevci zevcesi
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

İmam- ı Hüseyin şahım sultanım
İbadet -i taat aşkım, inancım;
Ehli Beyt sevgisi benim imanım
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Mürşit -i Kamile söylersem eğer
Cehennem korunu başına döker,
Her gün yüz bin kere haşlayıp döver
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Kerbela acısı iman artırır
Yezidi la ini yere batırır,
Küfür et Yezit’e! İman kurtarır
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Hüseyin sevenler Ali sevmez mi?
Ali’yi sevenler Resul sevmez mi?
Resulü sevenler Allah sevmez mi?
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Fırat’ın suları yaman derindir
Kufe’nin yolları kandır, irindir;
Nesli Muhammet’e nasıl zulümdür?
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Kader- i Hüseyin Ali kaderi
Alemlere Serdar, gücü kuvveti;
Veliler velisi, dilber- serveri
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Atmış kılıç, mızrak, okun yarası
Yedi kat göklere çıktı narası!
Ehli Beyt yolunda İslam sevdası
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Aşıklara, sadıklara yol olur
Ehli Beyt inancı, evliya onur;
Kazandınız yüksek mevkiler şükür
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Kerbela intikam almaya geldim
Yezit’in celladı olmaya geldim,
Tarihten laini silmeye geldim
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Yaktı bizi Ehli Beytin sevdası
Varsın yaksın budur Hakkın rızası,
Secde taşım“ Ehli Beytçi”yazası
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Yiğitler yiğidi şehit anası
Alemin fevkinde Zehra- Fatma’sı
Hatem-ül Enbiya Onun babası
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Ali’nin elinde Bade- i Kevser
Badenin ilkini şehitler içer,
İçerler, içerler ceme geçerler
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Kendi elimizle alsak canını
Yesek etlerini, içsek kanını;
Ubedullah Ziyat oğlu zalımı
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Mazlumlar ağladı,zalimler güldü
Güneşin ziyası kaybolup söndü;
Alem- i Kainat bir anda öldü
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Zalimin içini bilmez mi Allah (cc)
Mazlumun öcünü almaz mı Allah (cc)
Zatına havale ettik Ya Allah! (cc)
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Zalimin rengini seçmek neyi ki?
Ehli Beyt harici cümlesi şaki,
Cehennemlik tümü vallahi kati
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Sırrı perdeleri sultan kaldırdı
“Biz kazandık Ya Rab” diye haykırdı!
Enbiya, evliya Arşa kaldırdı
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Dağlar, taşlar, çöller, yollar ağlasın
Yaren- i Muhammet kara bağlasın,
Ümmet- i atiye iman sağlasın
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Anam, babam, canım feda Ehli Beyt
İman- ı kalbime manevi ziynet,
Makam- ı şüheda en büyük kısmet
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Dava- ı Kerbela Hakkın davası
Mahşer- i Aleme sürer vakası,
Ol Zişan'ı; ahtı, aşkı, sevdası
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!

Ali Baba yazar elde kalemi
Nasibi Hak,Ehl- i Beytçi çile mi?
İntikam yolunda aşık ölme mi?
Yıkılsın Kerbela, yıkılsın Kufe!
Aşina Ali Baba
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir
 

enes61

KF Ailesinden
Özel Üye
Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela

Tarih On Muharrem,
Hicretin altmış birinci senesi.
Yetmiş iki şehit, yetmiş iki yiğit,
korku yok gözlerde, akıllarda dönmek yok.
Hepsinde Peygamber izi,
hepsi Peygamber çiçekleri.
Zaman vakt-i hazan, vakt-i talan,
zaman unutmayacak, unutturmayacak bu günü,
ve dinmeyecek Kerbela'da başlayan,
kanlarla yazılan, yürekleri dağlayan ,
yetmiş iki yiğide yakılan bu ağıt.

Yıkılsın Kûfe.
Elleriyle yaktığı ateşe tutulsun.
Soldurduğu her güle karşılık,
bahçesindeki tüm gülleri solsun,
Susuz kalsın Kerbela'da
ve fıratta boğulsun.

Bu kızıllık nerden çıktı?
Bu koku nerden?
Fırat bugün daha bir deli,
sanki haber var ötelerden.
ve saat yaklaştı...
ve o an yakındı...
Hüseyin son birkez ehline bakındı.
Peygamberin öptüğü o dudaklardan,
hançervari birkaç cümle döküldü:
"Gidin, sizler kurtarın kendinizi,
dedem beni çağırıyor, babam beni çağırıyor."
Tarih on muharrem,
ve başladı yazmaya kalem.
İlk ağıt Aliyyü'l-Ekbere,
ilk cümleler ona, ilk mızrak ona.
Kanla yazıldı ağıtlar birer birer,
kanla boyandı yiğitler birer birer.
Ey bembeyaz, ölüm kokulu Kerbela,
Caferoğullarını nasıl aldın,
nasıl da basıverdin hemen koynuna.
Bu allık hiç yakıştı mı sana.
Hiç yakıştı mı bu ihanet sana.
Rengin solmayacak bunu asla unutma!

Hüseyin bir aslan yavrusu.
Hüseyin ki kafirlerin kabusu.
Teslim olmak, boyun eğmek yakışmaz ona,
tıpkı dedesi gibi, babası gibi
yaklaşamaz ona asla ölüm korkusu.
Tek başına yetiyor baksanıza,
tek başına bir ordu
ama baksanıza merhametten yoksunlara
ama baksanıza şu akılsızlara
ve kerbelada kara dumanlar, hain bir pusu
ve zaman dolmuştur
artık kerbelada ölüm uykusu.
Sükutun çığlığı, vuslat muştusu...

Bilmiyorlar Allah'ım bilseler yapmazlardı,
bilseler kıymazlardı.

Zeynep'in çığlığı hala kulaklarda,
feryadı gönülleri hala yakmakta:
“Ey Muhammed’im! Ey Muhammed’im!
Sana göklerdeki melekler salatü selam getiriyorlar.
Hüseyin ise şu otsuz bozkır çölde
Tozlara, topraklara, kanlara bulanmış,
Azaları kesilmiş yatıyor.
Ey muhammedim! senin kızların esir edilmiş,
Zürriyetin hep öldürülmüş.
Sabah yelleri onların üzerine toz toprak savuruyor.”

Ey zalimler topluluğu!
Ey işe yaramazlar güruhu!
Sinan'a haber salın, Yezid'e selam.
Siz ey zalimler, siz kimsiniz?
Siz hiçlikten öte birer hiçsiniz.
Burada bir hüseyni kesip biçtiniz,
peki binlerce hüseyni ne edeceksiniz?
Biz ki er oğlu erleriz, bize korku yaraşmaz
Kalırsak Zeynep gibi,
gidersek Hüseyin gibi gideriz
Ey kerbela selam sana, sana da selam.
Ey sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela.

İlyas Uçar
 

Mu@YMe

Vip Üye
Özel Üye
“Ey Kufe halkı! Ey aldatılmış zavallı halk, bize mi ağlıyorsunuz?
Oysaki bizim gözlerimiz hala yaşlı ıztıraplarımız dinmemiş, feryadlarımız yatışmamıştır. Sizler, gerdanlığın kayıp edip sonrada toprak içerisinde arayan kadın gibisiniz. Sizler, ALLAH ve Resulüne iman getirdiniz ama daha sonra işlediğiniz bu büyük günahla onun kökünü kazıyıp attınız. Sizden fesat, şer ve şarlatanlıktan başka bir şey de beklenemez, sizler o güle benziyorsunuz ki ne yiyilen nede koklanandır. Sizin nefisleriniz ne kadar da kötü bir nefistir, sizler ALLAH’ın gazabına uğramış ve cehennemlik olmuş bir toplumsunuz

emeğinize sağlık kardeşim
defalarca okuduğum bir şiirdir "Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela"
fakat her seferinde ilk kez okuyormuşcasına etkileniyorum
paylaşım için teşekkürler
HAKK teala razı olsun​
 

Hicran Yürekli Ammar

Kıdemli Üye
Kademeli
emeğinize sağlık kardeşim
defalarca okuduğum bir şiirdir "Sükûtun çığlığı, yetmiş iki ağıt kerbela"
fakat her seferinde ilk kez okuyormuşcasına etkileniyorum
paylaşım için teşekkürler
HAKK teala razı olsun

teşekkürler kardeşim paylaşımından dolayı
 
Üst