VAZGEÇTİM HARFLERDEN
Harflerimi çaldılar Konuşamadım...
Düğümlendi sözler boğazımda
Anlatamadım...
Biriktirdim...
Ruhumun en derinlerinde...
Ve
Herşeyin canlı olduğu bu alemde
Bitki konuşurken
Ağaç konuşurken
Kuşlar ve sular konuşurken
Toprak bile konuşurken
Bir benim sedam öldü
Bazan harflerin manasını gözyaşıma aktardım o konuştu
Gün geldi sessizliğime gönderdim, o söyledi biteviye
Zaman oldu bakışıma saldım ruhumun aynası oldu
Söyleyemediklerimi göstersin diye
Gördümki Mevlam herzaman bir kapı aralar
Söyleyecek sözü olana yollar türlü türlü
Önemli olan
dinleyen varmı....?
Önemli olan
gören varmı....?
Anladımki Söylemekten çok dinlemeyi bilmek lazımmış
Anladımki bakmaktan maksat da görmeği bilmekmiş
Dinlersen anlarsın, dinlersen özünü kavrarsın
Dinlersen buluşursun muhatabının ruhu ile
Görürsen tefekküre pencere açarsın
Aklına, gönlüne, ruhuna süzülürsün her bir varlığın
Ulaşırsın hepsinin hakikatine
Keşfedersin, harfleri yok edip sessizliğinde sema etmeyi
Sema ettikçe yaklaşırsın,yaklaşırsın
Yaklaştıkça yine sema edersin
Görürsün ki aslında söylemek istediğin o
Bilirsin ki aslında hep dinleyen o
Bıkmadan usanmadan,zamanım yok demeden
Ve anlar seni...
Tek bir harf kullanmadan anlaşırsın
Sema harfsiz sohbet olur
Ve sevinirsin harflerinin çalınmasına.
(alıntı)
