üşüdü yüreklerimiz

  • Konuyu başlatan Konuyu başlatan Mu@YMe
  • Başlangıç tarihi Başlangıç tarihi

Mu@YMe

Vip Üye
Özel Üye
Üşüdü yüreklerimiz ey zemheriden bahara gülümseyen nurlu sima.

Çehrende aydınlığı tevhidin yüreğindeydi ateşi bu kez biz üşüdük,

Senin alnında boncuk, boncuk şehadet damlaları.



Sevgiliyi arzularken ruhunda, derin huzurun ummanları.

Melekler karşıladı seni bembeyaz bürünmüştü dağlar.

Dondu umudun yaşları gözlerde, damlayamadı.



Ağlayamadı yürekler doyasıya ağlamak mı gerekti, sevinmek mi bu yolculuğa.

Ölüm ancak bu kadar yakışırdı peygamber dostuna.

Melekler bile yarıştı nurdan taneleri getirirken.

Kimseler görmedi seni Anadolu ile vedalaşırken.



Resulü Ekrem tutuyordu belki avuçlarından.

Biliyorum yüzünde o tanıdık tebessümün vardı yine.

Dilinde ise o bildik kelime.

Sakin huzurlu tamda baharda düştün cennetin kollarına.

Bizleri bırakarak ardında dilimizde dualarla.

Bu kez üşümek sırası bizdeydi artık üstadım.

Ama hasretin öyle kordu ki yüreklerde ardından yandı kavruldu evladın.



Değerli ağabeyimiz Türk ve İslam aleminin örnek bir karakterde yetiştirdiği mümtaz kişiliği ve asil duruşuna hayran olduğum Sayın MUHSİN YAZICIOĞLU Ve dava arkadaşlarının ruhları şad olsun.

Rabbim mekanlarını cennet eylesin.


HAKAN DİDİNİR. 30.03.2009​
 
34528789649d135737f732.jpg
 
Sevgiliyi arzularken ruhunda, derin huzurun ummanları.

Melekler karşıladı seni bembeyaz bürünmüştü dağlar.

Dondu umudun yaşları gözlerde, damlayamadı
 
Geri
Üst