Dünyevi ya da manevi bir şeyler elde etme hırsıyla gayret edip yol göstericilere kulak asmayanlar, şeytanı işsiz bıraktılar. Bu hususta İmam Rabbani k.s.’nin mektuplarından birisinde naklettiği bir hikâye şöyledir:
Büyüklerden biri şeytanı avare avare otururken görmüş. Ona böyle boş oturmasının hikmetini sormuş. Şeytan şöyle cevap vermiş:
Bu zamanın kötü âlimleri işimde bana çok büyük destek sağladılar. Benim yerime insanları saptırma işini onlar üstlendiler. Yapacak bir şey yok, bana da böyle oturmak düştü.
Büyüklerden biri şeytanı avare avare otururken görmüş. Ona böyle boş oturmasının hikmetini sormuş. Şeytan şöyle cevap vermiş:
Bu zamanın kötü âlimleri işimde bana çok büyük destek sağladılar. Benim yerime insanları saptırma işini onlar üstlendiler. Yapacak bir şey yok, bana da böyle oturmak düştü.