Sabretmenin son tesbih taşında yüreğim.
Doksan dokuzuncu taşı elimde sabrın.
Korkuyorum o bittiğinde bende bitmiş olacak tahammül.
Yinede son taşıdır sabrın dayandırır beni bir vakit daha bilinmemeye.
Sonrasını bilmiyorum sonrasında içimdeki boşluğun yerine neyi eklerim elimdeki tespihin yerine neyi koyarım bilmiyorum.
Sabrediyorum işte.
Son taşı sıkıca tutuyorum parmaklarımın arasında.
Kayıp gidecek her şeye hazırlıklı olsun istiyorum yüreğim.
Olmuyor bir insan ne kadar hazırlayabilir kendini bilinmemeye.
Düşünmek istemiyorum.
Şimdi yapabildiğimce kuvvetli olmak istiyorum son taşını elimden düşürmemek için sabrın.
Gayret ediyorum sınırsız bir infilak yaşıyor içim.
Sanki birazdan patlayacak kederinden ve son taşta düşecek ellerimden..
Düşmesin gücüm yettiği kadar bende kal bilinmezliğim.Gücüm yettiği kadar ve bende kalabildiğin kadar kal sabrım..
Doksan dokuzuncu taşı elimde sabrın.
Korkuyorum o bittiğinde bende bitmiş olacak tahammül.
Yinede son taşıdır sabrın dayandırır beni bir vakit daha bilinmemeye.
Sonrasını bilmiyorum sonrasında içimdeki boşluğun yerine neyi eklerim elimdeki tespihin yerine neyi koyarım bilmiyorum.
Sabrediyorum işte.
Son taşı sıkıca tutuyorum parmaklarımın arasında.
Kayıp gidecek her şeye hazırlıklı olsun istiyorum yüreğim.
Olmuyor bir insan ne kadar hazırlayabilir kendini bilinmemeye.
Düşünmek istemiyorum.
Şimdi yapabildiğimce kuvvetli olmak istiyorum son taşını elimden düşürmemek için sabrın.
Gayret ediyorum sınırsız bir infilak yaşıyor içim.
Sanki birazdan patlayacak kederinden ve son taşta düşecek ellerimden..
Düşmesin gücüm yettiği kadar bende kal bilinmezliğim.Gücüm yettiği kadar ve bende kalabildiğin kadar kal sabrım..
