Bir sessizliğin dehlizinde ve hüzün içindeyim
Hangi suali sorsam, merak ettiğim ne varsa muhatabını bulsam derdindeyim
İçin için kanayan yaramın, devaya muhtaç aklımın, ruhumu kuşatan hicranın eşiğindeyim
Neden böylesi bir badirenin kaldırımlarında ilerlemekteyim, hissiz, şevksiz bir avareyim
Can emanet-i devlettir, nefes bu hal içindedir
Gözler nereye nazar etse, idrakin sulbünden neşet eden manaya ulaşmazsa kederdir
Elem kalbim için söyle nasıl bir derttir hakikate vasıl olmayan aşk hangi vadide rehberdir
Gamı zanlar nefsin değil midir, hal ehli neden bu hastalığı yıllardır tedavi etmemektedir
İçimde yaşattığım canavar neden sessizdir
Yıllardır hasrettiğim zafiyetler kalbim için delil değil midir, lal olan hesap kimindir
Ruhum her vakit kaybettiğim tercihlerimde, neden bir sessizlik içinde nezaret etmektedir
Hangi vaktin şahitliğinde dile gelecektir, ruhumu bizar bırakan iradesizlik ne diyecektir
Yar dedim, yine nefsimi an be an önceledim
Can dedim, müddeti nefesin kıymetini hiç takdir etmeden, heveslerime hasrettim
An dedim, ne aşkı hakikat manasında ve ne de sevdayı narın edasıyla hiç zikretmedim
Vecde gelen nefesleri ibretle seyrettim, ecir için canhıraş uğraşanlara refakat edemedim
Gül koklayım dedim, dikenine meylettim
Neden bu kadar şefkatizdir gönlüm diye, sessizlik içinde, sefil halimle kederlendim
Huşu içinde ağlayanları gördüm, içten içe imrenerek kalbi elemimle o vakit yüzleştim
Halimin perişanlığını arz etmek istedim, ruhumu esir eden ahvalden kurtulayım dedim
Hangi rıhtıma gitsem, bir hüzün var içimde
Martılar, kendi âlemlerinde seslenseler de, deryanın derinlerindeyim düşüncelerimle
Umulur ki gönül kapım bir gün açılacak, kalbin inşirahın süruruyla hüzünden kurtulacak
Yıllara sâri derdest olduğum an, umutlarımla anlamlaşacak, bu hicran artık ağlatmayacak
Sessizce nida ediyorum, aşkın edebine bürünüyorum
Yakaran bir kalp ile asla şikâyet etmiyorum, ne kadar yanlışım varsa kabul ediyorum
Hata ve kusur içinde olduğumu yakinen biliyorum, hal ve ahval üzre sana iltica ediyorum
Rabbimsin, Rahman ve Rahim olan aşk sensin, beni benden daha iyi bilensin, diyorum
Mustafa CİLASUN
Hangi suali sorsam, merak ettiğim ne varsa muhatabını bulsam derdindeyim
İçin için kanayan yaramın, devaya muhtaç aklımın, ruhumu kuşatan hicranın eşiğindeyim
Neden böylesi bir badirenin kaldırımlarında ilerlemekteyim, hissiz, şevksiz bir avareyim
Can emanet-i devlettir, nefes bu hal içindedir
Gözler nereye nazar etse, idrakin sulbünden neşet eden manaya ulaşmazsa kederdir
Elem kalbim için söyle nasıl bir derttir hakikate vasıl olmayan aşk hangi vadide rehberdir
Gamı zanlar nefsin değil midir, hal ehli neden bu hastalığı yıllardır tedavi etmemektedir
İçimde yaşattığım canavar neden sessizdir
Yıllardır hasrettiğim zafiyetler kalbim için delil değil midir, lal olan hesap kimindir
Ruhum her vakit kaybettiğim tercihlerimde, neden bir sessizlik içinde nezaret etmektedir
Hangi vaktin şahitliğinde dile gelecektir, ruhumu bizar bırakan iradesizlik ne diyecektir
Yar dedim, yine nefsimi an be an önceledim
Can dedim, müddeti nefesin kıymetini hiç takdir etmeden, heveslerime hasrettim
An dedim, ne aşkı hakikat manasında ve ne de sevdayı narın edasıyla hiç zikretmedim
Vecde gelen nefesleri ibretle seyrettim, ecir için canhıraş uğraşanlara refakat edemedim
Gül koklayım dedim, dikenine meylettim
Neden bu kadar şefkatizdir gönlüm diye, sessizlik içinde, sefil halimle kederlendim
Huşu içinde ağlayanları gördüm, içten içe imrenerek kalbi elemimle o vakit yüzleştim
Halimin perişanlığını arz etmek istedim, ruhumu esir eden ahvalden kurtulayım dedim
Hangi rıhtıma gitsem, bir hüzün var içimde
Martılar, kendi âlemlerinde seslenseler de, deryanın derinlerindeyim düşüncelerimle
Umulur ki gönül kapım bir gün açılacak, kalbin inşirahın süruruyla hüzünden kurtulacak
Yıllara sâri derdest olduğum an, umutlarımla anlamlaşacak, bu hicran artık ağlatmayacak
Sessizce nida ediyorum, aşkın edebine bürünüyorum
Yakaran bir kalp ile asla şikâyet etmiyorum, ne kadar yanlışım varsa kabul ediyorum
Hata ve kusur içinde olduğumu yakinen biliyorum, hal ve ahval üzre sana iltica ediyorum
Rabbimsin, Rahman ve Rahim olan aşk sensin, beni benden daha iyi bilensin, diyorum
Mustafa CİLASUN
