A
AhDe_VeFaLi
Ziyaretçi
O ve Ben
Şeyma Yeniçeri
O’nu bulanlara.. O’nu bulmak için uğraşanlara.. O’nu başka yerde arama. O sende , Sen ise O’nunla.. Sadece iste.
Dopdolu ve bir o kadar da delidoluydu yaşamak benim için.sadece bana aitti benim kontrolümdeydi..
Gidip görülecek yerler vardı.İki yudum çay içip bardağı öylece bırakıp daha bitirmeden masadan kalkmak, selam vermek tanıdık tanımadık herkese..Garip biriymişsin gibi bakan gözlere inadına yaşamak vardı ..Bir pencereye taş atıp camcı çağırmaktı az sonra.Ya kuşlar gibi kollarını iki yana açıp uçmak için çırpınmak ya da oturmak bir ağacın gölgesinde kendini dinlercesine..Benim ucu olmayan bir hayatım vardı,Sürekli yeni bir şeyler denenmek , tatmin olabilmek için yaşanan bir hayattı.Nasıl bir şeydi ki paralar harcayıp kendimi mutlu kılmaya uğraştım da onca saatler verirdim de hala içimde bir yer boş olabilirdi.Oysa ben her şeyi önüme seriverirdim kalbimin.Ne isterse canım onu yapıverirdim ki içim rahatlasın..
Saatlerimi vermezdim dostlarımın dertlerini dinlemek için,kalkıp bir yerlere götürür farklı ortamlara çekerdim ki unutsunlardı.Unuturlardı ,eğlenip gülerdik ,dert kalmazdı ortada..Evet dertlerimiz ortada hiç kalmadı, geçti..İki dakika önce ağlayan bizler, sonra gülüverdik aniden bir baktık kayboldu gitti sorunlar..Oysa gittikleri yerde kalıp acıtmak için canımızı beklediler,pusudaydılar hep ..Derdim benimle konuşsa “ben canını yaktım ve bunun acısı bunun çözümü sandığın gibi kolay değil,farklı ortamlarda kapanmıyor,sadece ertelendi..” derdi..Beni terk etmedi..Sadece ertelenen ve gün geçtikçe büyüyen dertlerle boğuşulan bir hayat..Bir yanlışlık olmalıydı ama yoktu ki her şeyi olması gereken gibi yapmıyor muydum? Ne zaman uyanmak istersem ozaman kalkardım ,ve canım işe mi gitmek istiyor gidiverirdim sıkıldım mı dönüverir..Sinirlenince susmazdım bağırıp çağırırdım ki rahatlayayım..Başım ağrıdığında ilacını almak gibi bir şeydi bu da, oysa öyle olmadı..Başımın ağrısı ilaçla geçiverdi de, içimde ki bu anlamsız boşluk dolamadı bir türlü.Eksikti ama ne? Eğlenmek için gitmediğim yer kalmamıştı ki ,can sıkıntımı spor geçiriverir diye aldığım aletler ,evde sıkılıp gittiğim spor salonları..Okulda ki eski yüzler miydi canımı sıkan yoksa.Tamam sanırım buydu diyip gittiğim yeni yerler ,yeni yüzler ,tanıdıklar tanımadıklar her şey..Hangisi bana çareydi ki? ..Hayır Ben mutluluk için her şeyi yapmıştım tam olmalıydı her şey denenmedik şey kalmamıştı tam olmalıydı…
Olmadı mı dersin..Dinle..
Ve şimdi ben tamamım..Evet yanlış duymadın tamamlandım..Çünkü artık Onunlayım..Hayatıma aldığım yeni yüzler gibi değil O..Hayatımda hep olduğunu nerden bilirdim ki ? Meğer çağırılmayı beklemiş hep istekle..Gerçi bana istemeyi vermeseydi nasıl isteyebilirdim ki.
O kim mi? Bunu gerçekten bilmek istiyorsan önce hissetmelisin..Onun bana ilk hediyesi bu olmuştu hissetmek..Onu hissettiğimde tam da arayışlarda olduğumu anlamıştım.Meğer onu bekliyormuşum ve O da benim onun çağırmamı..İlk sohbetimde biraz sitemkardım ona karşı,neden beni bukadar beklettin diyiverdim neden daha önce gelmedin..Oysa haklı olan Oydu,Ben hep seninleydim sadece istemedin demişti..İlk utancımı Onunla yaşamıştım o gün..Ne varsa anlatmıştım Onun her anımı bildiğini bile bile.. hiç biri dostlarıma derdimi döktüğüm anlara benzemiyordu,cümleler daha bir anlamlıydı sanki daha bir önemli..Beni hiç bıkmadan dinlediğini anladım birgün.Bir baktım ne yüzünü çeviriyor, ne de usanıyor.Gecenin en kör vaktinde yanımda beliriverirdi.Sıkıntımı gideriverir,bazen de biraz daha Onunla konuşmamı istiyor olacakki hemen vermezdi istediğimi..Derdimi sevdirirdi,dert verdiğinde anlardım ki bana onu aşacak güçte verirdi..
O Ne kadar merhametli ve sevecendi..Onu anlata anlata bitiremem ki..
Dostlarım çevrem bana onlardan uzaklaştığım için sitem ederlerdi yalnız kalmaktan sıkıldığımı düşünüp üzülürlerdi oysa ben onlara üzülürdüm..Ben tek değildim ki ve hiç olmamıştım.Ben ve O ağacın gölgesinde otururken ya da bankta otururken ikimiz,herkes beni tek bilirdi oysa bilmezlerdi ki Ben Onunlaydım.Önümden geçen bu insan topluluğu kalabalığa inat ne kadar da yalnızdı o zaman anlardım.Keşke Onlarda bilselerdi diye üzüldüğüm de Üzülme derdi bana isterlerse ben Onlarla da beraberim sonum yok sınırım yok herkese yeterim..
Onun böyle güçlü oluşu kudreti etkilerdi beni..Kimse de yoktu bilirdim,Oysa önceleri her istediğimde paramı hazır eden önüme seren babam ı güçlü bilirdim..O güçlü bildiğim babam benden bir karşılık beklermiş oysa,yaptıklarının karşılığını istermiş anlayıverdim.Oysa O yine benim mutluluğum için düzgün yaşamam için yani yine kendim için olanları istiyor..İstediği bile ne kadar da güzeldi..Benim içindi Huzurum içindi..Annemin sevgisi ne kadar da az görünmüştü gözüme Onu tanıyınca.Hem anneme o sevgiyi veren de O değil miydi?
O bambaşkaydı eşi benzeri yoktu..Bir adım attım o bana koştu..O ne kadar da sabırlıydıki ben Onu yok sayardım.Ama o beni yok saymadı,onu inkar eden dilimi sevdi,Onun varettiklerini görmeyen gözlerimi sevdi.O beni sevdi..Varetti..
Ne kadar da affetmeyi severdi..Onun için söylediklerimi, eski yaşamımla ilgili yanlışlarımın sorgusunu yapmadı beni hesaba çekmedi,bana yönel af dile, yapmamış gibi sayarım dedi..O ne kadar da lütufkardı..
Onunlayım.Okuduğum kitaplarda,bilgisayarımda,odam da duvarlarda Onun adının geçmediği bir şey olursa huzursuzlanıyorum..Bunu bana O bahşetti..Sırtımda sırt çantam,içinde Onu anlatan kitaplarım,yüreğim de Onun sevgisi,aklımda Onun verdiği düşüncelerle yollardayım.Arabamla hız yarışları yaptığım bu boş sokaklar,gezip eğlendiğim içi dolu ama aslında hepsi yalnız olan insanların doldurduğu mekanlar,dost dediklerim oysa yakınım olmayanlar,hepsini bırakıp tertemiz bir yoldayım..Bu yolda acı yok,dert yok,kin ve nefret hiç yok..Bu yolun zorlu virajları varsa bilirim ki sonu güzelliğe çıkacaktır..Sade, saf ve bembeyaz bir hayat..İşte benim aradığım bir hayat buydu..Ben buldum Ve O beni hala bırakmadı Ben Onu bırakmadıkça O beni bırakmazmış öyle dedi...Ben Ona sığındıkça O benim hep yanımda olacakmış söz verdi...
Ona şükürler Olsun.
Rabbim Sana şükürler olsun.Sen olmasaydın ben nasıl ben olacaktım..Sen olmasaydın ben nasıl düz yola çıkacaktım..
Şeyma Yeniçeri
O’nu bulanlara.. O’nu bulmak için uğraşanlara.. O’nu başka yerde arama. O sende , Sen ise O’nunla.. Sadece iste.
Dopdolu ve bir o kadar da delidoluydu yaşamak benim için.sadece bana aitti benim kontrolümdeydi..
Gidip görülecek yerler vardı.İki yudum çay içip bardağı öylece bırakıp daha bitirmeden masadan kalkmak, selam vermek tanıdık tanımadık herkese..Garip biriymişsin gibi bakan gözlere inadına yaşamak vardı ..Bir pencereye taş atıp camcı çağırmaktı az sonra.Ya kuşlar gibi kollarını iki yana açıp uçmak için çırpınmak ya da oturmak bir ağacın gölgesinde kendini dinlercesine..Benim ucu olmayan bir hayatım vardı,Sürekli yeni bir şeyler denenmek , tatmin olabilmek için yaşanan bir hayattı.Nasıl bir şeydi ki paralar harcayıp kendimi mutlu kılmaya uğraştım da onca saatler verirdim de hala içimde bir yer boş olabilirdi.Oysa ben her şeyi önüme seriverirdim kalbimin.Ne isterse canım onu yapıverirdim ki içim rahatlasın..
Saatlerimi vermezdim dostlarımın dertlerini dinlemek için,kalkıp bir yerlere götürür farklı ortamlara çekerdim ki unutsunlardı.Unuturlardı ,eğlenip gülerdik ,dert kalmazdı ortada..Evet dertlerimiz ortada hiç kalmadı, geçti..İki dakika önce ağlayan bizler, sonra gülüverdik aniden bir baktık kayboldu gitti sorunlar..Oysa gittikleri yerde kalıp acıtmak için canımızı beklediler,pusudaydılar hep ..Derdim benimle konuşsa “ben canını yaktım ve bunun acısı bunun çözümü sandığın gibi kolay değil,farklı ortamlarda kapanmıyor,sadece ertelendi..” derdi..Beni terk etmedi..Sadece ertelenen ve gün geçtikçe büyüyen dertlerle boğuşulan bir hayat..Bir yanlışlık olmalıydı ama yoktu ki her şeyi olması gereken gibi yapmıyor muydum? Ne zaman uyanmak istersem ozaman kalkardım ,ve canım işe mi gitmek istiyor gidiverirdim sıkıldım mı dönüverir..Sinirlenince susmazdım bağırıp çağırırdım ki rahatlayayım..Başım ağrıdığında ilacını almak gibi bir şeydi bu da, oysa öyle olmadı..Başımın ağrısı ilaçla geçiverdi de, içimde ki bu anlamsız boşluk dolamadı bir türlü.Eksikti ama ne? Eğlenmek için gitmediğim yer kalmamıştı ki ,can sıkıntımı spor geçiriverir diye aldığım aletler ,evde sıkılıp gittiğim spor salonları..Okulda ki eski yüzler miydi canımı sıkan yoksa.Tamam sanırım buydu diyip gittiğim yeni yerler ,yeni yüzler ,tanıdıklar tanımadıklar her şey..Hangisi bana çareydi ki? ..Hayır Ben mutluluk için her şeyi yapmıştım tam olmalıydı her şey denenmedik şey kalmamıştı tam olmalıydı…
Olmadı mı dersin..Dinle..
Ve şimdi ben tamamım..Evet yanlış duymadın tamamlandım..Çünkü artık Onunlayım..Hayatıma aldığım yeni yüzler gibi değil O..Hayatımda hep olduğunu nerden bilirdim ki ? Meğer çağırılmayı beklemiş hep istekle..Gerçi bana istemeyi vermeseydi nasıl isteyebilirdim ki.
O kim mi? Bunu gerçekten bilmek istiyorsan önce hissetmelisin..Onun bana ilk hediyesi bu olmuştu hissetmek..Onu hissettiğimde tam da arayışlarda olduğumu anlamıştım.Meğer onu bekliyormuşum ve O da benim onun çağırmamı..İlk sohbetimde biraz sitemkardım ona karşı,neden beni bukadar beklettin diyiverdim neden daha önce gelmedin..Oysa haklı olan Oydu,Ben hep seninleydim sadece istemedin demişti..İlk utancımı Onunla yaşamıştım o gün..Ne varsa anlatmıştım Onun her anımı bildiğini bile bile.. hiç biri dostlarıma derdimi döktüğüm anlara benzemiyordu,cümleler daha bir anlamlıydı sanki daha bir önemli..Beni hiç bıkmadan dinlediğini anladım birgün.Bir baktım ne yüzünü çeviriyor, ne de usanıyor.Gecenin en kör vaktinde yanımda beliriverirdi.Sıkıntımı gideriverir,bazen de biraz daha Onunla konuşmamı istiyor olacakki hemen vermezdi istediğimi..Derdimi sevdirirdi,dert verdiğinde anlardım ki bana onu aşacak güçte verirdi..
O Ne kadar merhametli ve sevecendi..Onu anlata anlata bitiremem ki..
Dostlarım çevrem bana onlardan uzaklaştığım için sitem ederlerdi yalnız kalmaktan sıkıldığımı düşünüp üzülürlerdi oysa ben onlara üzülürdüm..Ben tek değildim ki ve hiç olmamıştım.Ben ve O ağacın gölgesinde otururken ya da bankta otururken ikimiz,herkes beni tek bilirdi oysa bilmezlerdi ki Ben Onunlaydım.Önümden geçen bu insan topluluğu kalabalığa inat ne kadar da yalnızdı o zaman anlardım.Keşke Onlarda bilselerdi diye üzüldüğüm de Üzülme derdi bana isterlerse ben Onlarla da beraberim sonum yok sınırım yok herkese yeterim..
Onun böyle güçlü oluşu kudreti etkilerdi beni..Kimse de yoktu bilirdim,Oysa önceleri her istediğimde paramı hazır eden önüme seren babam ı güçlü bilirdim..O güçlü bildiğim babam benden bir karşılık beklermiş oysa,yaptıklarının karşılığını istermiş anlayıverdim.Oysa O yine benim mutluluğum için düzgün yaşamam için yani yine kendim için olanları istiyor..İstediği bile ne kadar da güzeldi..Benim içindi Huzurum içindi..Annemin sevgisi ne kadar da az görünmüştü gözüme Onu tanıyınca.Hem anneme o sevgiyi veren de O değil miydi?
O bambaşkaydı eşi benzeri yoktu..Bir adım attım o bana koştu..O ne kadar da sabırlıydıki ben Onu yok sayardım.Ama o beni yok saymadı,onu inkar eden dilimi sevdi,Onun varettiklerini görmeyen gözlerimi sevdi.O beni sevdi..Varetti..
Ne kadar da affetmeyi severdi..Onun için söylediklerimi, eski yaşamımla ilgili yanlışlarımın sorgusunu yapmadı beni hesaba çekmedi,bana yönel af dile, yapmamış gibi sayarım dedi..O ne kadar da lütufkardı..
Onunlayım.Okuduğum kitaplarda,bilgisayarımda,odam da duvarlarda Onun adının geçmediği bir şey olursa huzursuzlanıyorum..Bunu bana O bahşetti..Sırtımda sırt çantam,içinde Onu anlatan kitaplarım,yüreğim de Onun sevgisi,aklımda Onun verdiği düşüncelerle yollardayım.Arabamla hız yarışları yaptığım bu boş sokaklar,gezip eğlendiğim içi dolu ama aslında hepsi yalnız olan insanların doldurduğu mekanlar,dost dediklerim oysa yakınım olmayanlar,hepsini bırakıp tertemiz bir yoldayım..Bu yolda acı yok,dert yok,kin ve nefret hiç yok..Bu yolun zorlu virajları varsa bilirim ki sonu güzelliğe çıkacaktır..Sade, saf ve bembeyaz bir hayat..İşte benim aradığım bir hayat buydu..Ben buldum Ve O beni hala bırakmadı Ben Onu bırakmadıkça O beni bırakmazmış öyle dedi...Ben Ona sığındıkça O benim hep yanımda olacakmış söz verdi...
Ona şükürler Olsun.
Rabbim Sana şükürler olsun.Sen olmasaydın ben nasıl ben olacaktım..Sen olmasaydın ben nasıl düz yola çıkacaktım..