O Gün...

  • Konuyu başlatan AhDe_VeFaLi
  • Başlangıç tarihi
A

AhDe_VeFaLi

Ziyaretçi
kitabooku_kiyamet.JPG

Zamanların tükenip, saatlerin durduğu;
Göklerin, parça parça, düşüp Arz'a vurduğu;
Milyonlarca güneşin, kararıp kaybolduğu;
Kıyâmet buyruğunun, indiği gündür O gün...

Semâların yarılıp, kızgın seller döktüğü;
Yıldızların savrulup, gökkubbenin çöktüğü;
Depremlerin, dengeyi temelinden söktüğü;
Dehşetin, Kâinat'ı sardığı gündür O gün...

Hallaç yünleri gibi, dağların atıldığı;
Denizlerin taşarak, birleşip katıldığı;
Çürüyen her bedenin, baştan yaratıldığı;
Kur'ân'da vâdedilen, şüphesiz gündür O gün...

Târifsiz korkuları, yüreklere indiren;
Çocukları, ak saçlı yaşlılara döndüren;
Ve Âdem'le başlayan, imtihana son veren;
En büyük tecellinin, geldiği gündür O gün...

İsrâfil 'sûr' sesiyle, çınlatırken dört yanı;
Uyandırır ; o derin uykudan, her yatanı.
Ne var ki; hiç kimsenin yoktur elden tutanı;
Herkesin, birbirinden kaçtığı gündür O gün...

Bir yanda, düşük yapan, bîçâre hâmileler;
Bir yanda çocuğunu, emzirmeyen anneler...
Öyle korkuludur ki; o mahşerî sahneler;
Hiçbir canın cânanı olmayan gündür O gün...

Ne ana, baba, oğul, ne akraba, ne de eş,
Yedi kat yabancıdır, orada iki kardeş...
Kimi gömleği katran, kimi yüzünde ateş,
Pişmanlığın, geçersiz olduğu gündür O gün...

Artık, ne kral vardır, hükümranlık kuracak;
Ne de bir köle vardır, ona boyun kıracak...
Kaçmak için ne mekân, ne adres var soracak,
Çârelerin, çâresiz kaldığı gündür O gün...

Ortaya, mîzân denen, has terâzi kurulur;
Allah'ın huzurunda, bölük bölük durulur;
Küçük, büyük, her zulmün, hesapları sorulur,
Dünyada gizlenenler, yüze vurulur O gün...

Kimi der ki; ''Ey Rabbim,meğer biz aldanmışız,
Yüce Kur'ân'a rağmen, kıyâmet yok sanmışız.
Bir daha fırsat ver de, gör nasıl inanmışız''.
Oysa.. Bu dilekleri, dinleyen yoktur O gün...

Kimi; cennet katında, mekânın görmededir;
O sonsuz mutluluğun, hükmünü sürmededir;
Kimi; nice şefâat hakkını vermededir...
Onlar için, târifsiz düğün bayramdır O gün...

Ey! doğumla bir ölüm arasındaki insan;
Mahşeri anlatmaya, âcizdir kulda lisan.
Elbette gelecektir, onun şâhidi Kur'ân;
Hem de uzakta değil, çok yakındadır O gün...

CENGİZ NUMANOĞLU
 
İnsanoğlu , GERÇEK VE SONSUZ MUTLULUĞU ;
ne hayal dünyasının sahte saraylarında , ne de madde
dünyasının geçici hazlarında bulabildi...

ARADI... ARIYOR... ARAYACAK...
Taa ki; süslü ambalajlarda sunulan, o şeytâni tuzakların
farkına varıncaya kadar...
Taa ki; ahlâkın onay vermediği yollarda , yürümeyi
sürdüren toplumların, tarih sayfalarından nasıl silinip yok
olduğunu görünceye kadar....
Taa ki; bütün musibetlerden ibret payını alıncaya kadar.
Taa ki; kendini buluncaya kadar...
.................................
Bazen, bir çakıl taşı; bir altın damarını , bir su damlası;
özlenen bir pınarı , kuru bir yaprak; yemyeşil bir ormanı
buldurur insanlara... Kim bilir...
Gayret kuldan, başarı Allah'tan...

C.N.
Emegine yüregine saglık Azizem...
EyvALLAH...

 
Üst