Şayet
Söyleye bilseydim
Sana derdimi şiir yazmak niyeydi
Anlata
Bilseydim meramımı
Yazıların halden sudur eden rengiyle
Sitem
Kime, nedamet
Ki artık kimin derdinde
Sevdanın
Açılan sis perdelerinde
Tahayyülün muazzam enginliğinde
Sevsen de
Bizarım velev ki
Sen hiç sevmesen de
Hicranım,
Benim kendi kendimle
Sen bir zerre miskali üzülme
Merakın
Esrarında büzülme,
Kendi melalinde hiç kederlenme
Derdim
Sadece kendimle
Sevmiyorsun ki sen şimdi ne çare
Bırakmışım
Melalimi dalgaların
Kuşatan efkâr salan serinliğine
Sensizliğin
Derinliğinde hicranım
Sızının kadrinde yapayalnızım
Sen
Ne bileceksin derdi
Ve hatta gamı kederi kal kendinle
Sen
Hiç nazar etme,
Kelamını her vakit nazarımdan esirge
Biliyorum
Artık gül-i nisalar,
Hissiz rıhtımımda dalgalar misali
Gelen
Vursun giden vursun
Gönül zaten yaralı ne çıkar sanki
Şimdi
Öyle viraneyim ki,
Martılar uçarak kanat çırpsa bana ne ki
Kokmayan
Bir gül bahçesinde,
Sessiz dolaşan dili hazanın efkârı gibi
Mustafa CİLASUN
