Konferansın 1. Sorusu Hakkındaki Görüşler

Konferansın 1. Sorusu Hakkındaki Görüşler Perşembe, 08 Eylül 2011 22:36 Risale Akademi Güncel - Risale-i Nur e-Posta Yazdır PDF 1. Bediüzzaman, Münazarat isimli eserini “Azametli Bahtsız Bir Kıt’anın, Şanlı Tali’siz Bir Devletin, Değerli Sahipsiz Bir Kavmin Reçetesi” olarak tanımlıyor. Bu tanımlama yapıldığı dönem ve günümüz açısından nasıl yorumlanabilir? Bediüzzaman’ın Münazarat’ı “Ekrad Reçetesi” olarak adlandırması, güncel bir Münazarat okumasının bize Kürt sorununun çözüm haritasını ihtiva ettiğini söyleme imkanı verir mi? Nasıl? Prof. Dr. Ahmet BATTAL Münazarat elbette bu gün ve yarın için de geçerli ve kıymetli fikirler içerir. Ancak yazılıp söylendiği dönemin özelliklerinden bağımsız ele alınabilecek kısımlarını, tarihsellik taşıyan kısımlarından dikkatle ayırmak gerekir. Bu ihtiyacın örneklerinden biri de "Kürtlerin reçetesi" olma özelliğinde kendisini gösterir. Bu sıfat, cehaletle, Kürt ve dolayısıyla Müslüman ve dolayısıyla dürüst, ilimsever, çalışkan, ... olma bilincinden mahrum hale gelmiş olan o dönem doğu insanına verilen reçetenin müellifince verilen ismi idi. Yoksa Kürt olduğunun bilincine varmış ve bu yolla kendisini Türk’ten ve diğer anasır-ı İslamiyeden ayırdetmeye başlamış olan ırkçıları da barındıran ve hoşgören bir halkın bu haliyle sahip olduğu hastalıkların ya da bizzat bu hastalıklı halinin bir reçetesi değildi. Münazarat bu günkü Kürtlerin, bu günkü en önemli siyasi ve sosyal problemi olan Kürt milliyetçiliği ve Türk milliyetçiliği hakkında çözüm üretmemize yardımcı olacak fazla bir şey içermez. Zira eserin yazıldığı tarihte, Kürtler, bu günkü gibi bir milliyetçilik tsunamisi içinde değillerdi. Dolayısıyla millet bilinci ümmet bilincine ve rekabetle oluşacak terakkiye katkı yapıyor ve İslamlıkla birlikte bir mana ifade ediyordu ve belli şartlarla iyiydi. Oysa bu gün millet bilinci ümmet bilincinin alternatifi olarak kullanılan ayrıştırıcı bir kavram ve iyi olma ihtimali gün geçtikçe de azalıyor. Kürt meselesi için Birinci Said'e değil, Birinci Said kafasını muvakkaten takan İkinci Said'e ihtiyaç olduğu kanaatindeyim. Yard. Doç. Dr. Atilla YARGICI Bu ifadelerde üç önemli husus dikkatleri çekiyor: Bunlardan birincisi Asya Kıtasıdır. İkincisi Osmanlı Devleti, üçüncüsü de Kürt kavmidir. Said Nursi, Münazarat’ta sadece Kürt kavmi ile ilgili değil, genel olarak Asya kıtası ve Osmanlı devleti için de çözüm önerileri sunmaktadır. Said Nursi'nin Münazarat isimli eserinde dikkat çeken en önemli hususlardan birisi, ülkenin meşrutiyete geçme sancılarını yaşadığı bir dönemde, Asya’nın, Osmanlının ve Osmanlı Devleti içinde bir kavim olan Kürtlerin en önemli sorunları olan istibdanın kötülüğü, meşrutiyet-demokrasinin güzelliğini dile getirmesidir. Demokrasinin İslama zıt ve yönetim şekli olduğunu ileri sürenlerin bir hayli yoğun olduğu bir coğrafyada Nursi, herşeyden önce istabdanın İslama zıt, meşrutiyet'in, demokrasinin islamiyete zıt olmadığını ifade etmeye çalışır. Demokrasinin önündeki engeleri sıralarken de, cehalet, zaruret ve husumet üzerinde durur. Buradan anlaşılmaktadır ki, demokrasinin yerleşmesi, insanların özgürlüklerini Allah'a kul olma bilinci içinde yaşamaları ancak cahilliğin, fakirliğin ve düşmanlığın ortadan kaldırılmasıyla mümkün olacaktır. Muhtariyet-özerklik ve adem-i merkeziyet gibi Batılı sosyologların öne sürdüğü ve Osmanlının son dönemlerindeki bazı aydınlarda makes bulunan düşünceler, Said Nursi tarafından "beylik ve tavaif-i müluk mukaddemesi ve gayr-i makul fikirler" olarak değerlendirilir. Cahilliği, din ve bilim bakımdan cahillik olarak değerlendirmek mümkündür. Dine ve bilme ağırlık verilerek, teknolojik imkanlarından bütün vatandaşların faydalanmasını sağlayarak, din üzerinden devletin tekelci yaklaşımına son verilip cemaatlere daha geniş hareket alanları tanınarak bu cehalet giderilebilir. Nursi'nin Münazarat'ta önerdiği "medresetüzzehra", yani Doğu'da üniverstise projesi, günümüzdeki üniverstilerden farklı özellikler taşımaktadır ve bilim ve din cehaletini ortadan kaldırmaya yönelik ciddi bir düşüncenin mahsulüdür. Nursi bu projeyle, din ve fen ilimlerinin birlikte okutulmasına, yani fen öğrencisinin din, din öğrencisinin fen bilimlerini öğrenmesine uygun bir zemin oluşturmak ister. Bu da insanlardaki cehaleti ortadan kaldırır. Taassup sahibi ve hilekar olmayan vatandaşların yetişmesine zemin hazırlar. Diğer taraftan yapılacak akıllı yatırımlar, bölgede yoksulluğu giderecektir. Düşmanlık ise, vatandaşların kendi devletine düşmanlığı olarak algılanabilir. Bu da zamanla, yapılan bazı ciddi yanlışlıkların sonucunda oluşmuştur. Özellikle ırkçı ve din dışı yaklaşımlar zaman zaman sertliğe, işkenceye dönüşmüş bu da insanların derinden yaralamıştır. Aradan uzun seneler de geçse bu yaraların izleri hala devam etmekte, çekilen sıkıntılar nesilden nesile aktarılmaktadır. Devletin şefkat eli bu yarayı ortadan kaldıracak tek şifalı eldir. Bu da ırkçılığı ve din düşmanlığını bırakmak, bunların bir devlet polikası olmaktan çıkarmakla mümkündür. İsmail SÜPHANDAĞI Kıt'a olarak Asya, devlet olarak Osmanlı, kavim olarak da Kürtlerin kastedildiği aşikardır. Bahtsız bir Asya ile talihsiz bir Osmanlı bünyesinde sahipsiz Kürtlerin konumu bu kocaman daireye ne gibi etkilerde bulunabilir? Münazarat eserinin misak-ı milli sınırlarının belirlenmesinden evvel yazıldığı dikkate alınmalıdır. Farklı dört bünyenin içinde yer alan Kürtlerin, (bugün itibariyle İran, Irak, Suriye ve Türkiye) sahipsizliğine gönderimde bulunan ima, bu ulusun tarih içinde müstakil bir devlet olarak kendini var etmeye yönelik girişim ve oluşumlardan uzak oluşuyla ilgili bir husustur. Bu ulusun aynı şekilde değerli addedilişinin kanaatimce birinci derecedeki önceliği vaktiyle İslam aleminin özellikle Selçuklular devrinde İslam aleminin çekirdeği konumunda iş gören nizamiye medreselerinin devamının en bariz biçimde Kürt ulusu içinde var olageldiği ve bugun dahi Kürtlerin içinde medrese geleneğinin canlı olarak sürmesine ilişkindir. Sorularınızda da yer aldığı gibi Üstad medreseye olan aidiyetini hiç bir zaman örtmemiş ve yeri geldikçe medreselere olan gönül bağını daima dile getirmiştir. (bendeki izzet, sınıfım olan medarisin izzetidir.....) Ancak Üstad medreselerin, müfredat itibariyle aşılması gerektiğini daha on beş yaşlarında fark etmiş ve arayışa medreselerin artık bu çağ ile başa çıkamayacağını fark edişinden itibaren başlamıştır. Medrese geleneğinde Kur'an’ı (dolayısıyla Arapça, fıkıh, usul esasları, kelam ilmi. vs. ) en canlı kaynaklarından anlama esastır. Bu gayretin içindeki saf ve samimi bağlılık, Üstadın gönlünden hiç çıkmamış gibidir. Ulus olarak Kürtlerin değerli oluşuna gönderimin birinci derecedeki öneminin bu saf ve samimi çaba ile ruhen ve karakteristik olarak tahakküm altında yaşamaya karşı olan ontolojik tepkileridir. Yönetimlere karşı olan bu mustağni duruş, Üstadın da kişiliğinde bir karakteristik olarak kendini gösterir. Diğer husus ise Kürtlerin coğrafya itibariyle ulusların kesiştiği yerde var olmaları, İslamın geleceği ve şirazesi konumunda olacak denli nazik bir bölgede bulunmalar Kürtleri önemli kılmaktadır. Bu bölgenin İslamdan uzaklaşması, diğer ulusların da birbirleriyle bağını zayıflatacaktır. Munazaratın bir “Ekrad reçetesi” olarak bugün için kesin bir çözüm olduğu konusunda kuşkum yok. Ancak münazaratın salt Kürtler üzerine söyledikleri yönetsel süreçlerin bütünlüğü içinde anlaşılmalı. Yani Kürtlere söylenenlerin, yönetimlerden bağımsız olarak algılanması bir eksiklik doğuracaktır. Diğer bahislerde ele alınacağı için değinmeye gerek yok. Bir bütün olarak Münazarat ve Yirmi Altınca Mektup birlikte okunmalı. Aynı şekilde On Dördüncü Şua. Yirmi Altıncı Mektup’ta özellikle hangi ulusun dikkatine sunularak bir ırkçı milliyetçi eleştiri yapıldığı ve uyarıda bulunulduğu dikkatlice okunmalı. M. Yusuf NALÇACI Defalarca okuyup, yorumlayıp, yine de okuduğumuz yıllara ve hadiselere göre, karşımıza çıkan meseleleri çözmede bize rehber olan bu “Ekrad reçetesi”, aynı zamanda bir Türk reçetesidir de. Üstad hz. nin çözmediği mesele var mı ki? Çünkü Üstad dersini ilk ağızdan yani kaynaktan yani Kur’an-ı Azimişşandan almış. BİR SÜT MİSALİ OTTAN VE BİR BAL MİSALİ SUDAN VE TOZDAN BİZE BİR İKSİR BIRAKMIŞ. Radıyallahu anhum ve rahmetullahi aleyh...

Konferansın 2. Sorusu Hakkındaki Görüşler Risale Akademi Güncel 2. Bediüzzaman Münazarat’ın dil ve üslubuna ilişkin olarak “Şu eserlerden her birisi Kürt olduğu gibi, aynı halde Türk, aynı vakitte Arap’tır. Güya her bir eser Arap abasını iktisâ ve Türk pantolonu giymiş külahlı bir Kürttür” ifadelerini kullandıktan sonra, “gâyet mütenevvia ve muhtelife tabâyi’ ve hissiyâtı tazammun eden ve şu iki reçeteyi vücuda getiren üssü’l-esâs-ı mesleğim elmas-misâl olan İslâmiyet hissinin sadefi ve Kürtlükle memzûc olan milliyet fikrinin verdiği ders ile şöyle eserleri intâc etti. Demek, her bir eserim birkaç asrın fezlekesi ve Kürt tâifelerinin tabiatlarının enmûzeci ve gâyet muhtelife etvârımın nümûnesi olduğundan, hakikî intizamı onda aramak abestir.”der. Şu halde, Münazarat’ın telif sebeplerinden birinin, “İslamiyet hissinin sadefi ve Kürtlükle memzuç olan milliyet fikri” olarak belirtilmesi günümüzde ne anlama gelir? İsmail SÜPHANDAĞI Yukarıdaki madde kanaat-i acizanemce Risale-i Nurların retoriğini ibraz eden cümlelerdendir. Eserlerin hem Kürt olmasına, müellifin neseben Kürt oluşuna, eserlerin hem Türk olmasına, Risalelerin Türkçe yazılışına, eserlerin hem de arap olmasına, müellifin eğitiminin Arapça olmasına işaret ederler. Dolayısıyla Said Nursi'nin esas hedefi İslamı cilalatmak. “Kürtlükle memzuç olana milliyet fikri” ibaresinde milliyet İslam milleti olarak okunmalı.. Ancak burada memzuç denerek sanki Kürt milletinin kast edildiği düşünülebilir. Bu cümleyi yine Üstad ile açıklamak en doğrusu: Eski dönem makalelerin birisinde şunu der: “Kürtler tabiaten, fıtraten müslümandır.” Sanırım ya Badıllı abinin Asar-ı Bediiyesi ya da İçtimai Reçeleter’de 16 mektup olabilir. İkisinde de var. Dolayısıyla bir kavmin tabiaten fıtraten Müslüman olmasının o kavmin millilik düşüncesinin İslamdan ayrı düşünülemeyeceği, anlamına gelir. Yani Kürtlerin milliyet ile ilgili düşünceleri kendi etnik kökenlerine değil İslam milletine gönderme yapar. Bu konuyu anlamak için şu basit ve yaşanmış örnekleri vermek zorundayım. Çünkü bu konu hakikaten hele Kürtleri bu yönüyle tanımayan hiç kimsenin anlayabileceği bir husus gibi gelmez bana. Devamını oku... Yeni yorum ekle Konferansın 1. Sorusu Hakkındaki Görüşler Risale Akademi Güncel 1. Bediüzzaman, Münazarat isimli eserini “Azametli Bahtsız Bir Kıt’anın, Şanlı Tali’siz Bir Devletin, Değerli Sahipsiz Bir Kavmin Reçetesi” olarak tanımlıyor. Bu tanımlama yapıldığı dönem ve günümüz açısından nasıl yorumlanabilir? Bediüzzaman’ın Münazarat’ı “Ekrad Reçetesi” olarak adlandırması, güncel bir Münazarat okumasının bize Kürt sorununun çözüm haritasını ihtiva ettiğini söyleme imkanı verir mi? Nasıl? Prof. Dr. Ahmet BATTAL Münazarat elbette bu gün ve yarın için de geçerli ve kıymetli fikirler içerir. Ancak yazılıp söylendiği dönemin özelliklerinden bağımsız ele alınabilecek kısımlarını, tarihsellik taşıyan kısımlarından dikkatle ayırmak gerekir. Bu ihtiyacın örneklerinden biri de "Kürtlerin reçetesi" olma özelliğinde kendisini gösterir. Bu sıfat, cehaletle, Kürt ve dolayısıyla Müslüman ve dolayısıyla dürüst, ilimsever, çalışkan, ... olma bilincinden mahrum hale gelmiş olan o dönem doğu insanına verilen reçetenin müellifince verilen ismi idi. Yoksa Kürt olduğunun bilincine varmış ve bu yolla kendisini Türk’ten ve diğer anasır-ı İslamiyeden ayırdetmeye başlamış olan ırkçıları da barındıran ve hoşgören bir halkın bu haliyle sahip olduğu hastalıkların ya da bizzat bu hastalıklı halinin bir reçetesi değildi. Devamını oku... Yeni yorum ekle Münâzarât Ekseninde Milliyet Fikri ve Demokrasi Konferansı Risale Akademi Güncel Risale Akademi & Akademik Araştırmalar Vakfı İşbirliğiyle Münâzarât Ekseninde Milliyet Fikri ve Demokrasi konulu bir konferans düzenliyor. Kızılcahamam Asya Termal Otelinde 01 Ekim 2011 Cumartesi günü saat: 09.00’da başlayacak olan konferansa 40’a yakın bilim adamı, gazeteci ve yazar tarafından tebliğ sunulması bekleniyor. 20’ye yakın da müzakerecinin katılması beklenen konferans saat: 21.00’de sona erecek. Programın ayrıntısı şöyle; 09.00- 10.00 Kayıt Kabul 10.00-12.00 Açılış Konuşmaları 12.00-13.00 Öğle Yemeği 13.00-15.00 Tebliğ Sunumları 15.00-15.30 Çay-Kahve 15.30-18.30 Müzakereler 18.30-19.00 Çay-Kahve 19.00-20.00 Ortak Değerlendirme ve Kapanış 20.00-21.00 Akşam Yemeği *** Konferansta müzakere edilecek sorular ise şunlardır: Devamını oku... Yeni yorum ekle Sosyolojik ve Ontolojik Yönüyle Yusuf Suresinin Tefsiri Bahaeddin Sağlam Güncel Bir Giriş Varlık âleminde bütün nesneler ve olaylar; sonsuz, soyut, evrensel, zaman ve mekanları aşan; ve her yerde her zaman gözle görülebilen birer kanunun somut, pratik örnekleridir. Adeta o sonsuz kanun, bir ip olup o nesneler ve olaylar, ona dizilen pırlantalardır. Evet, o sonsuz kanun, çok hikmetli ve düzenli olduğu gibi; ona dizilen o olaylar ve nesneler de birer pırlantadırlar. Sonsuz bir sanatın manalı birer mücevherleridirler. Evet, dairevari yani dönüşümlü bir realite olan zaman şeridi ve mukadderatı (DNA’sı) gayet güzel ve şeffaf bir film gibidir. Ona dizilen her karenin binlerce tekrarı ve sayısız manaları vardır. Fakat çocuksu bazı insanlar, bu filmin manasını, bütünlüğünü ve mesajını anlamadığı için, sadece karelere, aktörlerin yakışıklılığına ve sahnenin dekoruna takılıp kalıyorlar. Bence bugünkü dünyada, başa dert olan, hurafeli dindarlığın; ruhsuz materyalizmin ve ilkel çatışmaların en birinci sebebi, insanların bu filmi iyice ve belirgin manaları ile anlamamalarıdır. Bunu iyi teşhis etmiş bir âlim, mealen şöyle buyuruyor: “Din ve vahiy bilgileri, birer kanun-u külli-i meşhutturlar. Eğer onları cüzî bireylere münhasır olarak anlarsanız, birer hurafe olur; beşeriyetin ve insanın en önemli cihazı olan akıl ve müspet ilimler, haklı olarak dinden kaçarlar; insanlık ve insanın bütün değerleri materyalizmin mezbahasına sürüklenmiş olurlar.”[1] Devamını oku... Yorumlar (4) Ramazan Bayramınızı Tebrik Ederiz Risale Akademi Güncel Aziz, sıddık kardeşlerim, Ruh u canımızla mübarek bayramınızı tebrik ediyoruz. İnşaallah, âlem-i İslâmın da büyük bir bayramına yetişirsiniz. Cemahir-i müttefika-i İslâmiyenin kudsî kanun-u esasiyelerinin menbaı olan Kur’ân-ı Hakîm, istikbale tam hâkim olup beşeriyete tam bir bayramı getireceğine çok emareler var. (Said Nursi, Emirdağ Lahikası, Sayfa 314) Aziz, sıddık, fedakâr kardeşlerim, Çok yerlerden telgraf ve mektuplarla bayram tebrikleri aldığım ve çok hasta bulunduğum için, vârislerim olan Medresetü’z-Zehra erkânları benim bedelime hem kendilerini, hem o has kardeşlerimizin bayramlarını tebrik etmekle beraber, âlem-i İslâmın büyük bayramının arefesi olan ve şimdilik Asya ve Afrika’da inkişafa başlayan ve dört yüz milyon Müslümanı birbirine kardeş ve maddî ve mânevî yardımcı yapan İttihad-ı İslâmın, yeni teşekkül eden İslâmî devletlerde tesise başlamasının ve Kur’ân-ı Hakîmin kudsî kanunlarının o yeni İslâmî devletlerin kanun-u esasîsi olmasından dolayı büyük bayram-ı İslâmiyeyi tebrik ve dinler içinde bütün ahkâm ve hakikatlerini akla ve hüccetlere istinad ettiren Kur’ân-ı Hakîmin, zuhura gelen küfr-ü mutlakı tek başıyla kırmasına çok emareler görülmesi ve beşer istikbalinin de, bu gelen bayramını tebrikle beraber, Medresetü’z-Zehranın ve bütün Nur talebelerinin hem dahil, hem hariçte, hem Arapça, hem Türkçe Nurların neşriyatına çalışmalarını ve dindar Demokratların bir kısm-ı mühimmi Nurların serbestiyetine taraftar çıkmalarını bütün ruh u canımızla tebrik ediyoruz. (Said Nursi, Emirdağ Lahikası, Sayfa 336) Yeni yorum ekle Katre Risalesinin Mukaddimesi Bahaeddin Sağlam Güncel Ey kardeş; ben kırk yıllık ömür yolculuğunda ve otuz yıllıkilmî hayatımda dört kelime[1] ve dört cümle öğrendim. Risalenin hatimesinde ve zeylinde bunların geniş açıklamaları gelecektir. Burada sadece icmalen onlara işaret edeceğim. Kelimeler mana-i harfî, mana-i ismî, niyet ve nazar kavramlarıdır; yani: Sonsuz olan Allah’a nisbeten sınırlı ve somut olduklarından gayr sayılan mahlûkata bakmak, onları incelemek mana-i harfî ile olmalı ve Allah hesabına olmalı! Yani kâinata sebepler çerçevesinde mana-i ismî ile bakmak yanlıştır. [Arapça dilbilgisinde, bizim edat dediğimiz “harfler” tek başına bir mana ifade etmezler. Başka bir kelime ile beraber kullanıldığında ise, cümleye ve dile çok verimli ve değişik boyutlarda manalar katarlar. İsim ise, tek başına bizzat bir mana ifade eder. Burada demek istenilen sınırlı somut varlıklar, harfler gibidirler; Allah’ın varlığını ve birçok niteliğini gösterirken; onlara etkin ve yetkin varlıklar olarak yani kendi kendilerini ifade eden müstakil isimler olarak bakıldığında bir mana, bir realite ve hakikat gösteremiyorlar. Yokluğa mahkûm nesneler olarak kalırlar.]