İbâha ne demektir?

ma'vera

Emektar
Özel Üye
İbâha:
(İbahe) Sevab veya günah olmamak. Bir şeyin yasak ve haram olmaktan çıkması.
* İzin vermek. Mübah ve helâl kılmak.
* Bir şeyi izhâr etmek.

(Bunlara kıyasen, bîçare gençlerin çok vartaları var ki, en tatlı hayatını, en acı ve acınacak bir hayata çeviriyorlar. Ve bilhassa şimâlde koca bir devlet, gençlik hevesâtını elde ederek, bu asrı fırtınalarıyla sarsıyor. Çünkü, âkıbeti görmeyen kör hissiyâtla hareket eden gençlere ehl-i nâmusun güzel kızlarını ve karılarını ibâhe eder. Belki, hamamlarında erkek, kadın beraber çıplak olarak girmelerine izin vermeleri cihetinde, bu fuhşiyâtı teşvik eder. Hem, serseri ve fakir olanlara zenginlerin mallarını helâl eder ki, bütün beşer bu musîbete karşı titriyor.S.)

İbâhiyye:
Sevab veya günah olduğunu kabul etmeyen bâtıl ve dalâlete saparak dinden çıkan bir fırka veya bu fırkadan olan kimse.


İbâhiyyûn:
İbaheciler. Her şeyi mübah sayan bâtıl bir zümre.


K:Yeni Lûgat
 

İlim Talebesi

KF Ailesinden
Özel Üye
Fıkıhta daha çok Mübah derler.Örnek olarak , yemek yemek,su içmek gibi ne günah ne de sevap olan davranışlardır.

 
Üst