HZ. Ömer \ Ahde Vefa...

Nimett

Tecrübeli
Hz. Ömer arkadaşlarıyla sohbet ederken, huzura üç genç girerler. Derler ki: “Ey halife, bu aramızda ki arkadaş bizim babımızı öldürdü. Ne gerekiyorsa lütfen yerine getirin.” Bu söz üzerine hz.Ömer suçlanan gence dönerek : “söyledikleri doğru mu?” diye sorar.
Suçlanan genç der ki “evet doğru.” Bu söz üzerine Hz. Ömer “anlat bakalım nasıl oldu” diye sorar. Genç anlatmaya başlar. “Ben bulunduğum kasabada hali vakti yerinde olan bir insanım. Ailemle beraber gezmeye çıktık, kader bizi arkadaşların bulunduğu yere getirdi.

Afedersiniz hayvanlarımın arasında bir güzel atım var ki bakan bir defa daha bakıyor. Hayvana ne yaptıysam bu arkadaşların bahçesinden meyve koparmasına engel olamadım. Arkadaşların babası içerden hışımla çıktı atıma bir taş attı, atım oracıkta öldü. Nefsime bu durum ağır geldi, ben de bir taş attım,babası öldü. Kaçmak istedim fakat arkadaşlar beni yakaladı.

Durum bundan ibaret.”
Hz. Ömer: “ söyleyecek bir şey yok bu suçun cezası idam. Madem suçunu da kabul ettin.” Bu sözden sonra delikanlı söz alarak: “efendim bir özrüm var, diyerek konuşmaya başladı. Ben memleketinde zengin bir insanım. Babam, rahmetli ölmeden bana epey bir altın bıraktı. Gelirken kardeşim küçük olduğu için saklamak zorunda kaldım. Şimdi siz bu cezayı infaz ederseniz yetimin hakkını zayi ettiğiniz için Allah indinde sorumlu olursunuz, bana üç gün izin verirseniz ben emaneti kardeşime teslim eder gelirim. Bu üç gün içinde yerime birini bulurum.

Hz. Ömer der ki: “bu topluluğa yabancı birisin, senin yerine kim kalır ki? Sözün burasında genç adam ortama bir göz atar: “bu zat benim yerime kalır. O zat hz.peygamber efendimizin en iyi arkadaşlarından, daha yaşarken cennetle müjdelenen Amr inbi adsan başkası değildir.
Hz. Ömer Amra dönerek: “ey Amr,delikanlıyı duydun” der. O yüce sahabe “evet ben kefilim” der. Ve genç adam serbest bırakılır. Üçüncü günün sonunda vakit dolmak üzere ama gençten bir haber yoktur.

Medine’nin ileri gelenleri hz. Ömer’e çıkarak gencin gelmeyeceği, dolayısıyla Amr ibni asa verilecek idam yerine maktulün diyetini vermeyi teklif ederler. Fakat gençler razı olmaz. Ve babamızın kanı yerde kalsın istemiyoruz derler.
Hz. Ömer kendinden beklenen cevabı verir derki: “bu kefil babam olsa fark etmez cezayı infaz ederim.”

Hz. Amr ibni as ise tam bir teslimiyet içerisinde derki “bizde sözümüzün arkasındayız.” Bu arada kalabalıkta bir dalgalanma olur. Ve insanların arasından genç görünür. Hz. Ömer gence dönerek der ki: “evladım gelmeme gibi önemli bir nedenin vardı neden geldin?

Genç vakurla başını kaldırır ve “AHDE VEFASIZLIK etti demeyesiniz diye geldim” der.
Hz. Ömer başını bu defa çevirir ve Amr ibni asa der ki: “ey Amr sen bu delikanlıyı tanımıyorsun. Nasıl oldu onun yerine kefil oldun?” Amr ibni as Allah kendisinden ebediyen memnun olsun vakurla kanımızı donduracak bir cevap verir. “Bu kadar insanın içerisinden beni seçti. İnsanlık öldü dedirtmemek için kabul ettim” der.Sıra gençlere gelir derler ki: “biz bu davadan vazgeçiyoruz.

Bu sözün üzerine hz. Ömer biraz evvel babamızın kanı yerde kalmasın diyordunuz ne olduda vazgeçiyorsunuz” der. Gençlerin cevabı da dehşetlidir. “Merhametli insan kalmadı demeyesiniz” diye…
 

asya_kurt

◄ كُن فَيَكُونُ ►
Özel Üye
1476550_723712044324950_639039089_n.jpg
 
Üst