Hüccet:
Senet. Vesika. Delil. Bir iddiânın doğruluğunu isbat için gösterilen resmi vesika.
* Şâhid.
(Sâniyen: Mâdem Risâle-i Nur, bu mu'cize-i kübrânın elinde, bir elmas kılınç hükmünde hizmetini göstermiş; ve muannid düşmanlarını teslime mecbur etmiş; hem kalbi, hem ruhu, hem hissiyâtı tam tenvir edecek ve ilâçlarını verecek bir tarzda, hazîne-i Kur'âniyenin dellâllığını yapan ve ondan başka mehazı ve mercîi olmayan ve bir mu'cize-i mâneviyesi bulunan Risâle-i Nur, o vazifeyi tam yapıyor. Ve aleyhindeki dehşetli propagandalara ve gayet muannid zındıklara tam galebe çalmış ve dalâletin en sert kuvvetli kalesi olan tabiatı, Tabiat Risâlesi ile parça parça etmiş ve gafletin en kalın ve boğucu ve geniş daire-i âfâkında ve fennin en geniş perdelerinde, Asâ-yı Mûsâ'daki Meyvenin Altıncı Meselesi ve Birinci, İkinci, Üçüncü, Sekizinci Hüccetleriyle gayet parlak bir tarzda gafleti dağıtıp, nur-u tevhidi göstermiş.S.)
Hüccet-i dâfia:
Bir şeyi isbata değil, ancak taleb ve iddiayı defetmeğe yarıyan hüccet.
Hüccet-ül islâm:
İslâmın delili, hücceti. (Bak: İmâm-ı Gazâli)
Hüccet-i kasıra:
Şahsa mahsus olup başkasına taâlluk etmeyen hüccet.
Hüccet-i kâtıa:
f. Kat'i delil. Bir şeyin doğruluğunu şeksiz, şüphesiz isbata vesile olan.
Hüccet-i müsbite:
Bir şeyin isbatında delil olan hüccet.
Hüccet-i müteaddiye:
Taraflara münhasır olmayıp başkalarını da alâkalandıran delil.
Hüccet-i zahriye:
Kenarında sebebi yazılı bulunan hükmün tasdikli suretini ihtiva eden hüccet.
Hücciyet:
İhticaca salih olma. Delil sayılabilme, sağlam delil kabul edilir olma.
Hücec:
(Hüccet. C.) Deliller, senedler, vesikalar.
Hüccet-i hattiye:
Huk: Yazılı deliller. Bunlar tezvir ve tasni şüphesinden sâlim olduğundan onunla amel edilebilir, yani hükme medar olur, başka vech ile sübuta ihtiyaç kalmaz. (Beraetler, mahkeme kararları, tescil edilen vakriye gibi.)
K:Yeni Lûgat
Senet. Vesika. Delil. Bir iddiânın doğruluğunu isbat için gösterilen resmi vesika.
* Şâhid.
(Sâniyen: Mâdem Risâle-i Nur, bu mu'cize-i kübrânın elinde, bir elmas kılınç hükmünde hizmetini göstermiş; ve muannid düşmanlarını teslime mecbur etmiş; hem kalbi, hem ruhu, hem hissiyâtı tam tenvir edecek ve ilâçlarını verecek bir tarzda, hazîne-i Kur'âniyenin dellâllığını yapan ve ondan başka mehazı ve mercîi olmayan ve bir mu'cize-i mâneviyesi bulunan Risâle-i Nur, o vazifeyi tam yapıyor. Ve aleyhindeki dehşetli propagandalara ve gayet muannid zındıklara tam galebe çalmış ve dalâletin en sert kuvvetli kalesi olan tabiatı, Tabiat Risâlesi ile parça parça etmiş ve gafletin en kalın ve boğucu ve geniş daire-i âfâkında ve fennin en geniş perdelerinde, Asâ-yı Mûsâ'daki Meyvenin Altıncı Meselesi ve Birinci, İkinci, Üçüncü, Sekizinci Hüccetleriyle gayet parlak bir tarzda gafleti dağıtıp, nur-u tevhidi göstermiş.S.)
Hüccet-i dâfia:
Bir şeyi isbata değil, ancak taleb ve iddiayı defetmeğe yarıyan hüccet.
Hüccet-ül islâm:
İslâmın delili, hücceti. (Bak: İmâm-ı Gazâli)
Hüccet-i kasıra:
Şahsa mahsus olup başkasına taâlluk etmeyen hüccet.
Hüccet-i kâtıa:
f. Kat'i delil. Bir şeyin doğruluğunu şeksiz, şüphesiz isbata vesile olan.
Hüccet-i müsbite:
Bir şeyin isbatında delil olan hüccet.
Hüccet-i müteaddiye:
Taraflara münhasır olmayıp başkalarını da alâkalandıran delil.
Hüccet-i zahriye:
Kenarında sebebi yazılı bulunan hükmün tasdikli suretini ihtiva eden hüccet.
Hücciyet:
İhticaca salih olma. Delil sayılabilme, sağlam delil kabul edilir olma.
Hücec:
(Hüccet. C.) Deliller, senedler, vesikalar.
Hüccet-i hattiye:
Huk: Yazılı deliller. Bunlar tezvir ve tasni şüphesinden sâlim olduğundan onunla amel edilebilir, yani hükme medar olur, başka vech ile sübuta ihtiyaç kalmaz. (Beraetler, mahkeme kararları, tescil edilen vakriye gibi.)
K:Yeni Lûgat
