Halk-ı dü cihân:
İki cihanın halkı.
* Ölülerle diriler.
Halk:
İnsan topluluğu. İnsanlar.
* Yaratmak. İcad. Örneği ve benzeri olmayan bir şeyi yaratmak, ibdâ' eylemek.
* Bir şeyi yumuşatıp düzleştirmek. (Bak: İnşa, İbda')
(Sivrisineğin gözünü halkeden, güneşi dahi O halketmiştir. M.)
(Kâinatı elinde tutamayan, zerreyi halkedemez. M.)
(Hem semâvat ve arzı halkeden, semâvat ve arzın meyvesi olan insanın hayat ve memâtından âciz kalır mı? S.)
K:Yeni Lûgat
İki cihanın halkı.
* Ölülerle diriler.
Halk:
İnsan topluluğu. İnsanlar.
* Yaratmak. İcad. Örneği ve benzeri olmayan bir şeyi yaratmak, ibdâ' eylemek.
* Bir şeyi yumuşatıp düzleştirmek. (Bak: İnşa, İbda')
(Sivrisineğin gözünü halkeden, güneşi dahi O halketmiştir. M.)
(Kâinatı elinde tutamayan, zerreyi halkedemez. M.)
(Hem semâvat ve arzı halkeden, semâvat ve arzın meyvesi olan insanın hayat ve memâtından âciz kalır mı? S.)
K:Yeni Lûgat
