Gerden:
f. Dönen. Dönücü.
* Boyun.
* Şeci'. Bahadır. Pehlivan.
Gerden-bend:
f. Boyuna bağlanan nesne, boyun bağı.
* Gerdanlık.
Gerden-beste:
f. Boynu bağlı. İtâatli. Boyun eğmiş.
Gerden-dâde:
(Bak: Gerdenbeste)
Gerden-efrâz:
(Gerden-firâz) f. Kibirli, gururlu. Boyun kaldıran, başı yukarda.
Gerden-keş:
f. Âsi, serkeş, isyankâr.
* Mağrur, kibirli.
* İnatçı, muannid.
K:Yeni Lûgat
f. Dönen. Dönücü.
* Boyun.
* Şeci'. Bahadır. Pehlivan.
Gerden-bend:
f. Boyuna bağlanan nesne, boyun bağı.
* Gerdanlık.
Gerden-beste:
f. Boynu bağlı. İtâatli. Boyun eğmiş.
Gerden-dâde:
(Bak: Gerdenbeste)
Gerden-efrâz:
(Gerden-firâz) f. Kibirli, gururlu. Boyun kaldıran, başı yukarda.
Gerden-keş:
f. Âsi, serkeş, isyankâr.
* Mağrur, kibirli.
* İnatçı, muannid.
K:Yeni Lûgat