Ülkemizde bitmek bilmeyen etnik ayrımcılıkların dinimizdeki yeri nedir? helal haram caiz?
Cevap:
Kişinin etnik kökeni ve dili, kendi tercihi değil, Allah’ın takdiridir. Kişinin kendine ait olan, kendi yaptığıdır. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“İnsanın kendi yaptığından başkası kendinin değildir.” (Necm, 53/39)
“Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki esirgenesiniz.” (Hucurât, 49/10)
“Ey insanlar! Sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Milletler ve kabileler haline koyduk ki birbirinizle tanışasınız. Kolayca tanıyasınız. Şüphesiz, Allah katında en değerliniz, O’na karşı gelmekten en çok sakınanızdır. Allah bilendir, haberdardır.” (Hucurât, 49/13)
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemden de şöyle bir hadis rivayet edilmiştir:
“İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (Müslim, İman, 22 (54/93); Ahmed b.Hanbel, 2/391)
“…(Kavmiyetçilik) asabiyet duygusuyla öfkelenen, asabiyet uğruna savaşırken yahut asabiyet davası güderken körü körüne açılmış bir bayrak/amaç altında ölen kimsenin ölümü cahiliye ölümüdür.” (Müslim, İmâre, 57; Nesâî, Tahrîm, 28; İbn Mâce, Fiten 7).
Bütün bu ayet ve hadisler, kavmiyetçiliğin dinimizde yeri olmadığını açıkça göstermektedir.
fetva.net
Cevap:
Kişinin etnik kökeni ve dili, kendi tercihi değil, Allah’ın takdiridir. Kişinin kendine ait olan, kendi yaptığıdır. Allah Teâlâ şöyle buyurmuştur:
“İnsanın kendi yaptığından başkası kendinin değildir.” (Necm, 53/39)
“Müminler ancak kardeştirler. Öyleyse kardeşlerinizin arasını düzeltin ve Allah’tan korkun ki esirgenesiniz.” (Hucurât, 49/10)
“Ey insanlar! Sizi bir erkekle bir dişiden yarattık. Milletler ve kabileler haline koyduk ki birbirinizle tanışasınız. Kolayca tanıyasınız. Şüphesiz, Allah katında en değerliniz, O’na karşı gelmekten en çok sakınanızdır. Allah bilendir, haberdardır.” (Hucurât, 49/13)
Peygamber sallallahu aleyhi ve sellemden de şöyle bir hadis rivayet edilmiştir:
“İman etmedikçe cennete giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (Müslim, İman, 22 (54/93); Ahmed b.Hanbel, 2/391)
“…(Kavmiyetçilik) asabiyet duygusuyla öfkelenen, asabiyet uğruna savaşırken yahut asabiyet davası güderken körü körüne açılmış bir bayrak/amaç altında ölen kimsenin ölümü cahiliye ölümüdür.” (Müslim, İmâre, 57; Nesâî, Tahrîm, 28; İbn Mâce, Fiten 7).
Bütün bu ayet ve hadisler, kavmiyetçiliğin dinimizde yeri olmadığını açıkça göstermektedir.
fetva.net
