Dil-germ: f. Öfkelenmiş hiddetlenmiş, gönlü kızmış. Dil-gir: f. Kalbe sıkıntı veren gönül tutan. * Gücenmiş olan, kırgın. Dil-güşâ: f. İç açan, gönül açan, kalbe ferah veren. * Türk musikisinde bir mürekkeb makam. K:Yeni Lûgat
