Deni: (C.: Deniyyât) Soysuz, alçak, ahlâksız. * Dünyaya âit, fâni ve geçici. * Yakın, karib. Deni': Hor, zelil. Deniyyât: (Denâya) (Denî. C.) Ahlâksızlıklar, aşağılık şeyler. K:Yeni Lûgat
