A
AhDe_VeFaLi
Ziyaretçi
CUMA NAMAZI (GÜNÜ) ADABI
- Cuma günü gusletmek, temiz elbise giyinmek güzel koku sürünmek ve misvak kullanmak Rasulullah’ın sünnetidir.[1] Cemaate katılacak kimselerin soğan, sarımsak vb. kötü kokulu şeylerden yememesi gerekir.[2] Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bunu şiddetle yasaklamış, bu kötü kokulardan hem insanlar hem melekler rahatsız olurlar[3] buyurmuştur. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) zamanında bu bitkilerden yiyip insanları rahatsız edenler mescitten dışarı çıkarılırdı.[4]
...
Oysa cemaatın önemi insanları barıştırması, kaynaştırması gayesine dayanır. Birbirinden hoşlanmayan, birbirinden rahatsız kimselerden oluşan kalabalıklara cemaat denmez. Cemaate erken gelmeli,[5] insanlara eziyet etmeden bir yere oturmalı[6], mescitte her zaman aynı yeri seçmemeli,[7] ve hutbeyi konuşmadan dinlemelidir.[8] Yanındakine sus demek bile hoş değildir.[9] Rasulullah bu gibi durumlardan sakındırmıştır. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) minbere yaklaştığında oradakilere selam verir, minbere çıkınca insanlara yüzünü çevirdiğinde onlara da selam verir, sonra otururdu.[10] İmam minberin üzerinde iken okunan ezanı, hem imam, hem de cemaat tekrar eder.[11] Hutbeyi kısa namazı uzun tutmayı da tavsiye ederdi.[12] Rasulullah hutbede iken dua için ellerini kaldırmazdı,[13] yağmur duası müstesna.[14] Rasulullah (sallallahu aleyhive sellem) Cuma namazlarında, Secde, Dehr, Cumua, Münafikun, A’la, Ğaşiye surelerinin her birini bir rekatta okurdu. Bir sureyi iki rekata paylaştırmazdı.[15]
[1] Buhari(849-858) İbn-i Mace (1098) Taberani (1/129-1/269 M. Sağir) Müslim (846/7)
[2] Müslim (561/68-69-562/70-563/71-564/72-73-74-75-565/76) Nesai (707) Buhari (ter. 836-837-838)
[3] Müslim (564/72)
[4] Müslim (567/78)
[5] Müslim (850/10-850/24-25)
[6] Buhari (ter.874-875)İbn-i Hibban (2790) Ebu Davud ( 1118) Nesai (1398) İbn-i Mace (1115) İbn-i Carut (294) İbn-i Huzeyme (1811) Ahmed (4/188)
[7] Ebu Davud (862) Nesai (1111) İbn-i Mace (1429) İbn-i Huzeyme (1319) İ. Münzir (2525 el-Evsat)
[8] Müslim (857/26) Buhari (ter.890)
[9] Buhari (ter. 894)
[10] İbnu’l Münzir (1799 el-Evsat) Beyhaki (3/205)
[11] Buhari (ter. 878)
[12] Müslim (869/47) Darimi (1/365) Hakim (3/393) İ.Münzir (1797-el-Evsat) İ.Ebi Şeybe (2/24/4) Albani (618 el-İrva) Beyhaki (3/208) Ahmed (4/262)
[13] Ebu Davud (1104)
[14] Buhari (ter.975)
[15]Müslim (64/879, 65-66/880)
- Cuma günü gusletmek, temiz elbise giyinmek güzel koku sürünmek ve misvak kullanmak Rasulullah’ın sünnetidir.[1] Cemaate katılacak kimselerin soğan, sarımsak vb. kötü kokulu şeylerden yememesi gerekir.[2] Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) bunu şiddetle yasaklamış, bu kötü kokulardan hem insanlar hem melekler rahatsız olurlar[3] buyurmuştur. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) zamanında bu bitkilerden yiyip insanları rahatsız edenler mescitten dışarı çıkarılırdı.[4]
...
Oysa cemaatın önemi insanları barıştırması, kaynaştırması gayesine dayanır. Birbirinden hoşlanmayan, birbirinden rahatsız kimselerden oluşan kalabalıklara cemaat denmez. Cemaate erken gelmeli,[5] insanlara eziyet etmeden bir yere oturmalı[6], mescitte her zaman aynı yeri seçmemeli,[7] ve hutbeyi konuşmadan dinlemelidir.[8] Yanındakine sus demek bile hoş değildir.[9] Rasulullah bu gibi durumlardan sakındırmıştır. Rasulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) minbere yaklaştığında oradakilere selam verir, minbere çıkınca insanlara yüzünü çevirdiğinde onlara da selam verir, sonra otururdu.[10] İmam minberin üzerinde iken okunan ezanı, hem imam, hem de cemaat tekrar eder.[11] Hutbeyi kısa namazı uzun tutmayı da tavsiye ederdi.[12] Rasulullah hutbede iken dua için ellerini kaldırmazdı,[13] yağmur duası müstesna.[14] Rasulullah (sallallahu aleyhive sellem) Cuma namazlarında, Secde, Dehr, Cumua, Münafikun, A’la, Ğaşiye surelerinin her birini bir rekatta okurdu. Bir sureyi iki rekata paylaştırmazdı.[15]
[1] Buhari(849-858) İbn-i Mace (1098) Taberani (1/129-1/269 M. Sağir) Müslim (846/7)
[2] Müslim (561/68-69-562/70-563/71-564/72-73-74-75-565/76) Nesai (707) Buhari (ter. 836-837-838)
[3] Müslim (564/72)
[4] Müslim (567/78)
[5] Müslim (850/10-850/24-25)
[6] Buhari (ter.874-875)İbn-i Hibban (2790) Ebu Davud ( 1118) Nesai (1398) İbn-i Mace (1115) İbn-i Carut (294) İbn-i Huzeyme (1811) Ahmed (4/188)
[7] Ebu Davud (862) Nesai (1111) İbn-i Mace (1429) İbn-i Huzeyme (1319) İ. Münzir (2525 el-Evsat)
[8] Müslim (857/26) Buhari (ter.890)
[9] Buhari (ter. 894)
[10] İbnu’l Münzir (1799 el-Evsat) Beyhaki (3/205)
[11] Buhari (ter. 878)
[12] Müslim (869/47) Darimi (1/365) Hakim (3/393) İ.Münzir (1797-el-Evsat) İ.Ebi Şeybe (2/24/4) Albani (618 el-İrva) Beyhaki (3/208) Ahmed (4/262)
[13] Ebu Davud (1104)
[14] Buhari (ter.975)
[15]Müslim (64/879, 65-66/880)
