A
AhDe_VeFaLi
Ziyaretçi
Çığlık
zeynepkubra ortac
zeynepkubra ortac
Sesim fırtınayla karışık durmadan uçuşuyor
Yüreğim matem havası dudaklarımda çığlık
Gözümdeki yaşı içime akıttım bahardan koptum diyor
Denizler kabardı yüreğimde çığlık
Sesim fırtınayla karışık durmadan uçuşuyor Yüreğim matem havası dudaklarımda çığlık Gözümdeki yaşı içime akıttım bahardan koptum diyor Denizler kabardı yüreğimde çığlık Matem rüzgârları esti doksan dokuz senelerinde Geleceğe set kuruldu imkânsızlıktı bastı çığlık
Hayaller güvercinle uçuruldu gelmeyen seneye Bu bahara sonbahar değin yüreğim vuruldu ve çığlık Umudun rengi soldu kar yağdı bahara Barikatlar konuldu ahlar edildi hüzünlü yara Pelte pelte yığıldı umut denen sermaye, yağmadı yağmura Canlar ezildi ışığı kesildi güneşin tenler savruldu yollara ve çığlık İçim kan ağlıyor dışımda fırtınalar Asi sular savruldu en yüksek tepeme Mum ışığıyla adalete yol gösterdiler Manevi ışığı bilmeyen akıllar ne derdi eyleme Umutları el kondu bizler Allah’a sığındık Tevekküle çözüldü dilimiz dualar idi istikametimiz Yüreklerimiz kordan oldu. kor yüreklerimiz idi. Yanan yürek alevle savruldu göğe peçlimiz İmanla gelen karara sevindi imanlı yürekler Güvercinler uçuruldu uzak diyarlara kaybolmayan hülyaya Yaratıcıya sığındık sığınılacak o dur bilsinler Çığlıklar tutuşturulsa da sadece duymayan kulaklara
Bu dünyanın ahreti var varla birlikte var. Yüce divan diye davalar kurduruldu sonlandırmadı davalar Başımızda nur suresi ağır yükü taşıyoruz rabbim Dipsiz denizleri üstümüze salıverdiler. Kübra mahkemesinin kararı var