Bir Vurdu Yüreğim

ömr-ü diyar

اَلْمَرْءُ مَعَ مَنْ أَحَبَّ
Yönetici
Bir vurdu yüreğim kerbela dedi sessizce
Kan vurdu yüreğim zulüm dedi gizlice.
Acı utandı, yara utandı, zulüm utandı Kerbela’yı duyunca
Ve Hüseyni görünce önce kılıçlar kınına küstü
Sonra yağmur oldu kan
Ve bir ağıt koptu taa semaya çıkan
Bi savurdu seher yeli
Çöle götürdü yiğitleri
alslamib61dr6.gif

Bir esti rüzigar kana koyuldu gökleri
Ne can dayandı bu acıya
Ne de toprak verdi Hüseyin’i
Durdu dönmedi sanki dünya bir daha
Sonra yer bela gök Kerbela
Ne yezit doydu kana ne de Kerbela.
Bir açıldı eller yezidin zulmü yandı bedduada
Bir söyledi diller Hüseyin şah oldu iki cihanda
Yüreğini vursada yavrusu solsada eline
Çölü kanında sulasa da ali gibi vardı mevlasına
Ve önce yıldızlar gökyüzü amin dedi sonra
Amin dedi bir adem şehadet duasına
Bir yürüdü kervan dönmedi seferinden
Bir kırıldı dilzar tam yetmiş iki yerinden
Yüzünde iz, gözünde göz, başında el taşır ;
Muhammed’in elinden …


Habib’in habibidir Hüseyin Ali’nin yetimi
Canların cananıdır Hüseyin,
Kerbela’nın yiğidi
Makam ona yakışır o makamına
Susuzlara su taşır huseyn havzu kevserin başında
Havzu kevserin başında

Alınti
 
Üst