Bir kını toprağa verdik kılıç şimdi daha keskin

sure sure işlemişler göğsünü tavusumun

adresime çıkartılmış bahara göz değmişler

gün vurdukça hatırana, daralıyor nefesim

öylesine bin acıya tahammül etse de

bu cevre tahammül etmez göğüs kafesim

aşk iğnesi, yürek oltası

sakalının tellerine değmiş olmak için rüzgar

bugün daha bir telaşlı

bugün ekmek yapmıyor annem

çün soframız hüzün kaplı

bu ne göç ediştir bre, bune acı uçuştur

kırılmıştır hala çırpar serçemin kanatları

can bir yana, ten bir yana

vurulduktan sonra baba gördüm koşan atları

Yasin yelesinde bin Hıra saklı

sağrısında kan damlıyor izlerinin üstüne

ardından yankılanıyor hasretin hoyratları

vurmasınlar

vurmasınlar söyle

vurmasınlar söyle baba şaha kalkan atları

( Mustafa islamoğlu)