Bî-tâb ne demektir?

ma'vera

Emektar
Özel Üye
Bî-tâb:
f.Yorgun, takatsiz, güçsüz.


Bî-tâbî:
f. Halsizlik, tâkatsizlik, bîtablık.


Bî-tail:
f. Menfaatsiz, faydasız. İşe yaramaz, boşuna.


Bî-taraf:
Tarafsız. Hiç bir tarafı tutmayan.

(Ehl-i ilhad ile ve bilhassa Avrupa mukallitleriyle münâzara ile iştigal edenler büyük bir tehlikeye mâruzdurlar. Çünki, nefisleri tezkiyesiz ve emniyetsiz olması ihtimaliyle tedricen hasımlarına mağlup olur ki, bîtarafane muhakeme denilen münsifane münazarada nefs-i emmareye emniyet edilemez. Çünki, insaflı bir münazır, hayalî bir münazara sahasında, arasıra hasmının libasını giyer, ona bir dâva vekili olarak onun lehinde müdafaada bulunur. Bu vaziyetin tekrariyle dimağında bir tenkit lekesinin husule geleceğinden, zarar verir. Lâkin niyeti hâlis olur ve kuvvetine güvenirse, zararı yoktur! Böyle vaziyete düşen bir adamın çare-i necatı, tazarru ve istiğfardır. Bu suretle o lekeyi izale edebilir. M.N.)


K:Yeni Lûgat
 
Üst