- Her gün onca hâdise karşısında, ‘ürpermeyen kalplerimize’ ağlayalım… :agla:
- Hiç ölmeyecekmiş gibi, toprak altına girmeyecek ve hesap vermeyecekmiş gibi
yaşayışımıza ağlayalım… :agla:
- “Kalbim temiz” deyip her türlü fecaati işleyip kendimizi avutmamıza ağlayalım..:agla:
- Evladımızın bizden, bizim de onlardan kaçacağımız günün gelip çattığı zaman :agla:
- Keşke’lerin hiçbir faydası olmayacağını, bu dünyada anlamadan göçüp gideceğimize ağlayalım…:agla:
- Her gün gözümüzün önüne serilip sergilenen, onca ibretlik hadiseler karşısında :agla:
- Başımızı devekuşu gibi kuma sokup, demokratik tepki göstermeyen, değişmeyen hakikat olan ölümü kendimizden uzak zanneden görüşümüze ağlayalım... :agla:
- Dünyaları yutsa da doymayan nefislerimize, kul-köle oluşumuza ağlayalım... :agla:
- “Dua edin icabet edeyim” diyen Rahman ve Rahim olan Rabbimize karşı dua
etmeyişimize ağlayalım… :agla:
- “İsteyin vereyim” diyen Rabbimize karşı, sanki hakkında vaadinden dönmesi söz konusuymuş gibi, O’na c.c. güvensizliği işmam eder (imâ eder ve hissetirir) tarzda, O’ndan c.c. kamil iman, tam ihlas ve takva istemeyişimize ağlayalım… :agla:
- Hakkını veremeden, şuuruna eremeden, alel-acele eda edilen namazlarımıza ağlayalım…:agla:
- Hakkını veremeden eğilip kalkmalarımıza ve bu geçiştirmelere de, “namaz” deyişimize ağlayalım… :agla:
- Aşıkla mâşuk misali, ALLAH c.c. ile kulun buluşma noktası olan secdelerimizin ve seccadelerimizin hakkını veremeyişimize ağlayalım... :agla:
- Günde en az beş defa sunulan “af piyangolarını” kaçırdığımıza ağlayalım. Her bir namazda bütün günahlarımızdan arınma fırsatını kaçırdığımıza ağlayalım… :agla:
- Uykunun ve lüzumsuz meşguliyetlerin kollarında, gaflet içinde geçen zamanımıza ağlayalım…
- Gaflet ile geçirilen ve boşa giden günlerimize ağlayalım… :agla:
- “Ölenle ölünmez canım” deyip, üç gün sonra şen-şakrak davranarak, gafletle geçen ömrümüze ağlayalım:agla:
- Günahı, günah bilmeden ve ona tövbe edemeden, günahlarımızı yüklenip, huzur-u :agla:
- İlahiye gitme tehlikesinden bîhaber yaşadığımıza ağlayalım… :agla:
- Dağlar cesametindeki günahlarımızı gördüğümüzde “ben bu günahları ne zaman :agla:
- İşledim Ya Rabb..” diyeceğimiz, o günden bîhaber yaşadığımıza ağlayalım… :agla:
- “Kur’an bize yeter” deyip sünnete sırtımızı döndüğümüz güne ağlayalım… :agla:
- Peygamberlerin bile, Efendimize S.A.V. ümmet olmayı isteyeceği o gün, ‘bu ümmet-i merhûmeden olamama tehlikesi karşısında’ acıklı halimize ağlayalım… :agla:
- ALLAH (c.c.) dostlarını tenkit edip, Peygamber Efendimizi S.A.V. üzdüğümüze ağlayalım...:agla:
- Ateşin odunu yiyip bitirmesi gibi, bütün hayır ve hasenâtımızı bitiren hasetten ve gıybetten, bir türlü kurtulamayışımıza ağlayalım… :agla:
- Azdıran zenginlik karşısında günümüzü gün edişimize ağlayalım. Hayırlısı varken hakkımızda “hayırsız olanı istemeye devam etme” saygısızlığını gösterdiğimiz için ağlayalım... :agla:
- Veren de belli, alan da belli iken, feryadı figân edişimize ağlayalım... :agla:
- Gülün de dikenin de, bağın da bahçıvanın da sahibi belliyken, onlara sahipmişiz
gibi davranma saygısızlığından dolayı, kendimize ağlayalım… :agla:
- Böylesine muhteşem bir saltanat sahibi c.c. karşında, cüz’î irademize bakıp da ulûhiyet işmâm eden (ima ve hissettiren) hallere girmek küstahlında bulunduğumuz için ağlayalım… :agla:
- Cüz’î (azıcık) bir ibadetle, ebedi Cenneti vaad eden Sultanımıza c.c. karşı, hak iddia etmek kabalığında bulunmamıza ağlayalım… :agla:
- Yokluktan varlığı çıkaran ve sonra da ebedi bir hayat vaad eden ve onu verecek olan Rabbimize karşı, günde birkaç saat ibadet ve hizmet etmekten kaçışımıza ağlayalım... :agla:
- Yetmiş yıllık bir hayatta istikamet üzere yaşamaya mukabil, 70 trilyon senenin bile yanında bir hiç kalan, “ebedi bir saadetli hayatı vaad eden” ALLAH’IN c.c. sözüne itimat etmezmiş gibi yaşayışımıza ağlayalım… :agla:
- Bir ayağımız çukura girmişken bile, mal mülk peşinde koşmaktan utanmayışımıza ağlayalım…:agla:
- “ALLAH c.c. için verin” dendiğinde, nefsimiz adına verdiğimiz için ağlayalım… :agla:
- “ALLAH c.c. var” deyip ve fakat sanki “yokmuş gibi yaşayışımıza” ağlayalım... :agla:
- Hiç akıl etmez misiniz? Hiç düşünmez misiniz?” diye ferman eden Kurân’ın sesine, kulak ve ses vermeyişimize ağlayalım... :agla:
- İyi günlerde unutup, kötü günlerde hatırladığımız :agla:
- Rabbimize gösterdiğimiz vefasızlığımıza ağlayalım...:agla:
- İyi-kötü, dinli-dinsiz, said-şaki, Müslüman, putperest, Hıristiyan, Mecusi,
- Yahudi demeden, hiç ayırt etmeden, her gün hepsine nimetlerini bol bol veren :agla:
- Rabbimize karşı, kulluğun ifadesi olan namaz, zekât, oruç, sadaka, ALLAH’I c.c. zikretme, emr-i bi-l maruf gibi farz ibadetlerde, gönülsüz davranışımıza ağlayalım…:agla:
- Üç kuruş sadaka ile “cenneti satın almış” gibi bir havaya girişimize ağlayalım… :agla:
- Şeytanın bizi, “ALLAH c.c . Rahimdir, affeder” diye diye kandırıp, kulluk vazifelerimizi ihmal ettirme tuzağına düşürmesine ağlayalım… :agla:
- Din düşmanlarının tahribatlarına karşı, elimizle, dilimizle veya en azından kalbimizle tepki göstermeyişimize ağlayalım… :agla:
- Gelin hep beraber, (başkalarının kusurlarına bakmadan,) kendi günahlarımıza ağlayalım… :agla:
- Ağlayalım ağlanacak halimize, gaflet içinde güldüğümüze. Kuruyan göz pınarlarımıza, yaşarmayan gözümüze ağlayalım… :agla:
- Ve ağlayalım, ağlayamadığımız için acınacak halimize… :agla:
- Ağlayamıyorsak bile; hiç olmazsa, şu saydığımız sorumluluklarımızı unutup, GÂFİLCE GÜLMEKTEN UTANALIM
