Peygamberimiz(s.av), "Siz, kıyamet günü kendi isimleriniz ve babalarınızın adları ile (huzurı ilâhîye) çağrılacaksınız Bu sebeple isimlerinizi güzelleştiriniz"
Bağdaş (tr) : Yakın arkadaş, dost.
Bağış (tr) : 1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.Bağışcan (tr) :1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.
Bağışhan (tr) : 1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.BAHA: (Ar.) 1. Güzellik, zariflik. 2. Parıltı. 3. Alışma, dadanma. - Bahailik mezhebinin kurucusu.
BAHADDİN: (Ar.) Dinin güzelligi. Dinin değerlisi. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.
BAHADIR: (Fars.) Cesur, yiğit, bağatur. Timur soyundan Hindistan'da hükümdarlık yapmış Türk lider.
BAHADIRHAN: (Tür.) (bkz. Bahadır).
BAHAEDDİN: (Ar.) (bkz. Bahaddin). Bahaeddin Ahmed Efendi (Bursa 1741-1794): Osmanlı dönemi tarihçilerinden. Müderrislik ve kadılık yaptı.
BAHİT: (Ar.) Bahtı açık şanslı.
BAHRİ: (Ar.) 1. Denize ait denize mensup, denizle ilgili. 2. Denizci, levent. 3. Tüyünden kürk olan, patkada denilen, gagası kaşığa benzer bir çeşit deniz ördeği.
BAHTİYAR: (a.f.i.). 1. Bahtlı, talihli. 2. Mesud, mutlu. Bahtiyar (Ebu Mansur) (942-978). Büveyhilerin hükümdarlarından biriBALDEMİR: (Tür.) Güçlü, kuvvetli, şirin.
BALER: (Tür.) Tatlı dilli, cana yakın kimse.
BALİBEY: (a.t.i.) Osmanlı beylerinden. Bosna beyi olarak Kanuni'nin Belgrad Seferine katıldı. Mohaç savaşında (1526) düşmanı iki yandan çevirerek zaferin kazanılmasında büyük payı oldu.BARAK: (Tür.) Oğuzların Bayat boyuna mensup bir oymak. Gaziantep, Kilis ve Nizip çevresinde yaşarlar. - Barak Han: Çağatay hükümdarı (1266-1271).
BARANSEL (f.t.i.) 1. Yağmur. Mevsim-i Baran, yağmur mevsimi.
BARIM: (Tür.) Varlık, servet, zenginlikBARIN: (Tür.) 1. Bütün, hep. 2. Güç kuvvet. 3. Göğüs. 4. Moğol devrinde Orta Asya'da büyük beyliklerden biri.
BARIŞ: (Tür.) 1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik.
BARIŞCAN: (Tür.) (bkz. Barış).
BARİK: (Ar.) 1. Parıldayan. 2. Nazik, dakik, ince. Fikr-i Barik İnce düşünce.BARKIN: (Tür.) Yolculuk eden, yolcu gezgin.
BARLAS: (Tür.) Kahraman, savaşçı.
BARTU: (Tür.) En eski Türk kağanlarından biri.
BASRİ: (Ar.) Basralı, Basra şehrinde oturan. Hasan'ı Basri'ye izafeten kullanılmıştır.
BATTAL: (Ar.) 1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük. 3. İşe yaramaz, hantal. 4. İşsiz. Battal Gazi: Emevilerin VII. yy. Bizans'a düzenledikleri sefer ve savaşlarda ün salmış komutanı.
BATU: (Tür.) Üstün gelen, gücü yeten, galip. BATUĞ: (Tür.) (bkz. Batu).
BATUHAN: (Tür.) Altınordu devletinin kurucusu (1204-1255). Cengiz Han'ın torunu. BATUR: (Tür.) Kahraman, yiğit, cesur, bahadır.
BATURALP: (Tür.) Yiğitler yiğidi. BATURAY: (Tür.) (bkz. Batur).
BATURHAN: (Tür.) (bkz. Batur). BAVER: (Fars.) Tasdik, inanma. Sağlam, pek doğru.
BAYAR: (Tür.) 1. Ulu, yüce saygın, soylu. 2. Ekilmemiş toprak.
BAYAZID: (Ar.) (bkz, Bayezid).
BAYBARS: (Tür.) Bahri Memlüklerin sultanı olup Kıpçak ülkesinde doğmuştur. Baybars (el-Melikü'l-Zahir Rüknettin). (1223 Şam - 1277). Eyyubi hanedanını ortadan kaldırıp Abbasi halifeliğinin yeniden kurulmasını sağladı.
BAYBAŞ: (Tür.) Zengin, ileri gelen, saygın.
BAYER: (Tür.) Zengin, varlıklı kimse.
BAYEZİT: (Ar.) Çeşitli zamanlarda yaşamış Osmanlı şehzadelerinin genel adı. Bayezit l. (Bursa 1360-Alaşehir 1403). Yıldırım, Osmanlı padişahı. I. Murat'ın Gülçiçck Hatun'dan olma oğlu.
BAYRAM: (Tür.) 1. Neşe ve sevinç günü. Dini bakımdan hususi değeri olan ve milletçe kutlamalar yapılan gün veya günler.
BEDİRHAN: (Fars) İleri görüşlü, aydın lider.
BEDREDDİN: (Ar.) 1. Din'in nuru, ışığı. 2. Dinin aydınlığı, dinde bilgelik. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
BEHÇET: (Ar.) 1. Sevinç. 2. Güzellik, güleryüzlülük. 3. Şirinlik. Bu kelime Kur'an-ı Kerim'in Neml suresi 60. ayetinde geçmektedir.
BEHLÜL: (Ar.) 1. Çok gülen, çok gülücü. 2. Hayır sahibi, çok iyi adam. 3. Bir İslam sofisi, Behlül-i Dana. Harun er-Reşid'in kardeşinin adı olup, delice hareketleriyle meşhur olmuştur.
BEHMAR: (Fars.) Çok ziyade, fazla. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.BEHNAN: (Ar.) Güleç, güler-yüzlü, iyi huylu ve daima gülen adam.
BEKDİL: (Tür.) 1. Doğru sözlü, mert. 2. Gönlü zengin. Baygönüllü.
BEKİL: (Ar.) Yakışıklı, süslü delikanlı, genç.
BEKİR: (Ar.) 1. Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse, bakir. 2. Yeni doğmuş. 3. Öncesi, İsmaili zümresine ait büyük bir Arap kabilesi.
BEKTAŞ: (Fars.) 1. Akran. 2. Eş, müsavi. - Bektaşi: Hacı Bektaş Veli tarikatına mensubolan kişi, Horasan'da gelip Anadolu'ya yerleşen Hacı Bektaş Veli tarafından kurulduğu ileri sürülen tarikata mensup ilk zamanlan bilinmeyen bu tarikat, sonradan batıni bir hüviyet kazanmıştır.
BEREN: (Tür.) Güçlü, kuvvetli, akıllı.
BERİN: (Fars.) 1. En yüksek, çok yüce. 2. Soylu.
BERKEL: (Tür.) güçlü el.
BERKER: (Tür.) Güçlü, sağlam kişilikli.
BERKİ: (Tür.) Şimşek gibi parlak.
BERKİN: (Tür.) Sağlam güçlü kuvvetli. BERKKAN: (Tür.) Güçlü soydan gelen.
BERKMAN: (Tür.) Güçlü, sağlam, kişilikli.
BERKSAN: (Tür.) Güçlü tanınan kimse.
BERKSOY: (Tür.) (bkz. Berksan).
BERKSU: (Tür.) Soğuk ve keskin su.
BERKÜN: (Tür.) Sağlam, güçlü tanınmış.
Babür : Büyük Moğol Devletini kuran ve Babürname adlı eseriyle bilinen hükümdar
Bağatur : Kahraman
Bahra (Ar.) : Timur devletinin güney sınırını koruyan eski bir sınır kale
Bakanay : Güzelliği gözle net bir şekilde görülebilen
Balaman : İri büyükBalamir : Tuna kıyılarına kadar fetihler yapmış Türk hükümdarı
Balatekin : Güçlü kuvvetli ve uyanık
Balatürk : Güçlü kuvvetli Türk
Balkır : Işıl ışıl parıldayan
Barışcan : Barışı candan isteyen
Barik (Ar.) : Parıldayan. * Nazik, dakik, ince
Barkan : Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal külle
Barkın : Yolculuk eden, yolcu
Basım : Enerji
Basır (Ar.) : Gören, görücü
Basim (Ar.) : Sempatik ve sevecen olan
Başar : Başarılı ol anlamında
Başaran : Muvaffak olan
Başarı : Başarma eylemi veya başarılan şey
Başat : Benzerleri arasında üstün olan, önde gelen kimse
Başdaş : Akran, emsal
Başman : Bir topluluğun ileri gelenlerinden. * Sözü geçen kimse
Başol : Yöneten, lider ol anlamındaBaşöz : Asıl hükümdar, öz yönetici
Başsoy : Soyluların en önde geleniBatır : Yiğit, kahraman
Batırhan : Yiğit hakan
Battal : Kahraman, yiğit. * Alışılmıştan daha büyük
Bayal : Saygın ve kudretli
Baybars : Türklerin besledikleri bir tür küçük boy kaplan. * Memluk Devleti’nin dördüncü sultanı
Baybura : Dede korkut hikâyelerinde geçen bir adBaybora : Bora gibi haşin ve sert
Baycan : Zengin, cömert ve gönlü tok olan
Bayça : Zengin ve cömert kişi
Baydar : İlhanlı Devleti’nin komutanlarından
Bayduhan : Kutluk Devlet’ini kuran Kutluk Han’ın kardeşi
Baydur : Güçlü, kuvvetli, cesur. * Yerleşim merkezinin başı
Bayhan : Zenginlik
Baykan : Soylu olan
Baylan : Olgun ve kibar, nazlı, şımarık
Bayman : Saygın, fedakâr ve zengin kişi
Bayrı : Soyu eskiye dayanan
Bayru : Çok eski bir geçmişi olan
Baysan : Varlıklı ve ünlü
Baysu : Faziletli ve saygın kişi
Baytekin : Zengin ve güvenilir kimse
Baytok : Gözü yükseklerde olmayan, zengin ve saygın olan
Baytüze : Varlıklı ve haktan yana olan
Bedayi (Ar.) : Eşi benzeri olmayan güzel, mükemmel, yeni şeyler
Bedel (Ar.) : Değer, kıymet. * Bir şeyin yerine verilen, yerini tutan şey, karşılık
AbdülBedi (Ar.) : Bir şeyi örneği olmadığı halde meydana getiren. * Yoktan var eden Allah'ın 99 isminden biri
Bedid (Far.) : Meşhur, görünür, açık meydanda
Bedih (Ar.) : Şan ve şerefi büyük
Behiç (Ar.) : Şen, güzel, güler yüzlü adam
Beksan : Tanınmış, ünlü, saygın
Bektaş (Far.) : Akran. * Eş, müsavi
Bengialp : Yiğitliği ve kahramanlığıyla her zaman anılacak olan
Bengisoy : Soyu sonsuza dek yaşayacak olan
Berat (Ar.) : Nişan, rütbe
Berge : İz, işaret
Bergin : Güçlü, kuvvetli
Berhan : Güçlü komutan
Berk (Ar.) : Şimşek
Berkal : Sağlam ve güçlü ol
Berkan (Ar.) : Şakıma. * Parıldama
Berkant : Sağlam ve güçlü olan
Berkay : Güçlü ve ay gibi olan
Berkcan (Arapça-Farsça). : Hayatı yıldırım gibi sağlam ve güçlü olan
Berke : Kamçı değnek. * Cengiz Han’ın torunu, Batuhan’ın kardeşi
Berkol : Güçlü ve sağlam ol
Berksal : Güçlü ve sağlam olan
Berksin : Güçlü, sağlam ve kuvvetli olan
Berksun : Gücünü ver
Berktan : Tanyeri gibi güçlü ve güzel olan
Berkün : Sağlam ün, şan
Bertan : Tanyeri gibi güzel ve güçlü
Berter (Far.) : Üstün ve değerli kişilik
Besim (Ar.) : Güler yüzlü ve sempatik insan
Beşir (Ar.) : Müjde getiren
Beydaş : Dürüstlük, hakkaniyet
Beykan : Soylu ve zengin bir geçmişe sahip
Beysan : Bey, efendi. * Zengin ün
Beytekin : Bir tane, biricik olan. * Musul bölgesinde Beytekin Devleti’ni kuran komutanBeytullah (Ar.) : Kâbe, Allah’ın evi
Beyzat (Far.) : Doğuştan soyluBilal (Ar.) : Su gibi ıslatan, ıslatış, ıslaklık
Bilen : Bilgili, görgülü, anlayışlı
Bilge : Bilgili, iyi geniş, derin, bilgi sahibi kimse
Bilgehan : Göktürk hakanı, Babası Kutluğ İlteriş Han'dır
Bilgekağan : Göktürk hakanı, İkinci Göktürk hanedanlığının kurucusu
Bilgekan : Bilgin soydan gelen.
Bilger : Akıllı, bilgili, bilge, bilgin.
Bilgin : Bilgili kişi, alim
Bilkan : Bilgili
Bilmen : Bilen, anlayan, bilgili
Binali (Ar.) : Ali'nin oğlu.
Binalp : Yiğitler
Binkan : Soylu kanlar
Bintuğ : Soylu kanlar
Birant : Özel, tek yemin. * Özelliği olan yemin
Birat : Asil, soylu, bir aileye mensup
Bircan : Tek, eşsiz.
Birdal : Bir tane, tek dal
Birgit : Birleşik, birleşmiş, birlik almış
Birhan : Tek yönetici, tek hakan
Birkan : Soylu, aynı soydan gelen
Birke (Ar.). : Büyük havuz. * Gölcük. * Göğüs
Birmen : Tek olan, benzeri olmayan kimse
Birol : Tek ad, bir ol anlamında
Birtan : Bir tane, tek.
Bişr (Ar.) : Güler yüzlü kişi, güleç, sevimli
Boğaç: Efsaneleşmiş bir hikâye kahramanı. * Dede Korkut Hikâyeleri’nde geçer
Boğatay : Güçlü, kuvvetli
Bolat : Çelik gibi sert
Borahan : Sert hakan
Boran : Şimşek ve gök gürültüleriyle karışık yağan yağmur. * Yaban güvercini
Boratav : Sert ve olgun kişi
Boray ; Örnek insan, yürekli, cesur, önde gelen
Boydak : Özgürlüğü seven
Boysan : Yakışıklı delikanlı
Bozbala : Cesur ve yiğit genç
Börühan : Savaşçı hükümdar
Budak : Ağacın dal olacak sürgünü. * Dal
Budun : Halk, millet, ahali.
Budunalp: Cesur halk
Buğrahan (Far.-Tür.): X. yy.ın başlarında Orta Asya'daki yağma boyundan çıkan ve ilk İslam devletinin Türk hükümdarlarının birçoğuna verilen unvan
Bulak : Kaynak, pınar, çeşme
Bumin : Göktürk devletinin kurucusu Buminhan : Bumin Han
Burak (Ar.) : Hz. Muhammed’in Mirac'daki bineği, Kur'an'da böyle bir isim geçmemekle beraber, İslam kaynaklarında böyle bir bineğin olduğuna dair rivayetler vardırBurç (Ar.) : Kalenin köşelerine yapılan daha yüksek ve daha kalın çıkıntı kule. * Yuvarlak bin. * Güneşin ayrıldığı on iki kısımdan her biri Burçhan : Burç HanBurhan (Ar.) : Delil, hüccet Burhanettin (Ar.) : Dinin delili.Buyan : Mutluluk, uğur, talih. * İyi biliş, sevap Buyrukalp : Egemen olan kahramanBülent (Far.) : Yüce, yüksek, ulvi Bünyamin (Ar.) : Yakup peygamberin en küçük oğlu Bürge : Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse
Bağdaş (tr) : Yakın arkadaş, dost.
Bağış (tr) : 1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.Bağışcan (tr) :1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.
Bağışhan (tr) : 1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.BAHA: (Ar.) 1. Güzellik, zariflik. 2. Parıltı. 3. Alışma, dadanma. - Bahailik mezhebinin kurucusu.
BAHADDİN: (Ar.) Dinin güzelligi. Dinin değerlisi. - Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır.
BAHADIR: (Fars.) Cesur, yiğit, bağatur. Timur soyundan Hindistan'da hükümdarlık yapmış Türk lider.
BAHADIRHAN: (Tür.) (bkz. Bahadır).
BAHAEDDİN: (Ar.) (bkz. Bahaddin). Bahaeddin Ahmed Efendi (Bursa 1741-1794): Osmanlı dönemi tarihçilerinden. Müderrislik ve kadılık yaptı.
BAHİT: (Ar.) Bahtı açık şanslı.
BAHRİ: (Ar.) 1. Denize ait denize mensup, denizle ilgili. 2. Denizci, levent. 3. Tüyünden kürk olan, patkada denilen, gagası kaşığa benzer bir çeşit deniz ördeği.
BAHTİYAR: (a.f.i.). 1. Bahtlı, talihli. 2. Mesud, mutlu. Bahtiyar (Ebu Mansur) (942-978). Büveyhilerin hükümdarlarından biriBALDEMİR: (Tür.) Güçlü, kuvvetli, şirin.
BALER: (Tür.) Tatlı dilli, cana yakın kimse.
BALİBEY: (a.t.i.) Osmanlı beylerinden. Bosna beyi olarak Kanuni'nin Belgrad Seferine katıldı. Mohaç savaşında (1526) düşmanı iki yandan çevirerek zaferin kazanılmasında büyük payı oldu.BARAK: (Tür.) Oğuzların Bayat boyuna mensup bir oymak. Gaziantep, Kilis ve Nizip çevresinde yaşarlar. - Barak Han: Çağatay hükümdarı (1266-1271).
BARANSEL (f.t.i.) 1. Yağmur. Mevsim-i Baran, yağmur mevsimi.
BARIM: (Tür.) Varlık, servet, zenginlikBARIN: (Tür.) 1. Bütün, hep. 2. Güç kuvvet. 3. Göğüs. 4. Moğol devrinde Orta Asya'da büyük beyliklerden biri.
BARIŞ: (Tür.) 1. Savaşsızlık durumu. 2. Savaştan sonra silah bırakma, uzlaşma sulh. 3. Dirlik, düzenlik.
BARIŞCAN: (Tür.) (bkz. Barış).
BARİK: (Ar.) 1. Parıldayan. 2. Nazik, dakik, ince. Fikr-i Barik İnce düşünce.BARKIN: (Tür.) Yolculuk eden, yolcu gezgin.
BARLAS: (Tür.) Kahraman, savaşçı.
BARTU: (Tür.) En eski Türk kağanlarından biri.
BASRİ: (Ar.) Basralı, Basra şehrinde oturan. Hasan'ı Basri'ye izafeten kullanılmıştır.
BATTAL: (Ar.) 1. Cesur, kahraman. 2. Pek büyük. 3. İşe yaramaz, hantal. 4. İşsiz. Battal Gazi: Emevilerin VII. yy. Bizans'a düzenledikleri sefer ve savaşlarda ün salmış komutanı.
BATU: (Tür.) Üstün gelen, gücü yeten, galip. BATUĞ: (Tür.) (bkz. Batu).
BATUHAN: (Tür.) Altınordu devletinin kurucusu (1204-1255). Cengiz Han'ın torunu. BATUR: (Tür.) Kahraman, yiğit, cesur, bahadır.
BATURALP: (Tür.) Yiğitler yiğidi. BATURAY: (Tür.) (bkz. Batur).
BATURHAN: (Tür.) (bkz. Batur). BAVER: (Fars.) Tasdik, inanma. Sağlam, pek doğru.
BAYAR: (Tür.) 1. Ulu, yüce saygın, soylu. 2. Ekilmemiş toprak.
BAYAZID: (Ar.) (bkz, Bayezid).
BAYBARS: (Tür.) Bahri Memlüklerin sultanı olup Kıpçak ülkesinde doğmuştur. Baybars (el-Melikü'l-Zahir Rüknettin). (1223 Şam - 1277). Eyyubi hanedanını ortadan kaldırıp Abbasi halifeliğinin yeniden kurulmasını sağladı.
BAYBAŞ: (Tür.) Zengin, ileri gelen, saygın.
BAYER: (Tür.) Zengin, varlıklı kimse.
BAYEZİT: (Ar.) Çeşitli zamanlarda yaşamış Osmanlı şehzadelerinin genel adı. Bayezit l. (Bursa 1360-Alaşehir 1403). Yıldırım, Osmanlı padişahı. I. Murat'ın Gülçiçck Hatun'dan olma oğlu.
BAYRAM: (Tür.) 1. Neşe ve sevinç günü. Dini bakımdan hususi değeri olan ve milletçe kutlamalar yapılan gün veya günler.
BEDİRHAN: (Fars) İleri görüşlü, aydın lider.
BEDREDDİN: (Ar.) 1. Din'in nuru, ışığı. 2. Dinin aydınlığı, dinde bilgelik. Türk dil kuralına göre "d/t" olarak kullanılır.
BEHÇET: (Ar.) 1. Sevinç. 2. Güzellik, güleryüzlülük. 3. Şirinlik. Bu kelime Kur'an-ı Kerim'in Neml suresi 60. ayetinde geçmektedir.
BEHLÜL: (Ar.) 1. Çok gülen, çok gülücü. 2. Hayır sahibi, çok iyi adam. 3. Bir İslam sofisi, Behlül-i Dana. Harun er-Reşid'in kardeşinin adı olup, delice hareketleriyle meşhur olmuştur.
BEHMAR: (Fars.) Çok ziyade, fazla. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.BEHNAN: (Ar.) Güleç, güler-yüzlü, iyi huylu ve daima gülen adam.
BEKDİL: (Tür.) 1. Doğru sözlü, mert. 2. Gönlü zengin. Baygönüllü.
BEKİL: (Ar.) Yakışıklı, süslü delikanlı, genç.
BEKİR: (Ar.) 1. Sabahları erken kalkmayı alışkanlık edinen kimse, bakir. 2. Yeni doğmuş. 3. Öncesi, İsmaili zümresine ait büyük bir Arap kabilesi.
BEKTAŞ: (Fars.) 1. Akran. 2. Eş, müsavi. - Bektaşi: Hacı Bektaş Veli tarikatına mensubolan kişi, Horasan'da gelip Anadolu'ya yerleşen Hacı Bektaş Veli tarafından kurulduğu ileri sürülen tarikata mensup ilk zamanlan bilinmeyen bu tarikat, sonradan batıni bir hüviyet kazanmıştır.
BEREN: (Tür.) Güçlü, kuvvetli, akıllı.
BERİN: (Fars.) 1. En yüksek, çok yüce. 2. Soylu.
BERKEL: (Tür.) güçlü el.
BERKER: (Tür.) Güçlü, sağlam kişilikli.
BERKİ: (Tür.) Şimşek gibi parlak.
BERKİN: (Tür.) Sağlam güçlü kuvvetli. BERKKAN: (Tür.) Güçlü soydan gelen.
BERKMAN: (Tür.) Güçlü, sağlam, kişilikli.
BERKSAN: (Tür.) Güçlü tanınan kimse.
BERKSOY: (Tür.) (bkz. Berksan).
BERKSU: (Tür.) Soğuk ve keskin su.
BERKÜN: (Tür.) Sağlam, güçlü tanınmış.
Babür : Büyük Moğol Devletini kuran ve Babürname adlı eseriyle bilinen hükümdar
Bağatur : Kahraman
Bahra (Ar.) : Timur devletinin güney sınırını koruyan eski bir sınır kale
Bakanay : Güzelliği gözle net bir şekilde görülebilen
Balaman : İri büyükBalamir : Tuna kıyılarına kadar fetihler yapmış Türk hükümdarı
Balatekin : Güçlü kuvvetli ve uyanık
Balatürk : Güçlü kuvvetli Türk
Balkır : Işıl ışıl parıldayan
Barışcan : Barışı candan isteyen
Barik (Ar.) : Parıldayan. * Nazik, dakik, ince
Barkan : Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal külle
Barkın : Yolculuk eden, yolcu
Basım : Enerji
Basır (Ar.) : Gören, görücü
Basim (Ar.) : Sempatik ve sevecen olan
Başar : Başarılı ol anlamında
Başaran : Muvaffak olan
Başarı : Başarma eylemi veya başarılan şey
Başat : Benzerleri arasında üstün olan, önde gelen kimse
Başdaş : Akran, emsal
Başman : Bir topluluğun ileri gelenlerinden. * Sözü geçen kimse
Başol : Yöneten, lider ol anlamındaBaşöz : Asıl hükümdar, öz yönetici
Başsoy : Soyluların en önde geleniBatır : Yiğit, kahraman
Batırhan : Yiğit hakan
Battal : Kahraman, yiğit. * Alışılmıştan daha büyük
Bayal : Saygın ve kudretli
Baybars : Türklerin besledikleri bir tür küçük boy kaplan. * Memluk Devleti’nin dördüncü sultanı
Baybura : Dede korkut hikâyelerinde geçen bir adBaybora : Bora gibi haşin ve sert
Baycan : Zengin, cömert ve gönlü tok olan
Bayça : Zengin ve cömert kişi
Baydar : İlhanlı Devleti’nin komutanlarından
Bayduhan : Kutluk Devlet’ini kuran Kutluk Han’ın kardeşi
Baydur : Güçlü, kuvvetli, cesur. * Yerleşim merkezinin başı
Bayhan : Zenginlik
Baykan : Soylu olan
Baylan : Olgun ve kibar, nazlı, şımarık
Bayman : Saygın, fedakâr ve zengin kişi
Bayrı : Soyu eskiye dayanan
Bayru : Çok eski bir geçmişi olan
Baysan : Varlıklı ve ünlü
Baysu : Faziletli ve saygın kişi
Baytekin : Zengin ve güvenilir kimse
Baytok : Gözü yükseklerde olmayan, zengin ve saygın olan
Baytüze : Varlıklı ve haktan yana olan
Bedayi (Ar.) : Eşi benzeri olmayan güzel, mükemmel, yeni şeyler
Bedel (Ar.) : Değer, kıymet. * Bir şeyin yerine verilen, yerini tutan şey, karşılık
AbdülBedi (Ar.) : Bir şeyi örneği olmadığı halde meydana getiren. * Yoktan var eden Allah'ın 99 isminden biri
Bedid (Far.) : Meşhur, görünür, açık meydanda
Bedih (Ar.) : Şan ve şerefi büyük
Behiç (Ar.) : Şen, güzel, güler yüzlü adam
Beksan : Tanınmış, ünlü, saygın
Bektaş (Far.) : Akran. * Eş, müsavi
Bengialp : Yiğitliği ve kahramanlığıyla her zaman anılacak olan
Bengisoy : Soyu sonsuza dek yaşayacak olan
Berat (Ar.) : Nişan, rütbe
Berge : İz, işaret
Bergin : Güçlü, kuvvetli
Berhan : Güçlü komutan
Berk (Ar.) : Şimşek
Berkal : Sağlam ve güçlü ol
Berkan (Ar.) : Şakıma. * Parıldama
Berkant : Sağlam ve güçlü olan
Berkay : Güçlü ve ay gibi olan
Berkcan (Arapça-Farsça). : Hayatı yıldırım gibi sağlam ve güçlü olan
Berke : Kamçı değnek. * Cengiz Han’ın torunu, Batuhan’ın kardeşi
Berkol : Güçlü ve sağlam ol
Berksal : Güçlü ve sağlam olan
Berksin : Güçlü, sağlam ve kuvvetli olan
Berksun : Gücünü ver
Berktan : Tanyeri gibi güçlü ve güzel olan
Berkün : Sağlam ün, şan
Bertan : Tanyeri gibi güzel ve güçlü
Berter (Far.) : Üstün ve değerli kişilik
Besim (Ar.) : Güler yüzlü ve sempatik insan
Beşir (Ar.) : Müjde getiren
Beydaş : Dürüstlük, hakkaniyet
Beykan : Soylu ve zengin bir geçmişe sahip
Beysan : Bey, efendi. * Zengin ün
Beytekin : Bir tane, biricik olan. * Musul bölgesinde Beytekin Devleti’ni kuran komutanBeytullah (Ar.) : Kâbe, Allah’ın evi
Beyzat (Far.) : Doğuştan soyluBilal (Ar.) : Su gibi ıslatan, ıslatış, ıslaklık
Bilen : Bilgili, görgülü, anlayışlı
Bilge : Bilgili, iyi geniş, derin, bilgi sahibi kimse
Bilgehan : Göktürk hakanı, Babası Kutluğ İlteriş Han'dır
Bilgekağan : Göktürk hakanı, İkinci Göktürk hanedanlığının kurucusu
Bilgekan : Bilgin soydan gelen.
Bilger : Akıllı, bilgili, bilge, bilgin.
Bilgin : Bilgili kişi, alim
Bilkan : Bilgili
Bilmen : Bilen, anlayan, bilgili
Binali (Ar.) : Ali'nin oğlu.
Binalp : Yiğitler
Binkan : Soylu kanlar
Bintuğ : Soylu kanlar
Birant : Özel, tek yemin. * Özelliği olan yemin
Birat : Asil, soylu, bir aileye mensup
Bircan : Tek, eşsiz.
Birdal : Bir tane, tek dal
Birgit : Birleşik, birleşmiş, birlik almış
Birhan : Tek yönetici, tek hakan
Birkan : Soylu, aynı soydan gelen
Birke (Ar.). : Büyük havuz. * Gölcük. * Göğüs
Birmen : Tek olan, benzeri olmayan kimse
Birol : Tek ad, bir ol anlamında
Birtan : Bir tane, tek.
Bişr (Ar.) : Güler yüzlü kişi, güleç, sevimli
Boğaç: Efsaneleşmiş bir hikâye kahramanı. * Dede Korkut Hikâyeleri’nde geçer
Boğatay : Güçlü, kuvvetli
Bolat : Çelik gibi sert
Borahan : Sert hakan
Boran : Şimşek ve gök gürültüleriyle karışık yağan yağmur. * Yaban güvercini
Boratav : Sert ve olgun kişi
Boray ; Örnek insan, yürekli, cesur, önde gelen
Boydak : Özgürlüğü seven
Boysan : Yakışıklı delikanlı
Bozbala : Cesur ve yiğit genç
Börühan : Savaşçı hükümdar
Budak : Ağacın dal olacak sürgünü. * Dal
Budun : Halk, millet, ahali.
Budunalp: Cesur halk
Buğrahan (Far.-Tür.): X. yy.ın başlarında Orta Asya'daki yağma boyundan çıkan ve ilk İslam devletinin Türk hükümdarlarının birçoğuna verilen unvan
Bulak : Kaynak, pınar, çeşme
Bumin : Göktürk devletinin kurucusu Buminhan : Bumin Han
Burak (Ar.) : Hz. Muhammed’in Mirac'daki bineği, Kur'an'da böyle bir isim geçmemekle beraber, İslam kaynaklarında böyle bir bineğin olduğuna dair rivayetler vardırBurç (Ar.) : Kalenin köşelerine yapılan daha yüksek ve daha kalın çıkıntı kule. * Yuvarlak bin. * Güneşin ayrıldığı on iki kısımdan her biri Burçhan : Burç HanBurhan (Ar.) : Delil, hüccet Burhanettin (Ar.) : Dinin delili.Buyan : Mutluluk, uğur, talih. * İyi biliş, sevap Buyrukalp : Egemen olan kahramanBülent (Far.) : Yüce, yüksek, ulvi Bünyamin (Ar.) : Yakup peygamberin en küçük oğlu Bürge : Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse
