Bir defasında İblis (neûzübillahimineşşeytanirracîm) bir ihtiyar adam kılığında Süleyman Aleyhisselâm’a geldi.
Süleyman (a.s) ona sordu:
“Ey şeytan, İsa Peygamberin ümmetine ne yaparsın? vesveselerinle onlara neyi telkin edersin?”
Şeytan (neûzübillahimineşşeytanirracîm) dedi:
“Onları Allah’tan başka bir Allah’a davet ederim. Onu Allah sanırlar. Kendi kendilerine putlar düzerler ve onlara tapınırlar.”
Süleyman (a.s) tekrar sordu:
“Peki Muhammed Aleyhisselaâm’ın ümmetine ne yaparsın? Vesveselerinle onlara neyi telkin edersin?”
Şeytan (neûzübillahimineşşeytanirracîm) dedi:
“Onları da altın, gümüş ve para sevgisi ile öyle azdırırım ki, bunları “Lâ ilâhe illallah” demekten daha çok severler. Öyle ki, “Lâ ilâhe illallah” demeyi bile unuturlar. Hep altın, gümüş ve para peşinde koşarlar…”
Kaynak: Müzekki’n-Nüfûs
Süleyman (a.s) ona sordu:
“Ey şeytan, İsa Peygamberin ümmetine ne yaparsın? vesveselerinle onlara neyi telkin edersin?”
Şeytan (neûzübillahimineşşeytanirracîm) dedi:
“Onları Allah’tan başka bir Allah’a davet ederim. Onu Allah sanırlar. Kendi kendilerine putlar düzerler ve onlara tapınırlar.”
Süleyman (a.s) tekrar sordu:
“Peki Muhammed Aleyhisselaâm’ın ümmetine ne yaparsın? Vesveselerinle onlara neyi telkin edersin?”
Şeytan (neûzübillahimineşşeytanirracîm) dedi:
“Onları da altın, gümüş ve para sevgisi ile öyle azdırırım ki, bunları “Lâ ilâhe illallah” demekten daha çok severler. Öyle ki, “Lâ ilâhe illallah” demeyi bile unuturlar. Hep altın, gümüş ve para peşinde koşarlar…”
Kaynak: Müzekki’n-Nüfûs