Değerli Okuyucularım;
Bu zamana kadar herhangi bir hatam olduysa özür dilerim.
Yazdığım bu yazı hayal ederek yazmış olduğum bir yazıdır.Ben ölümü her zaman aklımın bir köşesine koyarım.Hergün onlarca sela okunuyor ama ders almıyoruz o selalar aslında bize bir uyarı ama…
Zaman her şeyin ilacı derler; birde bunun tersten okuyabilsek ne güzel olur değil mi?
Bu yazımda imla hatalarım çok olabilir bu olayı yaşamadım yaşasam bile anlatacağımı sanmıyorum.Ölüm den korkmamızın nedeni kötü olması değil amellerimizden korkmamız, Müslümanlığın hakkını veremeyişimizden korkuyoruz.Diğer dünyaya bir şey yapmadığımızdan korkuyoruz.
Bir yazarımız diyor ki;
''Düşünmekten korkarız
Hissederler diye
Fikir söylemekten korkarız
Reddederler diye
Ölümden korkarız
Azrail Gelir Diye''
yanlış hatırlamıyorsam böyleydi.
Son olarak şunu söyleyip yazıma geçebilirsiniz
Namazı her gün kılıyoruz ve sıkılıyoruz diyenlere şunu söylemek istiyorum Bir kitapta okumuştum.''Onu diyenler hayatta ebedi kalacağını zannedenler hayatta çok fazla yaşacağını zannedenlerdir. Diye''. Hatam olduysa özür dilerim...
Hayırlı okumalar dilerim…Allah Razı Olsun…
Şunu da tekrar söylemek istiyorum ki bu yazımda imla hatalarım diğer yazdıklarımdan çok olacaktır. Sizden istediğim Beni anlayışla karşılamanızı...
Sabahın erken saatleriydi. Yüksek bir sesle uyandım emre emre emre diyen bir sesle annem zannetmiştim ilk başlarda ama gördüğüm o değildi… Azrail di o an rüya görüyorum zannettim kendime bir iki tokat attım ama olmadı gördüğüm şey aynıydı.
Sonra Kendi kendime dedim ki ölüm günüm bugün demek ölüm demek ki beni uykuda yakalayacak; demek ki ölümün yaşlısı genci olmuyor;O an ilk defa dedim ki malda mülkte yalan…
Azrail o kadar çok korkunçtu ki dilim birbirine dolandı Azrail bana ayetler söylüyordu ama ben bir şey anlamıyordum
Elinde hançeriyle yanıma doğru geliyordu alnımdan soğuk terler akmaya başladı.
O an dedemi düşündüm onunda ölüm anında soğuk terleri vardı inanamıyordum o an kılmadığım namazlar; kılmadığım nafile namazları aklıma gelmişti. O an gafletten uyanmıştım.Gözüm keskinleşti. Kendimden çok utanıyordum.
Daha zamanım var diyordum ama yokmuş demek ki gencim diyordum daha gençliğimin baharında diyordum.
Ama olmadı işte ölüm geldi. Sonra birden kapı açıldı.
---Emre oğlum uyandın mı?
Evet, uyandım dedim ama aynı soruyu bir kez daha sordu.
Anne uyandım, buradayım işte görmüyor musun? dedim ama duymadı da görmedi de. Yatağıma geldi yatan bendim inanamadım. Annem üstüme kapanıp ağlamaya başladı. Anne ağlama ben buradayım diyorum ama duymuyor beni. Sonra annem telefonu aldı ve babamı aradı. Babama tek bir söz ile bağıra bağıra emre öldü dedi annemin o bağrışından bende çok korkmuştum
Anne dedim ne ölmesi ben buradayım adamı telaşlandırma dedim ama. Duymuyordu beni
Kapattı telefonu yanıma doğru koştu annemin bağrışmaları yankılanıyordu.Sonra kapı zili duyuldu annem koşarak ağlayan gözlerle kapıyı açtı.Gelen babamdı hoş geldin baba dedim ama duymadı beni .Koşarak benim odama girdi oda ağlamaya başladı zaten geldiğinde belliydi ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüştü ve İlk defa babamın ağladığını gördüm.Sonra komşular gelmeye başladı ellerinde Yasinler ,Kuranı Kerimler vardı ve Onlarda ağlıyorlardı. nasıl haber aldılarını bilmiyorum ama geldiler ve her biri şu sözleri söylüyorlardı inna lillahi ve inna ileyhi raciun sözleriydi/sesleriydi .
Komşular annemin yanına gelerek oğlunun mekanı cennet olsun diyerek ,annemi teselli etmeye çalışıyorlardı...Sonra cenaze arabası geldi.Tabutun içine beni koyuyorlardı.Beyaz kefenle…Anne ne olur koyma çok korkuyorum anneee anne
Ağlıyordum ama duymuyorlardı beni.Koydular arabaya.Camiye gidiyorduk.Babam konuşurken duydum yıkanacakmışım.Camiye geldik bir ses duydum emre dostum dedi seslenilen yere döndüm içimden dedim ki şükürler olsun beni gören biri var dedim ama gördüğümden çok ürperdim şeytandı bu.Beni oyunlarıyla dünyaya aşık eden o şeytandı bana dostum diyordu.Hatta Bana şunları diyordu dinlediğin müzikleri cennet müziği olarak gösteren bendim .Aklına fikrine hükmettim sende uyguladın.Namazın en son farzını kaçıran bendim diyordu.Kötü arkadaşlar ile dostluk kurmana ben vesile oldum diyordu benden kaçışın yok diyordu..Daha anlamadın mı diyordu .Beni tanımadın mı diyordu ben senin kötü nefsinim,diyordu….
Ağlamaya başladım yazıklar olsun bana diyordum. Bir an hayatım gözümün önüne geldi. Hile yaptığım oyunlar, yetimin elinden aldığım paralar…haram lokmalar.kumar oyunları hayatımın her anı bomboş du. Hiçbir şey yapmamıştım.Hep kötülük için çalışmıştım… Hatırlamak bile istemiyordum ne caniymişim ben diyordum…
Evde Yasinler,Kuranlar okunuyordu. Bir gün hiç aklıma gelmezdi benim için ağlayacaklarını, hiç aklıma gelmezdi,Kendi selamı duyacağımı Hiç Aklıma gelmezdi…HİÇÇ
Herkes ağlıyordu bende Hoca efendinin yanına gittim beni yıkıyordu sıcak suyla, sonra şeytanın sesi geldi ve dedi ki ‘’Hani sen kendini yüksek görüyordun? Hani hiç ölmeyeceğim diyordun gördün mü? İşte öldünnnnn evet sen öldün!!! artık Ölüsün benden kaçamazsın.şimdi beni görüyorsun,gözün keskinleşti diyordu…senin yaptıklarından ben sorumlu değilim diyordu.
Kibirlenmenin cezası budur tadına bak güzel mi?Hoşuna gitti mi? Bende ağlıyordum haliyle…
Babam,amcam,dayım yanıma geldi beni alıp tabutun içine koydular durun koymayın diyordum ama duyan yok beni.
Sonra mezarlığa götürdüler.Bu sefer şansımı dayımda denemek istiyordum ne olur indirsinler beni dayı hani beni seviyordunuz söyle de indirsinler beni ;Ama duyan yok!!! Bir kez daha şansımı denemek istedim ve şöyle dedim nereye götürüyorsunuz beni farkında mısınız? dedim ama sonuç nafile…
Birden aynı sesi duydum baktım ki şeytan bana bu kez çukuru görmüyor musun?Ne çukuru dedim ve önüme baktım ki hayretler içerisinde kaldım.Önümde ateş içinde cayır cayır yanan bir çukur vardı.Bana artık burada kalacaksın sana arkadaş olarak böcekler, fareler eşlik edecek buranın sahipleri böcekler, fareler dedi. Ne olur indirin dedim!!!
Bağırdım Bağırdım olmadı!!! Yazıklar olsun bana, yazıklar olsun bana…
Şeytan beni ateşin içine sürüklüyordu Allahım geri döndür diyordum
Ne olur rahmet eyle diye bağırıyordum.O da dedi ki bunu demek için geç kalmadın mı bunca zaman ne yaptın neredeydin???
Sonra bir ses duydum oğlum emre kalk hadi sabah oldu okula geç kalıyorsun…
Ne bu ter yoksa kabus mu gördün? O an anneme öyle bir sarıldım ki onu öyle bir Öptüm ki…
Rabbim hepimizi Cehennem ateşinden korusun,Hepimizi şeytanın hilelerinde uzak tutsun…
Sizlerden tekrar tekrar özür diliyorum.
Elimden geleni yapmaya çalıştım…
Ne olur geç olmadan köprüden ilk önce hayırlı amellerimizi geçirelim sonrada dünyadaki işler ile uğraşalım.Dünayay Bağlanmadan nefsine mağlup olmadan….
Haydi....!!!!
Saygılarımla
Allaha Emanet Olun
Emre ATASOY
7 Mayıs 2011
18:34
Bu zamana kadar herhangi bir hatam olduysa özür dilerim.
Yazdığım bu yazı hayal ederek yazmış olduğum bir yazıdır.Ben ölümü her zaman aklımın bir köşesine koyarım.Hergün onlarca sela okunuyor ama ders almıyoruz o selalar aslında bize bir uyarı ama…
Zaman her şeyin ilacı derler; birde bunun tersten okuyabilsek ne güzel olur değil mi?
Bu yazımda imla hatalarım çok olabilir bu olayı yaşamadım yaşasam bile anlatacağımı sanmıyorum.Ölüm den korkmamızın nedeni kötü olması değil amellerimizden korkmamız, Müslümanlığın hakkını veremeyişimizden korkuyoruz.Diğer dünyaya bir şey yapmadığımızdan korkuyoruz.
Bir yazarımız diyor ki;
''Düşünmekten korkarız
Hissederler diye
Fikir söylemekten korkarız
Reddederler diye
Ölümden korkarız
Azrail Gelir Diye''
yanlış hatırlamıyorsam böyleydi.
Son olarak şunu söyleyip yazıma geçebilirsiniz
Namazı her gün kılıyoruz ve sıkılıyoruz diyenlere şunu söylemek istiyorum Bir kitapta okumuştum.''Onu diyenler hayatta ebedi kalacağını zannedenler hayatta çok fazla yaşacağını zannedenlerdir. Diye''. Hatam olduysa özür dilerim...
Hayırlı okumalar dilerim…Allah Razı Olsun…
Şunu da tekrar söylemek istiyorum ki bu yazımda imla hatalarım diğer yazdıklarımdan çok olacaktır. Sizden istediğim Beni anlayışla karşılamanızı...
Sabahın erken saatleriydi. Yüksek bir sesle uyandım emre emre emre diyen bir sesle annem zannetmiştim ilk başlarda ama gördüğüm o değildi… Azrail di o an rüya görüyorum zannettim kendime bir iki tokat attım ama olmadı gördüğüm şey aynıydı.
Sonra Kendi kendime dedim ki ölüm günüm bugün demek ölüm demek ki beni uykuda yakalayacak; demek ki ölümün yaşlısı genci olmuyor;O an ilk defa dedim ki malda mülkte yalan…
Azrail o kadar çok korkunçtu ki dilim birbirine dolandı Azrail bana ayetler söylüyordu ama ben bir şey anlamıyordum
Elinde hançeriyle yanıma doğru geliyordu alnımdan soğuk terler akmaya başladı.
O an dedemi düşündüm onunda ölüm anında soğuk terleri vardı inanamıyordum o an kılmadığım namazlar; kılmadığım nafile namazları aklıma gelmişti. O an gafletten uyanmıştım.Gözüm keskinleşti. Kendimden çok utanıyordum.
Daha zamanım var diyordum ama yokmuş demek ki gencim diyordum daha gençliğimin baharında diyordum.
Ama olmadı işte ölüm geldi. Sonra birden kapı açıldı.
---Emre oğlum uyandın mı?
Evet, uyandım dedim ama aynı soruyu bir kez daha sordu.
Anne uyandım, buradayım işte görmüyor musun? dedim ama duymadı da görmedi de. Yatağıma geldi yatan bendim inanamadım. Annem üstüme kapanıp ağlamaya başladı. Anne ağlama ben buradayım diyorum ama duymuyor beni. Sonra annem telefonu aldı ve babamı aradı. Babama tek bir söz ile bağıra bağıra emre öldü dedi annemin o bağrışından bende çok korkmuştum
Anne dedim ne ölmesi ben buradayım adamı telaşlandırma dedim ama. Duymuyordu beni
Kapattı telefonu yanıma doğru koştu annemin bağrışmaları yankılanıyordu.Sonra kapı zili duyuldu annem koşarak ağlayan gözlerle kapıyı açtı.Gelen babamdı hoş geldin baba dedim ama duymadı beni .Koşarak benim odama girdi oda ağlamaya başladı zaten geldiğinde belliydi ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüştü ve İlk defa babamın ağladığını gördüm.Sonra komşular gelmeye başladı ellerinde Yasinler ,Kuranı Kerimler vardı ve Onlarda ağlıyorlardı. nasıl haber aldılarını bilmiyorum ama geldiler ve her biri şu sözleri söylüyorlardı inna lillahi ve inna ileyhi raciun sözleriydi/sesleriydi .
Komşular annemin yanına gelerek oğlunun mekanı cennet olsun diyerek ,annemi teselli etmeye çalışıyorlardı...Sonra cenaze arabası geldi.Tabutun içine beni koyuyorlardı.Beyaz kefenle…Anne ne olur koyma çok korkuyorum anneee anne
Ağlıyordum ama duymuyorlardı beni.Koydular arabaya.Camiye gidiyorduk.Babam konuşurken duydum yıkanacakmışım.Camiye geldik bir ses duydum emre dostum dedi seslenilen yere döndüm içimden dedim ki şükürler olsun beni gören biri var dedim ama gördüğümden çok ürperdim şeytandı bu.Beni oyunlarıyla dünyaya aşık eden o şeytandı bana dostum diyordu.Hatta Bana şunları diyordu dinlediğin müzikleri cennet müziği olarak gösteren bendim .Aklına fikrine hükmettim sende uyguladın.Namazın en son farzını kaçıran bendim diyordu.Kötü arkadaşlar ile dostluk kurmana ben vesile oldum diyordu benden kaçışın yok diyordu..Daha anlamadın mı diyordu .Beni tanımadın mı diyordu ben senin kötü nefsinim,diyordu….
Ağlamaya başladım yazıklar olsun bana diyordum. Bir an hayatım gözümün önüne geldi. Hile yaptığım oyunlar, yetimin elinden aldığım paralar…haram lokmalar.kumar oyunları hayatımın her anı bomboş du. Hiçbir şey yapmamıştım.Hep kötülük için çalışmıştım… Hatırlamak bile istemiyordum ne caniymişim ben diyordum…
Evde Yasinler,Kuranlar okunuyordu. Bir gün hiç aklıma gelmezdi benim için ağlayacaklarını, hiç aklıma gelmezdi,Kendi selamı duyacağımı Hiç Aklıma gelmezdi…HİÇÇ
Herkes ağlıyordu bende Hoca efendinin yanına gittim beni yıkıyordu sıcak suyla, sonra şeytanın sesi geldi ve dedi ki ‘’Hani sen kendini yüksek görüyordun? Hani hiç ölmeyeceğim diyordun gördün mü? İşte öldünnnnn evet sen öldün!!! artık Ölüsün benden kaçamazsın.şimdi beni görüyorsun,gözün keskinleşti diyordu…senin yaptıklarından ben sorumlu değilim diyordu.
Kibirlenmenin cezası budur tadına bak güzel mi?Hoşuna gitti mi? Bende ağlıyordum haliyle…
Babam,amcam,dayım yanıma geldi beni alıp tabutun içine koydular durun koymayın diyordum ama duyan yok beni.
Sonra mezarlığa götürdüler.Bu sefer şansımı dayımda denemek istiyordum ne olur indirsinler beni dayı hani beni seviyordunuz söyle de indirsinler beni ;Ama duyan yok!!! Bir kez daha şansımı denemek istedim ve şöyle dedim nereye götürüyorsunuz beni farkında mısınız? dedim ama sonuç nafile…
Birden aynı sesi duydum baktım ki şeytan bana bu kez çukuru görmüyor musun?Ne çukuru dedim ve önüme baktım ki hayretler içerisinde kaldım.Önümde ateş içinde cayır cayır yanan bir çukur vardı.Bana artık burada kalacaksın sana arkadaş olarak böcekler, fareler eşlik edecek buranın sahipleri böcekler, fareler dedi. Ne olur indirin dedim!!!
Bağırdım Bağırdım olmadı!!! Yazıklar olsun bana, yazıklar olsun bana…
Şeytan beni ateşin içine sürüklüyordu Allahım geri döndür diyordum
Ne olur rahmet eyle diye bağırıyordum.O da dedi ki bunu demek için geç kalmadın mı bunca zaman ne yaptın neredeydin???
Sonra bir ses duydum oğlum emre kalk hadi sabah oldu okula geç kalıyorsun…
Ne bu ter yoksa kabus mu gördün? O an anneme öyle bir sarıldım ki onu öyle bir Öptüm ki…
Rabbim hepimizi Cehennem ateşinden korusun,Hepimizi şeytanın hilelerinde uzak tutsun…
Sizlerden tekrar tekrar özür diliyorum.
Elimden geleni yapmaya çalıştım…
Ne olur geç olmadan köprüden ilk önce hayırlı amellerimizi geçirelim sonrada dünyadaki işler ile uğraşalım.Dünayay Bağlanmadan nefsine mağlup olmadan….
Haydi....!!!!
Saygılarımla
Allaha Emanet Olun
Emre ATASOY
7 Mayıs 2011
18:34
