Yaralanmış bir mısranın ortasında şair
Yüreğinde duyduğu aşk ile nasıl yanmaz
Yanmazsa da mısralar mısra şairde şair olmaz
Şair olmanın sırı aşk ile yanmak aşk ile yazmaktır
Hatta yanmanın yazmanın ötesinde yanmaya yanmaktır
Çile kervanında her an yolcudur şair
Şafağın karanlığında secdededir şair
Rahman ile beraberdir
Köz üstü kıyamların da aşkın yanmalarına
aşk ile kokmak için kıyamda dır
Aşkın dudaklarına sevda tomurcuğu olmak için yazmaktadır
Zulüm edilen aşka sabırla el uzatmak için kor alevlerde yanarak yazmaktadır
Kalp sızısını avucuna alarak yudum yudum süsleyerek yazarak hissederek
aşkla kokması için yazmaktadır
Yüreği sevgisizlikten kurumuş çatlamış sevgiye hasret susuz aşklara
bir damla yağmur olmak için gece gündüz yanmaktadır
Taşlaşmış kalplere hamur
Özlemle beklenen yollara vuslat
Acıların nağmelerine neşe
Aşkın zirvesiz tepelerine aşkın zirvedeki sevgi bayrağını dikmek için
Görünür olmayan sevgilere görünür sevgi olmak için yazar durur
Yanar da yazar
Yazarda yanar
Mehmet Aluç- Kul Mehmet
