“Ey dünya meşgaleleriyle oyalanan zavallı!
Upuzun bir ömür ümidiyle hep aldandın.
Yetmez mi artık bunca gaflet ve umursamazlığın.
Bak, yaklaştı ötelere yolculuk zamanın;
Unutma ölüm çıkıp gelir bir gün ansızın.
Seni bekliyor kabir, o ki amel sandığın.
Öyleyse, kov dünya endişelerini ve sabra sığın;
Ecelin dolup da yolculuk anın gelene dek hâlâ var bir fırsatın.”
