Tâ Maverâdan Rüzâr öyle esti, öyle esti ki, Her şey uçup gitti, kaldı Yaradan. Ayna düştü, hayal, perdelerdeki Bir akiscik gibi çıktı aradan. Sırtımı uykuda dürtüyor bir el: Fırla yatağından koşar adım gel! O bir minicik zar, kabuğunu...
