Mezar soyan köle

ma'vera

Emektar
Özel Üye
Abdullah bin Mübarek hazretlerinin bir kölesi vardı. Bunun için etraftan kendisine;
Kölen mezar açıp, kefen soyuyor ve bu suretle aldığı paraları sana veriyor” dediler.
Abdullah (rahmetullahi aleyh) buna çok üzüldü. Bir gece onu tâkib etti. Köle, mezarlığa girdi. Bir kabrin üstünü açtı, orada namaza durdu. Biraz daha yaklaşıp dikkatle baktığında, kölesinin üzerinde bir çul, boynunda bir zincir gördü. Secdeye gidip ağladı, sızladı.

Onun bu hâlini gören Abdullah bin Mübarek (rahmetullahi aleyh), sessizce geri çekildi ve bir köşede ağladı. Köle, sabaha kadar orada ibâdetine devam etti. Sonra mezardan çıkıp üstünü örttü. Sonra da camiye sabah namazına koştu. Namazdan sonra;
Ey asıl sahibim olan Rabbim! Mecazî efendime para vermem gerekiyor. Muhtaçların sığınağı sensin” diye dua etti.
O zaman kölenin avucuna bir dirhem kondu. Bu hâdiseyi seyreden Abdullah bin Mübarek hazretleri, dayanamayıp onun yanına gitti ve kucaklayıp öptü.
Senin gibi köleye canlar feda olsun. Keşke sen efendi, ben de kölen olsam” dedi.
Bunun üzerine köle;
İlâhî! Hâlim anlaşıldı. Emânetini al!” dedi. O anda ruhunu teslim etti. Cenaze namazı kılınıp, aynı elbise ile aynı kabre defnedildi.

Ehlisünnetbüyükleri
 
Üst