Kur’an’a Göre Şeytan
Kur’an’da şeytan, her türlü kötülüğün, olumsuzluğun kendisine
nispet edildiği bir varlıktır. Allah’a ve ahiret gününe inanmayıp
gösteriş maksadıyla insanlara yardım edenlerin şeytanın
arkadaşı olarak isimlendirilmesi (Nisa, 4/38), içki, kumar,
putlar ve fal oklarının şeytanın pis işlerinden olarak tanımlanması
(Mâide, 5/90), savurganlığın şeytan kardeşliği olarak ifade
edilmesi (İsrâ, 17/26-27), şeytanın insan üzerindeki simgesel
etkisini ifade eder. Ayrıca Kur’an’da şeytanların taraftarları ve
dostlarından söz edilmiş (Nisa, 4/75-76; A’raf, 7/27; Mücadele, 58/19)
olması, kötülüğü sembolize eden pek çok türden şeytânî varlık
olduğunu göstermektedir.
Kur’an’da şeytan, her türlü kötülüğün, olumsuzluğun kendisine
nispet edildiği bir varlıktır. Allah’a ve ahiret gününe inanmayıp
gösteriş maksadıyla insanlara yardım edenlerin şeytanın
arkadaşı olarak isimlendirilmesi (Nisa, 4/38), içki, kumar,
putlar ve fal oklarının şeytanın pis işlerinden olarak tanımlanması
(Mâide, 5/90), savurganlığın şeytan kardeşliği olarak ifade
edilmesi (İsrâ, 17/26-27), şeytanın insan üzerindeki simgesel
etkisini ifade eder. Ayrıca Kur’an’da şeytanların taraftarları ve
dostlarından söz edilmiş (Nisa, 4/75-76; A’raf, 7/27; Mücadele, 58/19)
olması, kötülüğü sembolize eden pek çok türden şeytânî varlık
olduğunu göstermektedir.
