İbtidâ-i cülûs ne demektir?

İbtidâ-i cülûs:
Hükümdarlığın başlangıcı. Tahta çıkışın ilk zamanları.


İbtidâ-i dâhil:
Tar: Medreselerden orta tahsili verenler.


İbtidâî:
Başlangıca ait, en önce olarak. İlk, evvelâ.
* Ham, işlenmemiş.
* İlk tahsil veren okul. (Daha da evvel bunun yerine "Sıbyan Mektebi" tabiri kullanılırdı.)


İbtidâ-şüdegân:
f. Stajyer.


İbtidâ:
Baş taraf. Evvel. Başlangıç. En önce, başta.

(Mağrib (akşam) zamanı ise, güz mevsiminin âhirinde pekçok mahlûkatın gurûbunu, hem insanın vefâtını, hem dünyanın Kıyâmet ibtidâsındaki harâbiyetini ihtar ile, tecelliyât-ı Celâliyeyi ifham ve beşeri gaflet uykusundan uyandırır, ikaz eder.S.)


K:Yeni Lûgat