Huruf:
(Harf. C.) Harfler. İsim ve fiil olmayan kelimeler. (Bak: Harf)
Huruf-u âliyât:
Tas: Gayb ve gaybîlikte olan Cenab-ı Hakka mahsus şuunat.
Huruf-u asliye:
(Bak: Harf-i aslî)
Huruf-u câzime:
Cezmeden harfler: lem, lemmâ, lâm-ül-emir, lâ-ün-nâhiye (nehyeden lâ edatı). Şart edatları da câzimdir. (Bak: Câzim)
Huruf-u cerre:
Bak: Harf-i Cer)
Huruf-u halk:
Sesi boğazdan çıkan harfler. (Hâ, hı, ayn, gayn, he, hemze gibi)
Huruf-u hecâ:
Alfabe sırasına göre dizili harfler.
* Kelimelerdeki harflere ayrıca ses katan elif, vav, he, yâ harfleri.
Huruf-u imlâ:
Gr: Sesli harfler. (A, E, I, İ, O, Ö, U, Ü, harfleri.)
Huruf-u itbak:
Gr: İtbak harfleri. (Bak: İtbak)
Huruf-u kameriye:
Gr: Arapçada kelimenin başında harf-i tarif olduğu vakit, harf-i tarifin lâmı okunan harfler. Meselâ: El-Kamer, El-İnsân, El-Bedi' kelimelerinde olduğu gibi. Burada kelime başında "kaf, elif, bâ" harfleri kameriyeden olduğu için aynen okunuyor. (Bunlar: Elif, bâ, cim, hı, hâ, ayın, gayn, fe, kaf, kef, mim, vav, he, yâ harfleridir.)
Huruf-u leyyin:
"Vav, ayn ve elif" harfleri. (Bak: Lîn)
Huruf-u mehcure:
Cehr ile okunan harfler. (Zı, lâm, kaf, vav, ra, bâ, dad, hemze, zel, gayın, ze, elif, cim, nun, dal, mim, tı, yâ, ayın.)
Huruf-u mu'ceme(menkuta):
Cehr ile okunan harfler. (Zı, lâm, kaf, vav, ra, bâ, dad, hemze, zel, gayın, ze, elif, cim, nun, dal, mim, tı, yâ, ayın.)
Huruf-ul mukattâ:
Gr: Kur'an-ı Kerim'de sure başlarında bulunan, kesik kesik, ikisi üçü birleşik veya tek başına yazılı hafler. Elif Lâm Mim, Yâ Sin, Elif Lâm Râ... gibi. Bunlar İlahî birer şifre olup, mânalarını anlayanlar Resul-ü Ekrem (A.S.M.) ve O'nun vârisleridir.
Huruf-u munfasıla:
Gr: Kendisinden sonra gelen harflere bitişmeyen (vav, rı, dal, hemze, ze, zel) gibi harfler.
Huruf-u muttasıla:
Gr: Kendisinden sonra gelen harflerle bitişip yazılan harfler.
Huruf-u müsta'liye:
Tecvidde: Harf ağızdan çıkarken dilin üst damağa yapışması halinde veya üst damağa doğru gitmesiyle çıkan harfler: Kaf, tı, zı, dat, hı, sad, ayın, gayın, Bu harflerin mukabili "istifâle" harfleridir.
Huruf-u nâsibe:
Gr: Muzari (geniş zaman) fiilinin başına getirildiğinde o fiili nasbeden harfler. (En), (Len), (İzen), (Key) harfleri gibi.
Huruf-u şartiye:
(Bak: Şart edatları)
Huruf-u şedide:
(Bak: şiddet)
Huruf-u şefe:
Dudaktan çıkan harfler. "Be, Fe, Mim" gibi.
Huruf-u şemsiye:
Gr: "El" harf-i tarifinin "lâm" harfi ile yan yana geldiğinde, kendisi okunmayıp "Lâm" harfine kalboluyorsa, o harflere "huruf-u şemsiye" harfleri denir. (Te, se, dal, zel, rı, ze, sin, şın, sad, dat, tı, zı, lem, nun harfleri) Meselâ: El-turab yazılıyor, etturab okunuyor. El-şems yazılıyor, eşşems okunuyor. El-Duâ, Edduâ okunuyor.
Hurufât:
(Harf. C.) Harfler. Matbaada kullanılan dökme harfler.
Hurufiye:
Fazlullah-ı Hurufi adında birinin kurduğu bâtıl bir meslektir. Harflerden kendilerince manalar çıkarıp, dine aykırı iddiaları olan bir dalâlet fırkasıdır.
K:Yeni Lûgat
(Harf. C.) Harfler. İsim ve fiil olmayan kelimeler. (Bak: Harf)
Huruf-u âliyât:
Tas: Gayb ve gaybîlikte olan Cenab-ı Hakka mahsus şuunat.
Huruf-u asliye:
(Bak: Harf-i aslî)
Huruf-u câzime:
Cezmeden harfler: lem, lemmâ, lâm-ül-emir, lâ-ün-nâhiye (nehyeden lâ edatı). Şart edatları da câzimdir. (Bak: Câzim)
Huruf-u cerre:
Bak: Harf-i Cer)
Huruf-u halk:
Sesi boğazdan çıkan harfler. (Hâ, hı, ayn, gayn, he, hemze gibi)
Huruf-u hecâ:
Alfabe sırasına göre dizili harfler.
* Kelimelerdeki harflere ayrıca ses katan elif, vav, he, yâ harfleri.
Huruf-u imlâ:
Gr: Sesli harfler. (A, E, I, İ, O, Ö, U, Ü, harfleri.)
Huruf-u itbak:
Gr: İtbak harfleri. (Bak: İtbak)
Huruf-u kameriye:
Gr: Arapçada kelimenin başında harf-i tarif olduğu vakit, harf-i tarifin lâmı okunan harfler. Meselâ: El-Kamer, El-İnsân, El-Bedi' kelimelerinde olduğu gibi. Burada kelime başında "kaf, elif, bâ" harfleri kameriyeden olduğu için aynen okunuyor. (Bunlar: Elif, bâ, cim, hı, hâ, ayın, gayn, fe, kaf, kef, mim, vav, he, yâ harfleridir.)
Huruf-u leyyin:
"Vav, ayn ve elif" harfleri. (Bak: Lîn)
Huruf-u mehcure:
Cehr ile okunan harfler. (Zı, lâm, kaf, vav, ra, bâ, dad, hemze, zel, gayın, ze, elif, cim, nun, dal, mim, tı, yâ, ayın.)
Huruf-u mu'ceme(menkuta):
Cehr ile okunan harfler. (Zı, lâm, kaf, vav, ra, bâ, dad, hemze, zel, gayın, ze, elif, cim, nun, dal, mim, tı, yâ, ayın.)
Huruf-ul mukattâ:
Gr: Kur'an-ı Kerim'de sure başlarında bulunan, kesik kesik, ikisi üçü birleşik veya tek başına yazılı hafler. Elif Lâm Mim, Yâ Sin, Elif Lâm Râ... gibi. Bunlar İlahî birer şifre olup, mânalarını anlayanlar Resul-ü Ekrem (A.S.M.) ve O'nun vârisleridir.
Huruf-u munfasıla:
Gr: Kendisinden sonra gelen harflere bitişmeyen (vav, rı, dal, hemze, ze, zel) gibi harfler.
Huruf-u muttasıla:
Gr: Kendisinden sonra gelen harflerle bitişip yazılan harfler.
Huruf-u müsta'liye:
Tecvidde: Harf ağızdan çıkarken dilin üst damağa yapışması halinde veya üst damağa doğru gitmesiyle çıkan harfler: Kaf, tı, zı, dat, hı, sad, ayın, gayın, Bu harflerin mukabili "istifâle" harfleridir.
Huruf-u nâsibe:
Gr: Muzari (geniş zaman) fiilinin başına getirildiğinde o fiili nasbeden harfler. (En), (Len), (İzen), (Key) harfleri gibi.
Huruf-u şartiye:
(Bak: Şart edatları)
Huruf-u şedide:
(Bak: şiddet)
Huruf-u şefe:
Dudaktan çıkan harfler. "Be, Fe, Mim" gibi.
Huruf-u şemsiye:
Gr: "El" harf-i tarifinin "lâm" harfi ile yan yana geldiğinde, kendisi okunmayıp "Lâm" harfine kalboluyorsa, o harflere "huruf-u şemsiye" harfleri denir. (Te, se, dal, zel, rı, ze, sin, şın, sad, dat, tı, zı, lem, nun harfleri) Meselâ: El-turab yazılıyor, etturab okunuyor. El-şems yazılıyor, eşşems okunuyor. El-Duâ, Edduâ okunuyor.
Hurufât:
(Harf. C.) Harfler. Matbaada kullanılan dökme harfler.
Hurufiye:
Fazlullah-ı Hurufi adında birinin kurduğu bâtıl bir meslektir. Harflerden kendilerince manalar çıkarıp, dine aykırı iddiaları olan bir dalâlet fırkasıdır.
K:Yeni Lûgat
