Hz. Ebu Hureyre (radıyallahu anh) anlatıyor: "Resulullah (aleyhissalâtu
vesselâm) buyurdular ki: "Horozların öttüğünü işittiğiniz vakit, Allah'tan lütuf
ve ikramını talep edin. Zira onlar bir melek görmüştür. Merkebin anırmasını
işittiğiniz zaman şeytandan Allah'a sığının. Çünkü o da bir şeytan görmüştür."
[Buharî, Bed'ü'lhalk 15; Müslim, Zikr 82, (2729); Ebu Davud, Edeb 115, (5102);
Tirmizî, Da'avat 58, (3455).]
Sonra bir melek gördüm horoz yüzlü ve biçimli idi. Çok büyük bir başı vardı. Bu baş Arş-ı Ala ile bir olmuştu. Ayakları yedi kat yerden aşağı idi. İki kanadı vardı ki onları açınca maşrık (doğu) ile mağribi (batıyı) dolduruyordu. O meleklerin makamı Sidretül Münteha idi. (Sidretül Münteha hakkında geniş açıklama inşallah kendi bahsinde yapılacaktır.) O melek’in vücudu beyaz inciden ve ibikleri kızıl yakuttan yaratılmıştı. (Öyle beneksiz ve bensiz horoz beslemekte yüce fayda ve güzel hassaslar bulunmasının sırrı ve hikmeti o meleğe benzemiş olmasındandır. Besleyenin kendi evine değil, belki komşularını bile korkuç afetlerden korunmasına sebep olur.) Netekim rivayet edilmiştir ki Rasurullah (SAV) Hazretleri şöyle buyurmuştur;
“—Beyaz horoz benim en doğru arkadaşım ve muhabbette dostumdur. Dostum olan da Cebrail (AS)’ın en doğru arkadaşı ve dostudur ve düşmanım olan şeytanın o da düşmanıdır.”
Beyaz horoz, evin sahibini ve ev dolayındaki dokuz evin de halkını korur. Yalnız şu şartla ki üzerinde hiçbir beni olmamalı ve baştan başa halis beyaz olmalıdır. Eğer
ibiği kınalı olup gül ibikli olursa onun faydası da çoktur. Netekim Ebuşşeyh (r.a.) Enes (r.a.) tahriç eder ve onlar da Rasurullah (SAV) Hazretlerinden rivayet ederler ki;
Resulullah (SAV) yümün, ikbal ve iclal ile şöyle buyurmuşlardır;
“—Çatal ibikli beyaz horoz benim habibim ve sevdiğimdir. Ve habibim Cebrail (A.S.)’ın da habibidir. Dört ev sağında, dört ev de solundan, dört ev önünden, dört evde arasından bu on altı evi, içindeki halkı afetlerden korur.
Beyhaki (Rahimehullah), İbn-i Ömer (r.a.)’dan tahriç ve rivayet eder. Rasulullah (SAV) Hazretleri saadet ve iclal ile şöyle buyurdular;
“—Horoz, namaz vakitlerini, salat zamanlarını Allah’ın kullarına bildirir. Yani vaktin geldiğin haber verir. Her kim ki gününde beyaz horoz alıp beslese o kimseyi üç şeytandan korur. Birincisi; Şeytanın şerrinden. İkincisi: Sihircinin büyüsünden. Üçüncüsü: Kahinlerin şerrinden! (Fakat beyaz horoz besleyenler onu boğazlamaktan çekinmelidir. Çünkü Fethül Kadir’de tecrübeli kimselerden nakledilmiştir ki, beyaz horoz boğazlayan kimsenin malı üzüntülerden uzak kalmaz.)
(İmam Sa’lebi, İmam Dümeyri’nin Hayatül Hayran adındaki kitabından şöyle nakletmiştir;
Enbiya Güzini, Safilerin Tacı ve İmam-ı Etkıya, Habib-i Hüda Rasulullah (SAV) Efendimiz inci saçan konuşmalarında ayan beyaz bildirerek şöyle buyurdular:
“—Yüce Allah (c.c.) üç ses sever ve razı olur.
1) Horoz sesini sever ve razı olur.
2) Kur’an-ı Azimüşşan okuyanın sesini sever ve razı olur.
3) Seher vaktinde istiğfar eden mü’minin sesini sever ve razı olur.”
Hazret-i Muhammed (SAV) Mi’racına devamla şöyle buyurdular:
“—Arş-ı Aladaki horoz şeklindeki bu melek gece olunca dünya göğüne iner. O meleğin tesbihi; Sübhanel melikil kuddüsi. Sübhanel kabiril mütteali la ilahe illa hüvel hayyül kayyum’dur. Bu tesbihi durmanda söyler. Ben Cebrail (AS)’a;
–Bu kimdir? Diye sordum. O bana şöyle cevap verdi:
–Buna Arş Horozu derler. Gece kararmaya başlayınca dünyanın göğüne iner. Gecenin üç bölüğünden bir bölüğü geçince kanadlarını silkeler:
–Eynel müteabbidune fey yekımül kalmun! Diye seslenir. Yani: “Ey Hak Celle ve Ala’ya ibadet edenler! Kalkınız, ibadet eyleyiniz” der. Onun sesini insan ve cinden başka yaratık işitir. Dünya, yer horozları da işitince onlar da kanatlarını silkip bağırışırlar, öterler:
–Ya gafilun üzkürullahe teala! Yani; “Ey gafiller! Kalkın Allahü Zülcelali vel İkramı zikredin!” derler.
Gece yarısı olduğu zaman o melek yine kanatlarını silkeleyip;
–Teheccüd kılanlar kalksın! Teheccüd kılanlar kalksın. Teheccüd’ü (gece vakti namazlarını) kılsınlar! diye çağırır. Yine dünya horozları öter, halka o meleğin bu haberini bildirirler.
Gecenin ikinci bölümü geçince ve bir bölümü kalınca o melek yine;
–Hani günahından mağfiret isteyenler ve Alemlerin Rabbına haceti ve muradı olanlar! Kalksınlar, istiğfar eylesinler ve muratlarını bildirsinler! diye seslenir. Yine yer horozları öter, halka o haberi bildirir.
Sabah ağardığı zaman da yine Melek kanatlarını birbirine vurarak;
–Şimdiden sonra gafiller kalksınlar. Üzerinde günahlar kat kat durduğu halde kalksınlar! Der. Yine mekanına yükselir, gider. Yer horozları da yine ötüp bu haberi bildirirler. Bu her gece böyle olur. Ta kıyamete kadar da böyle olur Ya Rasulallah!
Kaynak: Şerh-i Delailü’l Hayrat ve Şevarikı’l Envar, Muhammed Bin Süleyman Cezüli (k.s.) KARA DAVUD, Terceme; M.Faruk Gürtunca, Huzur Yayın Dağıtım, S:289-290-291
(alıntı)
