Hikmet-âmiz Ne Demektir?

ma'vera

Emektar
Özel Üye
Hikmet-âmiz:
f. Hikmetli, hikmetle karışık, hikmeti içine alan.


Hikmet-edâ:
f. Hikmetli.


Hikmet-feşan:
f. Hikmet neşreden, hikmet yayan.

(Kur'an, Arş-ı azamdan, İsm-i azamdan, her ismin mertebe-i azamından geldiği için, On İkinci Sözde beyan ve ispat edildiği gibi, Kur'an, bütün alemlerin Rabbi itibarıyla Allah'ın kelamıdır, hem bütün mevcudatın İlahı ünvanıyla Allah'ın fermanıdır, hem bütün semavat ve arzın Halıkı namına bir hitaptır, hem rububiyet-i mutlaka cihetinde bir mükalemedir, hem saltanat-ı amme-i Sübhaniye hesabına bir hutbe-i ezeliyedir, hem rahmet-i vasia-i muhita nokta-i nazarında bir defter-i iltifatat-ı Rahmaniyedir, hem uluhiyetin azamet-i haşmeti haysiyetiyle, başlarında bazan şifre bulunan bir muhabere mecmuasıdır, hem İsm-i azamın muhitinden nüzul ile Arş-ı azamın bütün muhatına bakan ve teftiş eden hikmet-feşan bir kitab-ı mukaddestir. Ve şu sırdandır ki, Kelamullah ünvanı, kemal-i liyakatle Kur'an'a verilmiş ve daima da veriliyor.İ.İ)



Hikmet-fürûş:
f. Hikmet bildiğini iddia eden, hikmet satan.



Hikmet-nümâ:
f. Hikmet gösteren.


Hikmet-şinâs:
f. Hikmet bilen.


K:Yeni Lûgat
 
Üst