HİCAZ MAKAMINDA BİR ŞARKI:ORTADOĞU
her yörem ekini kurutulmuş tarla
her yanım kuzey.güney.batı.doğu
ama en çok doğu
en çok orta doğu
doğu hicran
doğu hicaz
hicazın en acı yeri ortasında
hep bir ağızdan tekrarlanan nakaratında
doğunun ortasında
ORTADOĞU da
ben bu şarkıyı ne zaman söylesem
kaçışıyor kalabalıklar
bir füzenin cesetlerle oluşturduğu sıcaklık
ıskalıyor yüreğimizi
oysa hep on ikiden vuruyor eros
ruhların yaşadığı topraklardan bahsediyorum
ölüler dememiz gerekenlerin kol gezdiği
her an kaybedebilmenin
her an kazanabilmenin
çetin imtihanların
ezberlemeden hatırlayabilmenin
olanca griftlikler içerisinde
sade tertemiz hayatların
uçarcasına annelerin
koşarcasına babaların
kaçarcasına çocukların
burdan bakınca feryat
ordan bakınca
melekler senfonisinden
başka bir melodi duymuyorum
ve biliyorum
kutsal kelimelerin içimizden
bizi nasıl terkettiğini
bu kadar derin boşlukta
bu denli kalabalığın nasıl oluştuğunu
ezberlerimizi tekrar ederken
dudağımızla kalbimizin irtibatını
nasıl kestiğimizi
ve beynimizin reel kaygıları
nasılda önemsediğini
biliyorum
iyi biliyorum
ve
hatta kurtaracaksa
ya da avutacaksa
birbirimizer nasılda hak verdiğimizi
bilmez olaydım
derecesini biliyorum
ve tekrar ediyorum
bu kurutulmuş tarlamıza
bu yönünü kaybetmiş pusulamıza
ve kalbimizin ortasına
bağdaş kurmuş oturan duyarsızlığımıza
icabet ederse Rabbimiz
ve giderken lazım olacak yüreğimiz
dolu değilse sefere
bilemiyorum başka sefere
ya da başka sefere
...
kaynak:alper tuna
radyodenge
