Hayata Dair Notlar

asya_kurt

◄ كُن فَيَكُونُ ►
Özel Üye
SAHİBİNİ ARAYAN MEKTUPLAR

Ne kadar uzaklara kaçsan da benden,
yine aynı gökyüzünün altındayız...Umutlarımda ki kopuşları birbirine ulayan tek umut işte bu Can... Şu an, gökyüzüne bakıyorum.
Seninde baktığın gökyüzü bu...
Ay bu gece mahzun, gözlerindeki hüzün sinmiş gibi...Bir yıldız kayıyor ansızın, uzaklardan ışınlanan, o sensin...
Güneş bulutların arasına girse, kahrolurum...
Yağmurlar gözyaşlarımızdır toprağa inen... Bir gün Can, bir gün, amentünü giyinip aynı limana sığındığında, inanıyorum ki, sahibini
arayan mektuplar dönmeyecek...


Ahmet Günbay Yıldız
 

asya_kurt

◄ كُن فَيَكُونُ ►
Özel Üye
MAVİ GÖZYAŞI

Kafesteki kuşlar da, doğar, yer, içer ve yaşarlar. Onlar başkalarının göz zevkini tatmin etmek için kafestedir. Talihsiz yaratıklardır. Hep acırım nedense kafeslere baktıkça. Keyfince yaşayamazlar, bilmezler hürriyet nedir, tıpkı senin gibi... Keyiflerince kanat çırpamazlar semalarda, ahenkli uçuşlara hasrettir onlar. Katarlara karışamaz, hür şakıyamazlar. Hayatın güzelliklerinden hep mahrum bir hayattır yaşadıkları.
Her şeyi odanın içidir onların. Bütün dünyayı işte şu dört duvarın arasından ibaret bildikleri için yaşarlar. Birisi onlara, kainatın ihtişamından bahsetse, semalardan, dipsiz göklerden, hür yuvalardan söz etse, çiçeklerden başka kuşlardan, tabiattan, sudan, eminim çatlar ölürler kafeslerinde.


Ahmet Günbay Yıldız
 

asya_kurt

◄ كُن فَيَكُونُ ►
Özel Üye
SENİ UNUTMAYA GÜCÜM YETMEDİ...

Bugünlerde tek başına üstesinden gelemeyeceği problemler çıkmıştı karşısına ve onun tedirginliği, hatta ürpertileri vardı çalkalanan dünyasında…
Vahşi doğada bile, ebeveynleri öğretirlerdi çocuklarına hayatın kurallarını... Onları hayata, hayatın gerçekleriyle yüzleştirerek hazırlarlardı... Deneme, yanılma sistemi olmazdı hayatın akışında…
Gerçekler, hayata duruşun adıydı çünkü... Uzmanlaşmaktan kaçanlar, kuralları yaşamayı ilke edinmeyenler, yok olup giderlerdi... Hayatın şakası yoktu, herkesin ayaklarının üzerinde durabilmesinin gereğiydi kurallarla yaşamak…
Kuşlar dahi uçuşa, uzmanların denetiminde hazırlarlardı kendilerini. Bununla beraber insan, canlıların içinde hayata kendisini en zor hazırlayanıydı…

Ahmet Günbay Yıldız
 

asya_kurt

◄ كُن فَيَكُونُ ►
Özel Üye
BABAMDAN SONRA...

Doğaya âşıktı önceleri… Bahar geldiğinde yeşile boyanan
toprağın bağrında, desen desen, renk renk açan çiçeklere vermişti
gönlünü… Ağaçlara, onların hayat soluyan yapraklarına,
tomurcukların patlayışına âşıktı daha çok.
Meyveye durmuş dallara âşıktı... Suların şırıltısına, kuşların
coşkulu kanat çırpışlarına, güneşin, insanı mest eden serüvenine,
gökyüzünün o eşsiz dekoruna sevdalıydı… Damarlarındaki kan
delice dolaşırken, başında kavak yelleri esiyordu.
Başka hiçbir sevdayı tanımamıştı yüreği delikanlılık yaşına
girdiğinde… El değmedik, masum, duru, henüz başka limanları
tanımayan duyguları, her şeyden ziyade tabiata ve Kâinatın
Sahibi’ne âşıktı…
 
Üst