Gıbta: İmrenme. Aynı iyi hâli isteme. Şiddetle başkasının güzel bir halinin kendisinde de olmasını arzu etme. Gıbta-âver: f. Gıbta ettiren, imrendiren. Gıbta-fermâ: f. Gıpta verici, imrendirici. Gıbta-keş: f. İmrenen, gıpta eden. K:Yeni Lûgat
